Nu het zulk lekker weer is elke dag, is het toch wel fijn een paar uurtjes in de tuin bezig te zijn (dat rijmt). Zodoende ruimt het lekker op, vooral de heermoes, die natuurlijk volgend jaar weer vrolijk naar boven komt, maar nu even niet.
Ik vond ook bovenstaand mooi mosbolletje in een wilde roos, hoe zou dat daar nu weer komen... zo netjes rond, dat gaat toch niet vanzelf...?
Wat wel vanzelf gaat zijn de mooie rozenbottels, al helemaal in herfstsfeer, want dat is het inmiddels wel hoor. Ik vind het mooi om te zien hoe alles verkleurt, van groen naar geel en oranje en van oranje naar bruin, rood en donkerrood, allemaal in verschillende tinten, prachtig! Het voorjaar is mooi, maar wat kleuren betreft kan toch geen enkel seizoen aan de herfst tippen.
Een paar van de zwartkopschapen hebben plaats moeten maken voor een ander ras, daar had ons schapenvrouwtje heel veel moeite mee, maar inmiddels is ze er denk ik wel aan gewend. Ik vind ze ook leuk! Witte vlekjes overal op poten staartjes en snoeten. Zij moeten alleen nog wel even aan ons wennen zag ik vanmiddag.
Het was blijkbaar erg spannend vandaag in de polder voor Didi. Muisjes, hazen, geen idee wat ze allemaal rook, maar ze was zeer oplettend en ging er toch een keer als een speer vandoor over de grote kleihompen en door de aardappelgroeven, dat moest ze weer bekopen en na een tijdje liggen liep ze dan ook alweer mank.
Ik heb haar gelijk een pijnstiller gegeven en hopelijk is het morgen alweer een stuik beter, het is gelukkig niet zo dat ze dan weken niet meer kan lopen, hoop ik.
We aten een lekkere daghap bij Salud vanavond en verder brei ik er maar een eind aan, die trui moet tcoh ook een keer af...
Het lag al weken op het land, maar nu is het toch netjes opgerold. Het vlas is binnen en ik maakte er even een filmpje van. De karretjes razen in volle vaart over het land en als ze genoeg vlas gehapt hebben poepen ze een rol uit, die dan weer op een wagen geladen wordt natuurlijk. De karretjes zitten alleen nogal eens verstopt geloof ik, want de één na de ander stond even stil en werd er aan gemorreld.
Voor degenen die het zonde vonden dat ik de paddenstoelen had omgemaaid kan ik meedelen dat ze er alweer staan hoor. Er wordt niet voor niets gezegd 'als paddenstoelen uit de grond schieten'.
Verder rommel ik 's morgens lekker een paar uurtjes in de tuin en doe daarna wat anders, gisteren gewandeld, maar daarbij liep het water uit mijn haar. Toch wel vochtig warm weer en vandaag ook weer, dus ik deed het rustig aan en ging nog even naar 'de stad' voor wat boodschappen.
Wat is het lekker hè! Zo en dan nog een maandje, dat wil ik eigenlijk wel.
Ik zag het in de krant vandaag, we hadden al jaren geen contact meer. De keer dat ik hem voor het laatst zag is ook al jaren geleden, een korte ontmoeting in Zierikzee.
Mijn neven op onze bruiloft, rechts is Cees en links zijn jongere broertje Coos, ik zie nu ook pas in de advertentie dat het met een C is. Cees trouwde met een klasgenootje van de middelbare school van mij.
Coos heb ik na onze bruiloft geloof ik helemaal nooit meer gezien.
Toch heb ik veel leuke herinneringen aan mijn neefjes. Ze woonden op Dreischor en toen wij na de ramp op Zonnemaire woonden fietste ik toen ik een jaar of acht was regelmatig op zaterdagmiddag naar Dreischor, om met mijn neefjes te gaan spelen. Ik was ook dol op mijn tante Marie en aan het eind van de middag fietsen we dan weer samen terug en keken ze bij ons naar de kinderprogramma's op tv. Mijn vader had een tv gewonnen met een puzzel en zodoende kwam het halve dorp bij ons naar Dappere Dodo kijken.
