Om een uur of twee vannacht begon de heisa met voornamelijk bliksemflitsen en af en toe wat gerommel. Eenmaal wakker deden we geen oog meer dicht, de wekker stond toch al op kwart voor vier omdat Joop een ritje had. We zijn er toen allebei maar uitgegaan. Ik hou helemaal niet van onweer, er zijn mensen die het prachtig vinden maar ik zie het leuke er niet van in en ben altijd blij als het voorbij is. Dat duurde dus wel even vanmorgen, een kort nachtje zodoende. Vanmiddag gezellig met Miriam samen naar de kaakchirurg geweest in Vlissingen, de afdeling waar ik twaalf en tien jaar geleden kind aan huis was vanwege de implantaten onder en boven, ze had een flinke wortelontsteling die even de nek omgedraaid moest worden. Hopelijk is ze er nu echt vanaf. Ik werd hartelijk begroet door de assistentes, die me nog wel kenden en heb ook gelijk maar weer een afspraak gemaakt voor een controle, want ook dat moet af en toe gebeuren. Na een regenachtige dag breekt eindelijk de zon weer door, straks nog maar even een rondje met het hondje.
Het was een drukke dag. Veel in de tuin gedaan, o.a. gras gemaaid, dat lijkt mijn taak te worden. Ik vind het leuk om te doen en aan Joop moet ik het honderd keer vragen als ik vind dat het nodig is, meestal vindt hij dat dan nog niet het geval en nu pak ik gewoon zelf dat ding. Daarna op het gemak een rondje met Simba rond het dorp, waarbij ik bovenstaand boterbloemenveld tegenkwam.
Gisteren stopten we even bij deze prachtige met Margrieten begroeide dijk.
Na de wandeling naar Zierikzee voor wat boodschappen. Even bij de Hema langs waar de handdoeken in dereclame bleken te zijn en omdat die van mij allemaal behoorlijk beginnen te rafelen en te pluizen, heb ik mooie nieuwe aangeschaft. De oude zijn blauw, turquoise en paars, de nieuwe rood, oranje en geel, o o o o wat zal dat vrolijk staan in de badkamer. Ze worden nu gewassen, apart want ze geven nog af, nieuwe handdoeken nemen nu eenmaal weinig vocht op. Zodoende kreeg ik al 1 zo’n leuke knuffel cadeau, de rode natuurlijk.
Bij AH heb ik mezelf netjes gedragen, niets gesnoept en geen drop maar radijsjes gekocht voor op de terugweg. ‘t Gaat goed!
Woeiiiiiii, ‘t gaat er eindelijk van komen hoor vanmorgen ging Markopeens met de tractor in de weer, er werd geknipt en getrokken en we hebben met z’n allen even de mouwen uit de handen gestoken om in elk geval de klimopzooi op te ruimen. De Porto Cabin staat inmiddels al een paar meter van de schutting verwijderd en het ziet er nu al zoveel leuker uit! Daarna hebben we de Spitfire gepakt voor een rondje Flakkee, het ‘langt van de oage boamen’. Schitterend weer, dus prachtige plaatjes overal. Eenmaal thuis ging Joop nog even naar de kroeg voor een biertje op het terras. Ik ben thuis gebleven, want gegarandeerd dat ik dan trek in bitterballen krijg en die hoef ik even niet. En omdat alles er nu toch weer anders uitziet heb ik een paar zithoekjes veranderd, de tuintafel staat nu weer aan de voorkant, vraag me niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen want dat ding is loeizwaar, maar als ik het bedacht heb, moet het ook gelijk maar gebeuren, dan kan ik echt niet wachten tot Joop er weer is. Bovendien is een beetje actie goed voor de lijn. Toen ik dat allemaal voor elkaar had, was ik natuurlijk ook wel aan een roseetje toe om daarbij te genieten van alles wat deze dag weer gebracht had en hij is nog niet eens om…
Je zult maar een dagje uit logeren zijn en Simba, je grote vriendin, de liefde van je leven wil niet eens eventjes met je spelen. Mister is een Havanezer, zijn haar hoort dus eigenlijk heel lang te zijn, maar Ina houdt het kort, het is zo al bewerkelijk genoeg.
Rond een uur of drie zagen we een kring rond de zon, dat betekent regen in de ton, of het waar is zal blijken, het ziet er wel naar uit als ik zo naar buiten kijk.
