Dag dag
't Was een mooi en vooral heel gezellig afscheid van tante Jo.
Alle neven en nichten waren er op eentje na en vanavond aten we met Ina, Ruud en Ulrike een hapje bij Salud.
Zo worden begrafenissen complete reunies.
't Was een mooi en vooral heel gezellig afscheid van tante Jo.
Alle neven en nichten waren er op eentje na en vanavond aten we met Ina, Ruud en Ulrike een hapje bij Salud.
Zo worden begrafenissen complete reunies.
Het staat wel mooi vind ik, ook al zal het nog wel verkleuren natuurlijk, want zink blijft nu eenmaal niet blinken. Het frame is nog steeds van hout, maar dat zullen ze nu wel met rust laten denk ik...
Lekker zonnig vandaag en dank zij Martin zit ik er nu op mijn kamertje ook zonnig bij. Mijn lamp was stuk en niet verkrijgbaar hier op het dorp, dure lampen volgens hem en ik heb nu maar gewoon een nieuw armatuurtje gekocht met drie leuke bolletjes, meer voor minder zullen we maar denken, erg fijn met het oog op de komende donkere dagen.
We hadden een productief dagje vandaag. Joop witte de duivenkinderkamers, want binnenkort weer gezinsuitbreiding natuurlijk en ik gaf de vloer eens een grote beurt.
Zullen we gelijk het kacheltje maar binnen zetten, het is nu lekker droog, zei ik tegen Joop.
Hij vond het een goed plan en haalde alvast de kar. Ik schepte zand en as eruit zodat het wat lichter en makkelijker te tillen was en om er wat beweging in te krijgen trok ik er een beetje aan en hoppa... de bovenkant lag totaal los. Ons prachtige trouwe warme kacheltje ligt in tweeën.
Natuurlijk gooien we het niet weg, het kan volgens Joop nog prima gerepareerd worden en volgend jaar drinken we op de eerste de beste mooie voorjaarsavond gewoon weer een wijntje bij ons kacheltje.
Het grote blik grijze verf is leeg.
Vanmorgen nog de laatste stukjes die nodig waren bijgewerkt en het blik leeggesmeerd bij de buitendouche. De kwasten zijn uitgespoeld en de resten wit en blauw goed afgesloten. Ik ben er klaar mee voor dit jaar.
Daarna nog wat opgeruimd, zolang het mooi weer is blijf je toch bezig natuurlijk.
Vanmiddag kwam Martin nog even langs om een voorraadje hout te kloven, zijn houtjes voor de open haard moeten wat kleiner zijn en ik vind wat klein spul af en toe ook wel handig.
We dronken nog een biertje en ik bakte wat pannenkoeken.
Donderdag zien we elkaar weer op de begrafenis van tante Jo, zij is gisteren overleden.
Tantje Jo werd achtentachtig jaar.
Nu is alleen tante Koos nog over van de broers en zussen van de vader van Joop, ze waren met zijn negenen.
We, Joop vooraL, zijn een beetje lui vandaag. Ik wandelde tenminste nog een paar uur door de polder, waarvan ik nu heerlijk zit te gloeien, maar als ik naar Joop keek zat hij met zijn ogen dicht.
Zodoende heb ik ook weinig te melden.
Of het zou moeten zijn dat we familie uitbreiding hebben.
Ik ken hem nog niet persoonlijk, maar zo te zien is het een lekker ding.
Binnenkort gaan we natuurlijk kennis maken, ik verheug me er nu al op en als Didi het wist zou ze ook niet kunnen wachten, kijk maar! De nieuwe huisgenoot van Silvia.
Zo, de eerste beker is binnen en staat al netjes op zijn plaats.
Die recht voor Joop staat is voor hem, die andere twee zijn voor de andere man met de pet.
Het was gezellig, ook al voel ik me dan wel een beetje bejaard zo tijdens het Bingo en dat is eigenlijk helemaal niet nodig, want bingo is best leuk en de meesten waren jonger dan mij.
Twee mooie roze roosjes bij de achterdeur staat wel heel gezellig, zeker als de zon er uitbundig op schijnt.
Ik reed met Joop mee naar de Duinzoom en wandelde terug. Verder breide ik de mutsjes af en naaide ze in elkaar. Er staat er nòg eentje in bestelling hoorde ik, maar die moet maar even geduld hebben, eerst de verjaardagstrui voor Miriam.
Over het weer hoef ik het verder niet te hebben natuurlijk, dat zou maar afgezaagd worden, elke dag dat weer weer.
De pijpen om het strand op te hogen en zodoende de kust te versterken liggen klaar. Eind 2012 staat er maar dat zal wel een voutje zijn.
De strandtent is al afgebroken.
Dikke trui aan vanmiddag want ook al scheen de zon, 't was best koud, maar ja eer je dan weer thuis bent loop je toch te zweten natuurlijk.
Verder druk aan het breien, anderhalf mutsje is de stand, ik wissel het af met de archieven. Ik ben bij maart 2005, Joop zat in Nepal en ik had het vooral koud.