Wij hadden maar een kleine familie vroeger thuis, mijn vader had twee zussen, een tweeling en mijn moeder één broer. Op de foto links de tweelingzussen Marie en Kee, dan oma van Felius-de Bil, die ik nooit gekend heb, daarnaast mijn vader, dan een paar onbekenden voor mij, mevr. van der Doe Hoogerhuis, Jo van der Doe en Adrie Nuijens staat er achter op de foto, het zal wel.
Aan mijn tantes heb ik alleen maar leuke herinneringen, ze hebben altijd op Dreischor gewoond. Tante Kee (links) haar man was melkboer en ging de deur langs met zijn melkwagen, later hadden ze een winkel in de Ooststraat, ze hadden het altijd druk, daar kwam ik niet zo vaak, ook al hadden ze een dochter iets ouder dan mij, we zagen elkaar alleen op verjaardagen. Vaker kwam ik bij tante Marie en zo gauw ik er alleen met de fiets op uit mocht fietste ik op zaterdag naar Dreischor en speelde met mijn neefs Kees en Koos. Tante Marie was altijd vrolijk, zo leek het tenminste. Op het eind van de middag fietsten mijn neefjes en ik weer terug naar Zonnemaire en keken bij ons tv.
Tante Marie werd maar 55, ze had een drankprobleem en is daar ook aan overleden, u ziet, het zit in de familie. Tante Kee werd 68, zij kreeg kanker.
16 januari was hun geboortedag, ze zouden 94 geworden zijn, dat is erg oud, maar er zijn best veel mensen die het wèl worden tegenwoordig.
Het is nu al zo lang dat ze er niet meer zijn, mijn neven en nichten zie ik nooit meer, ik weet wel ongeveer waar ze wonen, maar ach, ze zoeken mij toch ook niet op, het is wel best zo.
Waarom nu dit verhaal.
"Wie noemt zijn kind nu Kee" zei Joop
"Nou mijn oma en opa," zei ik "... en morgen zou ze jarig zijn."
Update:
Voor het complete plaatje.Tante Marie was getrouwd met Frans Dooge, hij werd maar een paar jaar ouder. Ze liggen apart begraven, geen idee waarom. Ik weet ook niet wat hij precies deed, wel weet ik dat hij vaak ziekelijk was, open benen had, waarschijnlijk had hij suikerziekte.
Onze kachel is er eentje van Harry Leenders, we hebben hem nu zo'n 22 jaar en zijn er nog steeds erg blij mee. Die van ons wordt niet meer gemaakt, maar het is dus ongeveer deze. Elk jaar als we de schoorsteen vegen 'doen' we ook zoveel mogelijk de binnenkant van de kachel, er zit een speciaal lucht aan-en afvoersysteem in. Zo'n tien jaar geleden hebben we de achterkant er eens een keer af gehad om hem helemaal goed schoon te maken en dat was nu blijkbaar ook weer eens nodig want hij trok voor geen meter, elke keer als ik het deurtje open deed kwam er een walm rook de kamer in. Het stukje dat Joop op de foto aan het leegzuigen is zat helemaal vol met as/stof en dat is nu weer mooi leeg, hij brandt weer als een tierelier. Heerlijk! Niet te hard, want het is niet koud buiten en dan is het snel te warm met Harry.
Maandag moet de Spit voor een APK keuring, dat moet al een tijdje en voordat we een bekeuring in de bus krijgen vandaag eerst maar eens geregeld en even afgestoft, met een vuile Spit kan je je niet op straat vertonen natuurlijk.
't Lijkt net of ik heel hard loop maar ik sta gewoon stil, net als Didi op het laatst. Gelukkig was het droog vandaag al viel er op het strand bijna niemand te bekennen. Mijn fototoestel heeft af en toe even moeite met de scherpte, maar ik vond het toch wel leuk om te laten zien.
De dagen vliegen ook zomaar voorbij, niet dat ik dat erg vind hoor, januari kan me niet snel genoeg gaan.
Didi vindt het allemaal prima, waar we ook lopen altijd valt er wel wat te spelen
Het was weer tijd voor een flinke knipbeurt bij de kapper vanmorgen, dat spul blijft ook maar groeien. Het is zo rond deze tijd vijf jaar geleden dat ze haar deuren opende, het gaat erg goed met nog steeds een stijgende lijn en dat is mooi natuurlijk. Joop was vanmiddag aan de beurt, dus wij kunnen er weer even tegen.
Vanmiddag heb ik wel een tijdje moed moeten verzamelen om de regen in te gaan, ik bleef maar op buienradar kijken of het nog niet droog werd, maar dat schoot ook niet op. Zodoende heb ik me maar in mijn regenkleren gehesen die nu wel een goede test gehad hebben. Wat een water kreeg ik over me heen, maar ik kwam er toch zo goed als droog weer uit en Didi was lekker gewassen.
Nog een paar weken en dan gaat dit jaar ook het longkruid weer bloeien, één van de eerste bloemetjes elk jaar, eind februari of toch zeker begin maart, als het weer een beetje meezit...
Het enige plekje waar hier wat gebeurt is het duivenhok, daar tiert het leven welig. Jong spul en drukke ouders, of er wordt nog volop gebroed. In huis is Didi de enige die wat leven in de brouwerij brengt en aandacht vraagt. Gelukkig moet ik ook met haar naar buiten, want als dat niet nodig zou zijn weet ik niet of ik de moed op zou kunnen brengen om een paar uur door de polder te gaan lopen. En toch is het lekker en er valt ook best genoeg te zien en eenmaal thuis smaakt de koffie dan weer dubbel zo lekker.
Verder zijn we allebei druk met ons nieuwe spelletje en andere gewone dagelijkse bezigheden, niks bijzonders dus.
Het was mijn taak vanmorgen om de duiven te voeren, Joop had een vroege rit, dus ik maakte eens wat foto's. We hebben inmiddels al zo'n stuk of twintig jongen en er zijn er ook nog volop aan het broeden. Die jongen kreeg ik niet in beeld hoor, daar bleven ze stijf op zitten. We hebben dit jaar dus al een flinke gezinsuitbreiding.
Toen Joop terug was ging ik richting strand voor een flinke wandeling, lekker in de zon en een heleboel speelkameraadjes voor Didi, het was er heerlijk. Er was ook een groep Twitteraars een nieuwjaars wandeling aan het maken, ik kende er niemand van dus ik had me niet aangesloten, dat vind ik dan geen nut hebben, maar ik kreeg ze op een gegeven moment wel in beeld.
Eind van de middag even een drankje en een hapje in het dorp, het is erg januari overal
De rode Kong bal is inmiddels ook weer terecht. Toen afgelopen week de sneeuw ging smelten kwam ze er ineens mee aangelopen. Dat plekje voor de kachel is heerlijk, vaak ligt ze er helemaal met haar kop onder.
Wat de brillen betreft ben ik er weer even helemaal klaar mee. Ik ging vanmiddag vol goede moed voor de meting en eenmaal klaar dacht ik nog even de glazen te regelen, maar dat ging niet hoor..... mevrouw, met uw soort glazen is een glasbril echt geen goed idee.... grrrrrr. Toen moest ik weer iets anders uitzoeken, met een randje, waar het hele glas in kan en dan liefst ook niet te groot. Volgende week maar eens ergens anders kijken, want hier kon ik het niet echt vinden vanmiddag. Er is ook altijd ander personeel daar, je treft nooit dezelfde mensen.