We waren al vroeg uit de veren vanmorgen, een lekkere lange dag voor de boeg met naar het er naar uitzag prachtig weer en dat bleef het ook. Wakker worden met koffie en fruit achter de pc zoals elke dag, Joop heeft dan zijn krantje en broodjes. Als je lijnt ga je ook loggen wat je eet merk ik nu. Na een uurtje of anderhalf even naar buiten, kijken hoe alles ervoor staat, genieten van de stilte en de rust en eens verzinnen wat ik deze dag weer eens zal gaan doen. Ik ben begonnen met het zemen van de ramen aan de binnenkant, de sigarenwaas van Joop is nu echt verdwenen, hij rookt nog steeds niet en het ruikt lekker fris in de kamer. Ik kruip nog steeds af en toe tussen de bedrijven door even achter de pc voor een bakje koffie en een peuk, dat is in mijn eigen hok, dus dat ruikt verder niemand. Toen binnen alles aan de kant was naar buiten voor een lange wandeling, lang in de zin van tijd, twee uur ben ik toch wel onderweg voor het rondje Ellemeet, het tempo ligt laag, maar ik merk dat Simba er plezier aan beleeft en eenmaal weer thuis is ze moe en voldaan, terwijl ze anders onrustig blijft. Na de thee uit eigen tuin even een paar boodschappen in het dorp, het is druk overal, maar zo halverwege de middag is het in het seizoen meestal goed te doen, dat viel nu wat tegen, het is duidelijk nog geen strandweer. Daarna nog wat in de tuin gescharreld, een paar laurier struiken geknipt, wat geveegd en opgeruimd. Inmiddels was het een uur of half vijf geworden en belde Ina dat ze eraan kwam, het was tijd voor een borrel vond ze en ik kon haar geen ongelijk geven. De rose lag koud dus dat kwam goed uit en omdat zij ook aan de lijn was sneed ik alvast een komkommer in plakjes, ik had tenslotte ook nog niet niet veel op. We zaten een tijdje en we dronken en kletsten er gezellig op los. Ik vertelde dat ik ook aan de lijn was, dat wist ze tenslotte nog niet, ik was pas begonnen nadat ze hier was van de week. “Oooh, vandaar de komkommer, ik dacht al (meestal nootjes en olijven of zo), nou ik ben alweer gestopt hoor, twee dagen lijnen en een kilo aankomen dat schiet niet op”. Dat vind ik ook het nadeel van een dieet, je mag veel van dit en van dat, als je dan het andere maar laat staan, dat zou bij mij ook niet werken, ik ga er maar vanuit dat elk pondje door het mondje gaat en eet gewoon weinig, geen snoep, geen stukjes worst en geen plakjes kaas tussendoor. Vanavond een stukje kipfilet met veel sla, wel een wijntje natuurlijk, puur vruchtensap!
Even de stand van zaken voor degenen die dat willen weten. Ik ben 1.61, toen ik woensdag op de weegschaal ging staan was de stand 63.9 dat is niet veel teveel, vandaar dat die broek nog wel aan ging en zelfs dicht kon, maar dat ‘alles’ er wel overheen blubberde, dat gaat dan van kwaad tot erger en daar heb ik geen zin in. Het grootste deel van mijn leven heb ik zo rond de 58 kg gewogen, het is dus niet zo heel veel te veel en daarom wil ik nu maar even ingrijpen, voordat het echt te veel wordt, als je wat ouder bent gaan die kilootjes er toch al niet zo makkelijk meer af.
Vanmorgen eerst begonnen om de grote bos riet af te knippen, hij werd steeds lelijker en bracht andere planten in de verdrukking, bovendien veel zaailingen elk jaar. Weg ermee dus, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Hij is in elk geval gekortwiekt, Joop mag nu zien dat hij de rest eruit krijgt. Hij is er al even mee bezig geweest, maar dat wordt een behoorlijke klus. Op de foto’s zie je een boom met de stippelmotrupsen waar ik het gisteren over had, ik heb er verschillende die er vol mee zitten, het lijkt erger dan vorig jaar. De middelste foto laat zien hoe de rupsen lekker een nog overgebleven blaadje oppeuzelen. Om een uur of twee brak de zon door en heb ik de rest van de middag lekker relaxed doorgebracht, watervalletje aangezet, boekje erbij, heerlijk!
Zo gaat dat dan als de duiven binnen komen, het duurt even maar dan hoppen ze achter elkaar het hok in.
Vanmorgen kwam Ina onverwachts op de koffie. Als ex kapster is er maar eentje die haar haar goed knipt en dat is Miriamnatuurlijk, daar was ze even langs geweest voor een knipbeurt. Het was heerlijk in de zon, die inmiddels weer achter de wolken is verdwenen. Ik heb alweer gemaaid en geknipt en weet ik wat allemaal nog meer, het wordt wel een beetje afgezaagd zo, maar het lijkt of de rek er even uit is, qua belevenissen en ook uit mij. Foto’s maken komt ook al niet van. Vanmiddag kwamen de bestelde spijkerbroeken, ook eentje voor mij… ik kon er wel in, maar je moet niet vragen hoe. Ik ben dus maar eens op de weegschaal gaan staan na zoveel jaar en dat viel eigenlijk best tegen. En omdat Ina vanmorgen vertelde dat ze aan de lijn was, ga ik dat voorbeeld maar eens volgen, er moet ook bij mij wat af, het wordt te gek, straks groei ik dicht. Vier kilo is niet veel, maar toch even de moeite waard om me net weer wat beter te voelen en gewoon weer in de goeie maat broek te kunnen, deze gaat voorlopig even terug. Ik ben niet zo’n optimist die wacht tot hij past, dat werkt niet, voorlopig koop ik gewoon even niets, dat lijkt me beter.
