Bomen en bellen

Kijk, dit zijn Marlies en Gerda, twee olijfboompjes die ik, een paar jaar geleden alweer, van Marlies en Gerda kreeg. Ik heb me een hoedje gezocht maar ik kan het niet meer vinden, het moet ergens in 2003 zijn geweest. Gerda vroeg een paar dagen geleden hoe het met ze ging en ik beloofde een foto te maken. Ze doen het geweldig, vooral Gerda, Marlies blijft een beetje achter qua groei, maar die ziet er voor de rest ook erg fris uit hoor. Kortom de dames kunnen gerust zijn en anders komen ze zelf maar kijken.
Verder doen de klavertjevierzaadjes van AH inmiddels ook goed hun best, ze kwamen iets later op dan de Oostindische kers en staan nu weer binnen, uit de wind, achter het raam.
Wat een wind hè, ik heb geen oog dicht gedaan vannacht, en toen Joop eenmaal thuis was en ik net weer een beetje ingedommeld, ging ineens de bel van het hek, insiders weten wat een herrie dat maakt, zeker midden in de nacht, wat zeg ik.... 's morgens om 5 uur....

Update:
Eindelijk gevonden! 't Was in juni pas Pinksteren toen. Wat was het leuk hè meiden, daar op de Neeltje Jans en in de gevangenis en zelfs de foto's staan nog!

Beetje dubbel

Er wordt gepuzzeld tegenwoordig en dan wordt druk heen en weer geloop, geritsel met de krant en ander aanwezigheidsgeluid niet op prijs gesteld. Vandaag ben ik maar een beetje gevlucht, gewandeld, door Zierikzee gedreuteld en op mijn gemak een tijdje brillen staan passen bij Pearl. Deze heb ik alweer twee jaar, de 'glazen' worden zo langzamerhand een beetje mat van de krasjes, want als ik wandel zit hij altijd in mijn tas. In het begin doe ik er netjes een hoesje omheen, maar daar kan ik maar geen gewoonte van maken en dus tegenwoordig weer los bovenop mijn shag. Ik zag wel een leuke groene, maar wat een joekels van poten tegenwoordig, het moet breed aan de zijkant begrijp ik, maar ik vind het niet mooi en denk ook niet dat ik daaraan mee ga doen. Volgende week gaan ze verbouwen, dus misschien is er wel een leuke actie na de verbouwing, ik wacht het maar even af, het heeft nog geen haast en een beetje rondkijken is ook leuk. Daarna ben ik even bij Elly langs geweest, ze is gisteren al thuisgekomen en het gaat allemaal erg voorspoedig tot nu toe. Cor was er ook, we hebben samen een wijntje gedronken, bijna als vanouds...

Kater

Ik had wel een beetje kater hoor, na al die warmte en dan gewoon weer dikkejassenweer, maar ja, om deze tijd kan je dat verwachten. De zon was er wel gelukkig. Vandaag hebben we er weer een nieuwe snackbar bijgekregen op het dorp, ik zal morgen eens een fotootje maken, want het ziet er wel super uit. Veel afhaaldingen heb ik begrepen, tot chinese maaltijden aan toe, een verrijking voor het dorp dus. Joop had een taxirit eind van de middag en omdat ik dan nooit weet hoe laat hij eindelijk eens thuis is ben ik maar niet aan eten begonnen en hebben we daarna lekker een hapje bij Salud gegeten. Tongetjes! Ze waren heerlijk vers, want de man die ze gevangen en bezorgd had zat nog aan de bar, vanmorgen zwommen ze nog, dus ze waren als boter zo zacht. De fotoos van de Straô kwamen ook nog ter sprake en eindelijk heb ik nu ook Joop zijn foto's erbij gezet. Duidelijk allemaal vanuit één hoek genomen want hij had jicht dus de dansvloer haalde hij niet, maar er zitten nog leuke tussen. Kijk hier maar weer.

Vergroeid

Klik

Ontelbare keren ben ik er al langs gelopen, zonder iets te zien, maar vanmiddag viel mijn oog er opeens op. Die twee zijn in de loop der jaren wel erg met elkaar vergroeid.