Later toen we tieners waren knipte ik ook hun haar en zette ik het haar van tante Marie in de rollers.
Kortom, ik ga hem niet missen want hij maakte geen deel meer uit van mijn leven.
Geen condoleances en geen medeleven graag.
Ik vond het alleen wel de moeite er even bij stil te staan, zoveel familie heb ik niet meer.
Sil en ik wandelden na de koffie eerst een rondje met de hondjes want ze moest daarna naar de kapper, het was prachtig herfstweer.
De druppels aan de grassprietjes op de foto van gisteren vielen me eigenlijk pas op toen ik de ze op de pc zette. Vanmorgen waren ze er weer en probeerde ik ze er nog wat beter op te krijgen. Het is ook wel een grappig gezicht al die kleine druppeltjes.
En vanmiddag nadat Sil weer vertrokken was maaide ik ze allemaal om...
Joop moest nog ergens een duif ophalen die verdwaald was en daarom ging ik vanmorgen maar weer verder waar ik gebleven was met gordijnen wassen, het kan maar gebeurd zijn. Het is natuurlijk een erg ongezellig werkje. Gesjouw met het huishoudtrapje, van de ene rails naar de andere, gerommel met de wasmachine en de droger, die ook nog lawaai maakt, nee daar houden mannen niet van, tenminste die van mij niet.
En daarna deed ik een rondje door een somber landschap, met zelfs af en toe een spikkeltje regen, nee geen zon hier gezien vandaag.
Tot eind van de middag de zonnetjes vanzelf kwamen binnendruppelen, dat was even erg gezellig. Miriam was er ook bij, die staat niet op de foto maar hoort natuurlijk ook bij mijn zonnetjes.
Vroeg op, want Joop moest naar Burgh om te wandelen. Ik bracht hem daar en haalde hem ook weer op begin van de middag en eigenlijk realiseer ik me nu pas hoe raar of dat is want ik had de auto niet nodig. Hij had dus makkelijk gewoon zelf heen en terug kunnen rijden.......
Eenmaal terug van het wegbrengen vroeg ik me af of ik ook maar gelijk zou gaan wandelen, maar dat vond ik toch wel vroeg en daarom haalde ik maar een gordijn af en duwde het in de wasmachine en daarna in de droger en het volgende in de wasmachine en de vorige weer ophangen en de volgende in de droger, en weer eentje afhalen, wassen, drogen, webbetjes weg, ophangen, afhalen, wassen, drogen....... enz. En nu zijn ze alle acht schoon, zelfs Joop ziet het verschil.
Nadat ik hem weer opgehaald had, deed ik zelf een rondje door de polder, het wordt zo langzamerhand alsmaar kaler. De bloemetjes zijn bijna op, net als de pruimen. Het was wel heerlijk wandelweer.
En op het land kwam ik dit schatje tegen.
We aten lekker een stokbroodje buiten in de zon, wijntje erbij...
Indian Summer heet het geloof ik, een mooi woord voor een mooie dag en er volgen er nog meer als ik het goed begrijp.
Vandaag waren wel alweer op het strand. Joop ging ook mee als training voor morgen als hij weer met een wandeltocht mee doet van 30km. Hij ging dus in de versnelling.
Didi en ik deden op het gemak een rondje Watergat. En omdat we gelijk zo'n mooie gekleurde bos touw tegen kwamen besloot ik er maar een kleurrijke middag van te maken, er ligt altijd genoeg rommel dat er dan toch wel leuk uitziet door de kleuren.
Eenmaal terug bij 'Zeerust' moesten we even op Joop wachten en om de wandeling feestelijk af te sluiten nam ik er een roseetje bij. Dat feestelijke viel wel een beetje tegen eigenlijk want wat een smerig glas vol met krassen kreeg ik, zoiets zou ik mijn visite niet voorzetten hoor, ik had het zelf al lang in de container gegooid, laat staan dat je het je klanten voorzet, kijk maar.
