
Een koude dag. Wel twee droge rondjes, de natiigheid lijkt achter de rug wat mij betreft, sprak zij op raadselachtige toon.
Tsja, ik werd incontinent van 'de ring' en dat is echt heel verschrikkelijk als dat je overkomt. Dat je loopt te wandelen en dat er iets gebeurt waarover je geen controle hebt. Ik durf het nu wel te vertellen omdat het, naar alle waarschijnlijkheid over is, maar zoiets wil ik echt niet meer meemaken voorlopig...
Thuis was er niets aan de hand, met wandelen is dat anders blijkbaar. De andere klachten van de zalf lijken ook te minderen. Hartkloppingen, bloedneuzen, hoofdpijn, buikpijn, nog wel een verkoudheid (maar dat kan ook een normale zijn) en een raar hoofd, maar dat wordt ook minder. Hormonen (die zaten in de zalf) doen rare dingen met je. Ik weet het allemaal niet hoor, maar ik was niet mezelf.

Nu ben ik bezig met wat voorbereidingen voor de Kunstschouw, dat dat allemaal weer niet op het laatste moment hoeft. Ik wil kaarten laten drukken, maar juist de bestanden van de tekeningen zijn niet precies identiek en met PDF heb ik ook geen ervaring, dus voor mij puzzelwerk, maar daar leer ik ook weer van.
Tips zijn welkom hoor, verkleinen naar A6 zou het moeten zijn, hoe doe ik dat het makkelijkst, allemaal gelijke grootte. Tips zijn welkom. Ik heb Adobe Elements.

Omdat ik nog steeds met de nasleep van die k*tring loop wilde ik het wat rustiger aan doen vandaag. Ik maakte een tekening af en we deden boodschappen, het was koud. We waren ook bij de vleesboerderij en hoewel de eigenaar (gisteren) en het personeel er erg blij mee zijn blijkbaar kan ik er nog niet aan wennen. Ik hou nu eenmaal niet van veranderingen.

Eind vn de middag begon het toch te kriebelen, een hele dag geen wandeling daar wordt een mens niet vrolijk van, dus ik deed een rondje Lillo, het was koud maar droog...

En lekker opgefrist kwam ik thuis. Pannenkoeken toe.

Joop kreeg zaterdag toch zo'n mooie bos bloemen, die wil ik graag even laten zien, zo gevarieerd en alles gaat zo mooi open en ook niet dat er na twee dagen al eentje slap hangt, gewoon heel mooi.

We waren weer in het slechtzienden café vanmiddag waar een praatje werd gehouden door de eigenaar van de vleesboerderij, interessant en een enthousiaste leuke verteller..
Het was weer een gezellige middag. Joop trakteerde en we namen tompoucen en puddingbroodjes mee, daar was de uitbaatster van het dorpshuis niet blij mee, vanwege de rommel die het zou geven, twee dingen die bepaald niet makkelijk eten, ook niet door slechtzienden, maar de schade viel mee gelukkig.

Ik voel me nog steeds niet zoals het wezen moet, vooral hoofdpijn en korsten in mijn neus, waardoor je niet lekker adem kun halen, bah!
Wel gewandeld vanmorgen, en vanmiddag nadat we thuiskwamen.

Voorlopig was dit dan blijkbaar weer de laatste merkbare lentedag, want hij is en blijft er zeker wel, die lente! Volop crocussen in mijn bak, inclusief een joekel van een hommel, zo mooi!

Wel een ochtendrondje maar verder alleen gewassen en gekleurd. Verder was ik alweer bij de dokter, want zoals alles heeft ook een ring en het bijbehorende zalfje bijwerkingen, dat heb ik afgelopen weekend wel gemerkt, ik was vrijdag al gestopt met het zalfje. Hij (de ring) is er dus ook alweer uit! En nu op naar 1 april! Dan heb ik een afspraakkje, dat had ik toch al!!
(Ik heb gemerkt dat ik gewoon alles moet melden anders weet ik het niet meer, zeker nu ik een rapportje moet schrijven voor de gyneacoloog is dat best belangrijk)

Vandaag aten we vooral brood. Ruud was blijkbaar bang dat er niet genoeg zou zijn en bracht daarom zijn eigen brood mee, een Drentse specialiteit waarvan ik de naam vergeten ben en ik kan het ook niet vinden.
Er was meer dan genoeg eten, dus er bleef ook bijna een heel brood over. Ik sneed het in stukken, Marlene had zakken en zo kon iedereen vandaag toch nog een paar boterhammen proeven het was erg lekker en nu op neem ik aan.

We hadden vanmiddag een klein feestje nog vanwege de verjaardag van Joop en natuurlijk maakten we wat foto's voor het nageslacht.
Hieronder broers en neven en nicht, hierboven ook maar dan met aanhang.

Een hele gezellig uitstekend verzorgde middag in ons Dorpshuis de Maire. Velen kwamen van ver en maakten er een gezellig Zeeuws weekendje van.
Natuurlijk waren onze kinderen en kleinkinderen er ook met Nora-mae en Liesje de kleindochter van Ina, die dit niet meer mee mocht maken. Wat zou ze genoten hebben.


Joop stapte vandaag voor het eerst weer eens op de driewieler, nadat de banden opgepompt waren. Nog geen kilometer verder belde hij, hij was water vergeten, of ik dat even wilde brengen.
Hij was van plan het rondje te gaan doen waarmee hij vorig jaar gestopt was en ik keerde weer huiswaarts om lekker in de zon te gaan zitten, maar dat was niet van lange duur want alweer telefoon, de band liep langzaam leeg, dus ik weer op weg met de fietspomp, hij was nog maar een kilometer of twee verder en stond al omgekeerd om terug naar huis te fietsen. Voor de zekerheid reed ik ook nog maar naar de volgende bezempost, maar daar was nog lucht genoeg.

Het begin is er in elk geval weer.

Laatst stond het geboortehuis van Janny en mij op Dreischor te koop en ik keek eens binnen (op funda).
Elf jaar geleden deden Janny en ik dat samen en een paar jaar daarvoor had ik het alleen ook al eens gedaan. Dat huis blijft altijd trekken, maar foto's maken durf ik dan niet. Toen wij het bekeken was er al veel veranderd binnen. Toch was er nog veel herkenbaars voor mij, vooral boven, want daar keken wij toen niet.

Want kijk boven die houten deur is de zolder en daar stond de trap er naar toe een (losse) houten trap en op die zolder sliepen we die nacht, er lagen appeltjes te drogen, verder hadden we niets geloof ik, dat weet ik niet meer en vanaf het punt waar de foto gemaakt is keek je dan naar beneden, daar was de trap. Er waren nog drie treden droog, 'hoger komt het niet' zei mijn vader, blijkbaar was het dus net hoog water geweest.

De voordeur waar het water tegen beukte, met rechts de trap naar boven, het halletje is ook nog ongeveer hetzelfde wel een andere deur, maar allemaal nog erg herkenbaar al waren het heel andere tijden, want op de eerste foto staan we achter bij de wc.Wie al die mensen zijn weet ik niet. Mijn moeder met mij op haar arm en Janny met pa links.
Soms is Funda best leuk om ergens binnen te kijken, zeker bij dit huis. Gebouwd eind jaren dertig vlak voor de oorlog door de broer van mijn moeder, Han Prince, zijn eerste huis.

« Vorige Pagina |
Toon berichten 57-64 van 8100 |
Volgende Pagina »