Vernieuwend

Vanavond mijn linkjes pagina eens wat opgefrist en aangepast, de energie was blijkbaar nog niet op. Oude weblogadressen staan nu weer gewoon in de blogroll, plus nog wat nieuwe. Lezen doe ik tegenwoordig eigenlijk altijd alleen vanuit de Feeds van Bloglines en af en toe ga ik dan mijn Blogroll lijstje af. Ik heb niet de behoefte aan een nieuwe lay out, ik vind het prima zo, af en toe een paar nieuwe plaatjes in de linkerkolom vind ik voldoende verfrissend. Ik ben nog steeds heel blij met alles.

Verder wil ik nog even vertellen over Elly, mijn vriendin. Ze is vorige week geopereerd aan haar rug. Na veel pijn en lang wachten is het nu eindelijk gebeurd. Vier wervels zijn er vastgezet vorige vrijdag, en morgen of overmorgen mag ze alweer naar huis, ze loopt gewoon, loopt trap en ook al zal het opknappen wel de nodige tijd vergen ben ik erg blij voor haar dat het achteraf gezien heel veel is meegevallen.

Energie

Meestal is Joop de eerste die ermee begint, ergens in april, nu springen we er allebei al onder en ook al is het volgende week alweer afgelopen, als ik het weerbericht mag geloven, dit neemt toch niemand ons dit meer af. En of het aan het lekkere begin van de dag ligt weet ik niet, maar ik barst van de energie. Vroeg op stap voor een wandeling, daarna de tuin in en dan komt van het één het ander. Joop heeft de wilgen geknot, eigenlijk willen we die ook wel omzagen (ja zielig hè) maar we kunnen niet goed bij de stam komen, het zijn er twee en ze staan tussen een haag, ieder jaar is het weer een gedoe met die dingen want bij de takken kunnen we ook niet meer goed. Maar goed, voorlopig kunnen we er weer een jaar tegen. En nu zit ik hier met gloeiende wangen heerlijk rozig te wezen achter een wijntje. Ik denk niet dat het laat wordt vanavond.

Keuzes maken

Deze siert inmiddels mijn bureaublad, de eerste kikker die tevoorschijn kwam dit jaar. Even tevoren was er ook al eentje in de maaimachine terecht gekomen, die heeft het niet overleefd. Vandaag ben ik druk geweest met het verplaatsen van zaailingen en stekken van bomen en struiken, want je kunt niet alles zomaar laten groeien waar het opkomt, dat kan wel natuurlijk, maar dan wordt het meer een wildernis. De vlinderstruik had drie afleggers of stekken, weet ik veel, er waren in ieder geval ineens drie nieuwe bijgekomen en die heb ik een nieuw plekje gegeven. De hibiscus heeft altijd veel zaailingen en af en toe laat ik er een paar doorgroeien om ergens anders weer eens een gat mee te vullen, ze hebben mooie bloemen. De bramen duiken ook overal weer op, maar die gaan bij mij echt gelijk de kliko in hoor, het blijft een kwestie van keuzes maken en als iets lelijk is of ontsiert dan heb ik er geen moeite mee om er de zaag in te zetten, zoals vanmiddag die lelijke boom. Nu kan ik weer tevreden naar dat stukje tuin kijken en eerder was die boom een bron van ergernis, dit geeft alleen maar rust.

Gevelde bomen

KLik voor het verschil

Sinds de tijd dat hij in zijn eentje stond vond ik het maar niks meer, een beetje magere zielepiet en omdat hij na de storm van een tijdje geleden ook nog scheef was gaan staan heb ik vanmiddag de zaag maar eens gepakt.

Een andere gevelde boom is Nico. Ik ken hem sinds de zomer van 2005 toen hij samem met Marianne een keer mee kwam met Ina en Martin, hij was toen al ziek. Daarna heb ik hem nog een keer ontmoet bij het Concert at Sea in 2006", dus echt goed heb ik hem niet gekend. Wel volg ik sinds onze eerste ontmoeting zijn weblog, met alle ups en downs, de reizen die hij nog gemaakt heeft en hoe hij tot het laatste toe altijd nog alles deed wat mogelijk was, altijd samen en met de goede zorgen van Marianne. Vanmiddag om 12 uur is hij ingeslapen...