klik
Ineens zat hij voor mijn neus vanmiddag, wapperend met zijn vleugels, ik had hem denk ik nat gespoten want ik was bezig om het huis eens even lekker op te frissen. Wat een joekel hè, die betonstenen zijn 10cm dus hij is minstens een cm of zeven. Ik had nog nooit zoiets gezien, dus gelijk een foto gemaakt en een mailtje naar de P. gestuurd met de vraag of hij het wist, ik dacht natuurlijk weer heel iets bijzonders te hebben en hij wist te vertellen dat het de doodshoofdvlinder was, weer wat geleerd. Zulk heerlijk weer nodigt uit om eens wat nuttig onderhoud te doen, ik dacht dat ik de boeiboorden van het huis nog moest schilderen, maar ze waren alleen maar vuil, tegelijkertijd zag ik ook dat een ander stukje weer wel nodig een kwastje kon gebruiken, dus vandaag of morgen verf en kwasten maar eens even tevoorschijn halen en hier en daar een likje geven.
Vanmorgen hebben we een proefrit gemaakt en gelijk maar de knoop doorgehakt. We hebben een nieuwe auto gekocht, een Chevrolet Matiz . We kregen nog behoorlijk terug voor de Fiat en omdat die binnenkort de 100.000 passeert verwachten we toch komende onkosten. De kleur is weer geel en als het meezit hebben we hem volgende week al, inclusief trekhaak! Wow! We zijn er weer blij mee!
klik
Toen ik vanmorgen bij "het Koepeltje" kwam zag ik het al gelijk, de boot van mijn zwager en zus lag aangemeerd. Freek was druk met het schuren van het gangboord en Janny was aan het koken. We spraken af dat ik even zou wachten tot het eten op was, zodat we samen een rondje konden wandelen. Ik heb intussen koffie gedronken bij "de Wijde Wereld". Het was leuk! We hebben heerlijk gewandeld en vreselijk gelachen omdat ze struikelde en plat op de grond lag. We moesten toen gelijk aan ons weekendje Parijs van een jaar of tien geleden denken, toen ze ook viel in de Metro en we nog naar het ziekenhuis moesten voor hechtingen, een hele toestand. Daarna nog even bij mij wat gedronken. Om een uur of vier belde Freek dat de wind behoorlijk toe ging nemen en dat ze eigenlijk verkeerd lagen daar om een rustige nachtrust te hebben. Ik heb Janny toen weer bij de boot gebracht en ze uitgezwaaid. "Aju" heet de boot en ik dacht het bij mezelf, tot de volgende keer maar weer. We hadden voor de gelegenheid allebei ons rode shirt aangedaan vandaag, toeval?
Tante Bet en Oom Paul kregen op latere leeftijd nog een zoon, Wim. Hij heeft het syndroom van Down, vroeger zei je gewoon "mongool". Wim is 51 nu, niemand die ooit gedacht heeft dat hij zo oud zo worden, maar nu overleeft hij zijn ouders. Hij was er ook vanmiddag en het kijken naar Wim vond ik heel aandoenlijk. Telkens wees hij naar de kist en zei: "Mama is dood" en omdat hij blijkbaar wist dat hij stil moest zijn strekte hij dan zijn wijsvinger voor zijn lippen. Ik kon hem goed zien op de plek waar ik zat en ik werd meer ontroerd door Wim dan door het hele gebeuren van de crematie, hij snapte denk ik goed wat er aan de hand was, hij had een grote witte zakdoek waarmee hij af en toe zijn wangen droogwreef en als er muziek kwam zwaaide hij met zijn armen alsof hij de dirigent was en zei: "Mama is dood" en wees weer naar de kist. Hij heeft een goed tehuis, lieve broers en schoonzussen en mensen die voor hem zorgen, maar toch... "Mama is dood......"
