We zullen het ermee moeten doen voor zolang als het duurt, maar nat en koud is het wel. Met mijn thermo-onderbroek aan en regenbroek erover heen hebben wetoch lekker en flink stuk gelopen. De roetoeters willen wel maar hebben toch echt even wat zon nodig om helemaal tot zijn recht te komen. Ik zag verder dat de Pluk en Theetuin ook weer open is, daar moet ik toch binnenkort ook eens een kijkje gaan nemen. Het ligt vaak op mijn route, maar ja zoals het er dan vandaaguitziet lokt het niet erg.
Ik heb de houtkachel maar weer aangemaakt. Joop reed afgelopen nacht en vanmiddag met de taxi. Als je dan wat weinig slaap heb gehad ben je toch snel wat kouwelijk. Binnenkort gaat hij eens in Pakistan kijken voor de PUM. Het duurt gelukkig maar een dag of tien, lang zat en zo denken de duiven er ook over.
De bloemetjes van de Rozemarijn. Hij bloeit bij mij niet zo vaak, ik knip ze denk ik op het verkeerde moment, dat ga ik dit jaar eens anders doen, nl. net als bij de Lavendel kortwieken na de bloei en dan daarna niet meer. De Clematis is over een paar dagen weer één loemenzee. Na de regen van vanmorgen staat alles er erg fris bij en groeit de boel als een tierelier, er moet nodig weer wat gebeuren.
We hebben wel gewandeld, maar niet van harte hoor, ik vond het koud. Didi maakt het niets uit, ze springt nu ook regelmatig in de vaart langs het fietspad, die heeft geen kou.
“Wat is dat eigenlijk voor padje?” vroeg Joop vanmiddag toen we onderweg waren naar het dorp en een paar mensen voor ons er in verdwenen. “Dat is het ‘padje van Veane’ Joop, dat weet toch elke Schearendiekenear.” Hij niet blijkbaar, vandaar dat we er maar eens doorheen gelopen zijn. Zoveel jaar al hier wonen en nog nooit door het padje van Veane gelopen, ik kon het me haast niet voorstellen en druk dat het er was! Iedereen die we tegen kwamen zei het ook: “wat ist ier druk!”.
Vanmorgen de dag begonnen met een bezoekje van mijn zus. Ze reden voor me toen ik uit de winkel kwam, dus we deden samen een rondje rond het dorp. Ik dacht dan kan ze overstappen, omdat het regende, maar dat bleek niet de bedoeling, Freek keek uit naar een goede parkeerplaats voor de camper en liet daarna Janny uitstappen voor ons huis. Zodoende kwamen we tegelijkertijd aan. We zijn weer bijgekletst en hebben geproost op Hare Majesteit. Jammer dat we het nog niet met zijn vieren konden doen, al blijf ik goede hoop houden, eens moet je toch het verleden kunnen laten rusten, zoveel tijd hebben we niet meer en het is zeker niet alleen maar onze schuld dat het zo gelopen is.
We hebben vanmiddag heerlijk een tijdje op het terras gezeten, in de zon, met een roseetje en een biertje, helemaal nuchter kijk ik dus de wereld niet meer in en straks gaan we nog een hapje eten, ‘t is feest!
Alweer een filmpje. De kikkers dit keer. Er zijn er veel en net als je wilt gaan filmen houden ze hun bek natuurlijk, zo gaat dat. Maar met een beetje geduld heb ik ze toch in beeld gekregen.
Ik heb het niet gezien, maar volgens mij heeft Didi vanavond ook een duik in de vijver genomen, ze zag er niet uit. Aan de vijver zag ik verder niets. Daarna was het verplicht douchen, dat had ook nogal wat voeten in de aarde. Als wij eronder staan wil ze er wel bij zijn, maar zelf onder die straal is weer een ander verhaal.
Natuurlijk is het wel gelukt, maar we moeten eens wat vaker oefenen.
Het was heerlijk vandaag, na de wandeling even uitgerust in de zon en daarna lekker buiten gescharreld. Bloemetjes gehaald bij de buurman, de jaarlijkse Geraniums en Lobeliaatjes van allebei de hangende versie, daar wil ik er in elk geval elk jaar wel wat van hebben. Ze bloeien de hele zomer en zijn prachtig van kleur, mijn zomer is niet compleet zonder.
Vanavond vis gebakken. Joop kreeg afgelopen weekend ergens twee pakketjes bevroren schar of schol , plat en breed in elk geval, ik houd ze nooit uit elkaar. Nu stinkt het hele huis, terwijl echt alles open staat, ik heb al wierook aangestoken. Tongetjes vind ik heerlijk, maar volgens mij heb ik vroeger teveel van die platte brede visjes moeten eten, mijn vader ving ze ook regelmatig. Een echte traktatie was het dus niet en nu ligt er nog zo’n pakje…
Didi durft nog steeds niet ver het water in.
Ik stimuleer het ook niet, maar als ze wil mag ze natuurlijk.
Vanmorgen waagde ze weer eens een poging, er lag een fuik in het water met een ‘boei’ eraan en die vond ze erg interessant. Het is er niet van gekomen, hij lag net iets te ver.
Update:
Nog eentje van vanavond.
Er gebeurt eigenlijk weinig, maar ik vond het zo leuk om te zien.
Simba was er al lang op hoge poten heen gerend, Didi kan heel lang op haar gemak ergens naar liggen kijken.
Na de poes gebeurt er eigenlijk niets meer.
De foto is gemaakt bij boomgaard de Zoete Kers op Walcheren, daar is onze pruimenboom natuurlijk niets bij al vind ik die ook al erg mooi hoor. Ik kocht er een heerlijk Zeeuws Geitenkaasje, volgende keer zorgen dat ik wat meer geld bij me heb, want er kan daar nog niet gepind worden, onbegrijpelijk. Daarna keek ik even in de boomgaard, wat een bloesemweelde, prachtig!
Ik was weer even bij de tandarts, de goeie deze keer. Nou er is nog niets gebeurd hoor. Heel mijn mond is uitvoerig bekeken, er werden moeilijke kreten naar de assistente geroepen die zij dan weer noteerde. Volgende week krijg ik per post een rijtje afspraken en dan zal het nog wel weer een paar weken duren eer ik aan de beurt ben. Ik krijg wel een ondergebit met een ijzeren plaat erin voor extra stevigheid. We zullen het allemaal maar rustig afwachten en hopen dat de boel voorlopig heel blijft.
Vanmiddag nog een wandelingetje gemaakt met een lekker warm jasje aan.
We waren niet de enige die aan het toeren waren, het was er dan ook lekker weer voor. We zijn niet ver geweest, zomaar een stukje over het eiland, vooral ook om Didi even te laten wennen aan het buiten zitten. Het was even vreemd, ze wilde steeds tussenin en dat gaat niet, tenminste niet op de manier zoals zij dat wilde. Simba legde wel altijd haar voorpoten een beetje tussenin en daar kon ze dan haar kop op kwijt, Didi doet het wat onbehouwener en komt gelijk met haar grote poten tussenin staan. Maar ze snapte gelukkig al snel wat de bedoeling was, achterin blijven met de neus in de lucht voor alle heerlijke voorbijkomende geuren en alles wat er verder te zien is. Hier staan wat foto’s.
