De foto kreeg ik toegestuurd door een dorpsgenoot, ze liep hier een stuk achter me, ook met haar hond die Didi erg leuk vindt, vandaar dat ze aangelijnd is en achterom loopt te kijken, maar ze waren te ver weg om te blijven wachten. Vandaag zag het er ook nog zo uit, al is er vanmiddag wel een klein beetje weggesmolten, de wegen zijn nog erg glad. We hebben lekker gewandeld en zijn overeind gebleven.
Daarna nog even naar Zierikzee voor de laatste boodschappen en ik deed mezelf ook nog een koffiepotje cadeau van Mien Domus. Af en toe verlang ik weleens naar een ouderwets gezet bakje, met een filter en kokend water, dat kan nu dus weer.
Ook stopte ik nog even bij de Wolboetiek voor een paar verse bolletjes, grijze katoen deze keer voor een voorjaarstrui.
Mijn kerstpakketje voor Nijkerk heb ik maar op de post gedaan vandaag, het komt er niet van voor de kerst nog een dagje heen en weer te gaan, daar beginnen we maar niet aan met deze toestanden. Er was vanmorgen alweer een vers laagje sneeuw bijgekomen. En nu maar hopen dat het nog voor de kerst daar is natuurlijk.
Het filmpje is van gisteren op het strand, toen scheen de zon nog, vandaag was alles grijs.
De duifjes zijn al een tijdje gekoppeld, dan mogen ze van bil, als ze elkaar leuk vinden tenminste, maar meestal is dat geen probleem. Dan is het wachten op de eitjes, altijd twee per koppel en daarna gaan ze broeden.
Nu is het zo dat bepaalde koppels natuurlijk de voorkeur hebben, qua kwaliteit duif dat er eventueel uit voort zou kunnen komen, want ze hebben ook een heuse stamboom hoor. En daar ligt nu de 'groote truuk'. Als het goede koppel twee eitjes heeft en een minder goed koppel ook twee eitjes, dan haal je bij het minder goede koppel de eitjes weg en legt daar de eitjes van het super koppel bij. Het minder goede koppel gaat gewoon de eitjes bebroeden, want die denken gewoon dat hun eitjes daar liggen natuurlijk. Het super koppel ziet geen eitjes en denkt: 'hé, we hadden toch eitjes, we hebben gedroomd zeker, we moeten nog eitjes leggen' en legt er nog twee.
Joop is er druk mee en telt wel twee keer per dag de eitjes, er zijn er al 36 en het moeten er 52 worden geloof ik, zoiets in elk geval. En nu maar hopen dat het allemaal kampioenen zijn natuurlijk ;)
Ik deed een rondje en liep een stuk over het strand, de foto's staan hier.
Ik krijg er maar geen genoeg van dat die lelijke coniferen weg zijn en niet te vergeten dat andere bos. De meesten van jullie zien het niet eens natuurlijk, maar ik wel! Nu die smerige caravan nog.
We hadden een onrustige nacht. Joop had een rit met de Limo niet zo ver en hij dacht, het slechte weer ingecalculeerd, rond een uur of half twee terug te zijn. Drie uur werd ik wakker, nog geen Joop, ik zag hem al ergens op dat rare Tholen onderaan een dijk liggen, maar gelukkig kwam hij een tijdje later aanzetten.
Verder voorzichtig met de auto wat boodschappen gedaan, als het moet houden we het wel uit tot na de kerst hoor. We hebben niet gewandeld want Didi heeft een zere poot, sinds vorige week zondag al, toen ze in de Surf Inn wat te wild met Qanik speelde, 't is ook altijd wat. Als ik ga lopen vindt ze dat prima, maar misschien toch even wat voorzichtig aan, ze blijft maar mank lopen... en ja als het niet beter wordt ga ik natuurlijk wel naar de dierenarts, ik loop zelf ook niet altijd zo hard naar de dokter, dus dat doe ik met mijn hond ook niet.
En toen zag het er vanmorgen ineens weer heel anders uit.
Ze zouden van Moelker terugkomen om nog wat rommel op te ruimen, maar dat was nu allemaal verstopt onder een dik pak sneeuw.
Vanmorgen eerst maar eens een foto van mijn glittertrui gemaakt, speciaal voor Thérèse, hij is goed gelukt en zelfs Joop zegt dat hij hem mooi vindt, dat wil wat zeggen hoor. Mijn wandelingetje viel een beetje laat, maar het was heerlijk in de polder. Ik maakte ook nog een filmpje, een beetje Didi en een beetje polder.
Het stond al een tijdje in de planning maar vandaag is het dan eindelijk gebeurd. Er zijn aardig wat bomen geveld en het is mooi! Het geeft lucht en licht, al zie je daar op een dag als vandaag weinig van, want donker was het en donker bleef het en nat vooral ook. Niet erg leuk natuurlijk, want ik had ook liever een beetje buiten gelopen. Op de foto zijn de coniferen de grote afwezigen, veel mooier zo. De prachtige grote kerstboom rechts zou nu eigenlijk vol lichtjes moeten hangen, maar daar zie ik een beetje tegenop. Volgend jaar misschien.
Af en toe maak ik weleens vlug een printscreen tijdens een gesprekje op msn. Deze van een tijdje geleden kwam ik vandaag tegen, het ging erover of ze van de woningbouw veel of weinig zouden doen aan het huis van Silvia. Dat valt mee, alles wordt netjes opgeknapt. Over de buurman hoor ik niets meer, dus die zal ook wel meevallen.