We waren bijna te laat, Ina en ik. Gelukkig begon de herdenkingsdienst ook iets later zodat het niet opviel. De N57 was gedeeltelijk afgesloten zodat we om moesten rijden, dat gaf niets want we waren ruim op tijd weggegaan, maar ja, we zaten te beppen en niet goed op te letten, misten een afslag en opeens wisten we niet meer waar we waren, we hebben zodoende heel Walcheren gezien. Joop was er al lang, die was op eigen houtje gegaan, want hij moest eerst in Goes op een afspraak zijn. Wij hebben dus van tevoren geen tijd om handen te schudden gehad en konden gelijk doorlopen. Onder de dienst wel ruimschoots tijd om rond te kijken en mezelf af te vragen wie wie ook weer was en daarna konden we de famile condoleren natuurlijk. We liepen bijna achterin de rij, dus het duurde best lang eer we aan de beurt waren. Toen ik eenmaal mijn kopje kofiie op had en met deze en gene een praatje had gemaakt, kwamen ze al om ons te verzoeken de ruimte te verlaten, dat was wel erg snel. Het crematorium wordt verbouwd op het ogenblik, 's morgens wordt er verbouwd en 's middags aan de lopende band gecremeerd. Jammer! Er was geen tijd om ook nog eens even met de neven, mijn oude klasgenootje (die met één van die neven getrouwd is) en de rest van de familie te kletsen, er was geen tijd voor gezelligheid. Maar de neven en nichtendag hangt nog wel steeds in de achterhoofden, dat heb ik wel begrepen. Het ziet er naar uit dat we elkaar binnenkort weer gaan ontmoeten, Oom Jan (de laatste broer) is ernstig ziek en kon er zodoende ook niet bij zijn, misschien hebben we dan meer tijd om eens echte afspraken te maken en eindelijk eens iets te regelen.
De hazelnoten vallen met bosjes uit de bomen, ik heb er een paar die "rijp" leken te zijn opengemaakt en daar zat niets in, is het met hazelnoten ook zo dat mannetjes en vrouwtjes bij elkaar in de buurt moeten staan, of waren die "rijpe" dingen miskramen. Een paar "onrijpe" die ik openmaakte leken wel een vruchtje te hebben. Ik heb nu ook even geen zin om het op te zoeken, want we zijn net thuis. Eind van de middag kwamen Maurice en Anneke (de Goudoevertjes) langs en na een paar wijntjes besloten we bij Maurice wat te gaan eten (dat is hun zoon). Je hebt de ouwe Maurice en de jonge Maurice, ik weet niet of ze ooit samen gepompt hebben, maar het was erg gezellig. We hebben heerlijk gegeten en lekker gekletst.
Verder zijn we met iets heel leuks bezig, vanmorgen ook al op stap geweest daarvoor, we weten nog niet goed of we nu wel of niet, het is tenslotte toch een hele stap, maar we hebben eigenlijk wel zin en het heeft zeker voordelen, maar ook wel weer nadelen, kortom daar zijn we nog niet uit, maar als het zover mocht zijn, zijn jullie de eersten natuurlijk.
Morgen een crematie. Ik moet nog op zoek naar de juiste kleren, het moet tcoh wel een beetje netjes zijn en dat heb ik eigenlijk niet. Ik heb nog wel ergens een zwarte broek, die ik bijna nog niet gedragen heb, sjieke zijsplitten, laarzen aan zodat mijn ongeschoren benen niet zichtbaar zijn, kek shirtje heb ik ook nog wel, 't gaat wel lukken denk ik, 't wordt vast gezellig!
Kijk, iemand die in zo'n huis woont en een volkstuintje heeft, heeft natuurlijk zo'n fiets. Ik heb al een paar keer gevraagd of ik een rondje mee mocht rijden in het bakje, maar dat ziet hij niet zo zitten geloof ik. Het werd al een beetje donker vanavond en eenmaal thuis zag ik dat mijn fototoestel eigenlijk verkeerd ingesteld stond, maar toen ik terug liep om een nieuwe foto te maken, fietste hij net weg. Een paar dagen geleden hebben we ook nog een tijdje staan praten, hij heeft geen computer vertelde hij, dus hij zal dit ook wel nooit zien, misschien vertel ik het nog weleens. Hij heet van Wiel, vandaar Wiel's fiets, waar "Zephyros" op slaat moet ik hem nog eens vragen.
Op het ogenblik ben ik verslingerd aan Chainz. Ik begin er 's morgens bij de koffie al mee en op een dag als vandaag speel ik een boel spelletjes. Heerlijk! Ik ben alleen buiten geweest om even een rondje met Simba te doen. Ook spelletjesgek? Zo ja, welke?
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6833-6840 van 7983 |
Volgende Pagina »
