"Wie prijst er ooit een mens die oude bomen velt:
En in dezelfer plaats geen nieuwe wederstelt?
Want hadden oudstijds toch onze ouders niet geplant,
Wat zoude ons Nederland zijn als louter veen en zand".
Jacob Cats
Het gedichtje staat in de Wereldregio van vandaag.
Alweer zo'n prachtige dag. Ik heb lekker een beetje zitten kleuren en gewandeld enzo, geen zin in karweien, ik moet even een beetje bijkomen.
'de spruiten smaken ook nog nergens naar' zei ik na een paar hapjes spruit
'het seizoen is ook voorbij' zei Joop
'nee, het gaat juist net pas beginnen, het is nog te vroeg voor spruiten..'
'deze zijn nog van het voorjaar, die hebben de hele zomer in de koeling gelegen...'
'ik geloof er niets van, er zijn vast al ergens spruiten, die gaan ze toch niet heel de zomer bewaren'...
Ze liggen volop in de winkel nu dat zijn vast geen oude spruiten hoor, of ben ik nu gek. Ik wacht nog maar even een nachtvorstje af.
Linksaf moest ik en de man voor mij ook dacht ik we stonden toch in dezelfde rij, maar hij ging opeens rechtdoor.. en waar was ik eigenlijk? Ik was er ook helemaal met mijn gedachten niet bij, want we hadden het net over iets gehad en daar was ik nog over aan het nadenken, want wat is er mis met zomaar een beetje kletspraat over iets, een mens hoeft niet alles op te slaan, maar daarom kan je het er toch wel even over hebben?
Gewoon zomaar, anders wordt het helemaal zo'n suffe boel, ik sla ook niet alles van de duiven op, misschien wordt het mij zelfs wel drie of vier keer verteld, dan weten we dat geen van twee meer maar we keuvelen wel gezellig en waarom zou de één dat wel mogen en de ander niet? Volle maan zeker!
en dan lekker hard, helemaal tot het eind 
De wingerd begint rood te kleuren, nog een paar weken en de blaadjes beginnen te vallen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er nu vanonder komt, kaal zal het zeker zijn tot de nieuwe blaadjes weer komen.
Vanmorgen eerst mijn grijze blik, op een paar likjes na, leeggemaakt. Die likjes heb ik nog nodig voor een reepje kit dat Joop ook vanmorgen vernieuwde, dus dat moet nog even drogen.
Halfverwege onze wandeling werd het alweer bewolkt, daarvoor scheen de zon nog heerlijk, vandaar dat er ook erg veel fietsers onderweg waren denk ik. Wij waren net aan het begin van het fietspad op een moment dat er alleen maar fietsen met mandjes met hondjes erin voorbij kwamen. De hondjes werden dan aan het begin van het fietspad uitgeladen en mochten ook even los. We hebben netjes gewacht tot ze uit het zicht waren, oftewel de bocht om.
Heel veel boeren verkopen tegenwoordig sierfruit aan de weg, maar deze heeft zich toegelegd op de bijzondere vormen geloof ik, ze zien er leuk uit en hebben ook begeleiding nodig bij het groeien.
Dat is ook wel het leuke van deze tijd, sommige dingen staan nog volop in groei en bloei, terwijl de rest al aan het aftakelen is.
Mooi hè.
Didi heeft een mooie nieuwe lichtgevende riem, met het oog op de komende donkerte.
Eigenlijk zeg ik 's avonds nooit wat ik de volgende dag van plan ben te gaan doen, want je kunt er donder op zeggen dat er dan toch niets van terecht komt en dat is nu ook weer het geval. De auto is nog steeds vies, of misschien zelfs nog viezer, want we reden maar weer eens naar Zierikzee. Daar brachten we iets en we haalden iets op.
Ondertussen maaide de buurmanboer de slootkanten en baggerde de sloot leeg, waarop we besloten dat onze kant ook maar netjes moest zijn, voorzover de boer er met zijn machines niet bij kon.
dus... en dat is hij nu.
De Boedha kreeg vandaag weer bezoek, ik vind het zo'n leuk gezicht.
Ik begon vanmorgen met een stukje schilderwerk, het was nog vroeg en dat is maar goed ook, want het werd al gauw te warm.
Heb ik eigenlijk al eens verteld wat een geweldige verf ik heb. Na de bouw van ons huis, nu alweer bijna nu alweer bijna 25 jaar geleden, gebruikte ik eerst Jotun, die stopten ermee of werden overgenomen en nu sinds een jaar of tien misschien alweer Drywood, net als Jotun op waterbasis, en ik ben een zeer tevreden gebruiker mag ik wel zeggen.
Jotun bestaat nog zie ik, ik denk dat Scanabouw destijds overgestapt is op een ander merk, waar ik dus erg gelukkig mee ben.
Daarna maakte ik stekken en pootte die, best veel stekken, met de bedoeling ze komend voorjaar te planten. Zo kan ik ze vorstvrij de winter doorhalen met hopelijk al flinke wortels.
O ja, en we wandelden nog wat en snoepten een peperbol in de winkel en dronken uitgebreid koffie, de duivengoeroe was er ook nog even en het was prachtig weer!
En o ja, ik heb zelf ook leeuwenbekken in de tuin zag ik vanavond!
Morgen de auto maar eens wassen....
Alweer zo'n fijne rustige dag.
Af en toe wat in de tuin gescharreld. Niet gewandeld, daarvoor was het te warm maar mijn zin en Didi mankt ook weer een beetje, even rustig aan maar.
De foto's van de leeuwenbekjes maakte ik gisteren, vandaag was het veel zonniger.
Eigenlijk zegt deze foto genoeg over deze dag.
We zijn bezig dingen te reorganiseren, vooral in de tuin, zo heeft ook Boedha een nieuw plekje gekregen en het bonte zandoogje was het daar blijkbaar wel mee eens.
Het is niet dat we niets deden, maar wel erg relaxed en erg stil. Ik hou van deze tijd, afscheid van de zomer en het komende najaar waarbij je soms van die hele stille dagen hebt. Geen wind, geen zon, bijna geen geluid, niets, heerlijk!
Ze hebben de lettertjes nog een beetje klein gehouden, eigenlijk zitten ze nog in de ontkenningsfase, maar ze staan er toch echt hoor, PEPERBOLLEN! Lekker! Natuurlijk koop ik ze nog niet, maar we mogen wel proeven alvast. Ik denk dat ik tot Sinterklaas wel één zakje proef en een stuk of vijf zakjes koop, dat vind ik een goede verhouding, deze komen tenslotte van de Sint zelf. De Pieten strooien met die bruine harde dingen.
Het was stinkend benauwd vandaag. De buurmanboer strooide uitbundig met mest vanmorgen, we hielden de deuren en ramen maar een beetje dicht. Lekker gewandeld waar geen stank was en vanmiddag nog even bij de milieustraat en de oud ijzerboer langs.
Verder heb ik nog een kantenmaaier of liever gezegd een grastrimmer en een Gardena strooimachine in de aanbieding, plus 50 meter priksnoer met wat gratis lampjes.
De pan met bijenwas hadden we al gelost, maar toch vond ik het zonde en heb hem weer terug in de kofferbak gezet, 'daar kan ik toch ook nog wel iemand blij mee maken' denk ik dan...
