Tante Bet is dood.
Vanavond belde tante Jo, die loopt ook al tegen de negentig denk ik en tante Bet was het al ruim.
We hebben nooit zo'n nauw contact met de tantes en ooms gehad, vroeger zagen we ze met verjaardagen toen de ouders van Joop nog leefden en Tante Krien was onze buurvrouw in Zonnemaire, zo heb ik ook Joop leren kennen. Ik ga één dezer dagen eens bij tante Jo langs, want als ik het nu aan Joop vraag weet die het niet eens meer goed te vertellen, er waren negen kinderen: Kees, Krien, Bet, Lee, Jo, Jan, Koos, Wim en Leen Kristelijn. Ik weet niet eens zeker wie er allemaal nog in leven zijn Jo en Jan zeker en volgens mij Koos ook. Misschien is er nog wel een foto waar ze allemaal op staan. Dat ga ik dus eens uitzoeken. Tante Jo kan het per slot allemaal nog vertellen en ze woont maar een paar kilometer van hier (ja ik schaam me eigenlijk diep). Soms vind ik het erg dat ik zo weinig contact met mijn neven en nichten heb, de kinderen van mijn zus. Ik wijt dat altijd aan het gedoe (geen ruzie) tussen mijn zus en mij, maar is dat eigenlijk wel zo? Als ons contact nog wel goed was geweest had ik ze waarschijnlijk ook alleen maar op verjaardagen gezien. Zulke dingen realiseer je je dan pas weer als er iemand dood gaat die je eigenlijk best wel na staat, het was per slot de zus van de vader van Joop.
Dat is dan de ene tak, dan hebben we ook nog de Kloetjes (moeder van Joop), daar weet ik helemaal weinig van, er zijn volgens mij tantes die ik nog nooit gezien heb. Nichten wonen hier in het dorp, we praten en zwaaien en weten dat we familie zijn, voor de rest is het goed, we komen nooit bij elkaar. Dat betreft dan allemaal familie van Joop. Mijn familie is dood, tenminste ooms en tantes, er lopen nog ergens twee neven en een nicht rond die ik ook nooit zie en dan heeft mijn zus vier kinderen met ook de nodige nazaten, ik weet niet eens hoeveel, maar toch zeker een stuk of zes.
Goed, de pruimen waren weer lekker vandaag. Elly lijkt van de aardbodem verdwenen. Joop zit weer op de taxi en het familie verhaal wordt zeker vervolgt.
Vanavond schoot me ineens te binnen dat ik nog een foto moest hebben waar we samen opstonden, die had ik ook zo gevonden want de fotoboeken van vroeger liggen wel een beetje uit elkaar vanwege het vele doorbladeren, maar alles ligt nog netjes op volgorde. We zijn hier op het examenfeestje van Willy Fondse, degene waarbij ik op schoot zit, ze was geslaagd voor haar ULO examen en het was juli 1960, ik was dertien.Adrie zit linksonder, achter hem staat Johan Goemans, tegenwoordig uitbater van"het Tonnenmagazijn" in Brouwershaven. (hij is getrouwd met Heleen Moermond een oud klasgenootje van me, waar ik vorige week nog een praatje mee gemaakt heb bij AH) . Naast Adrie zit Wim Hanse, die zie ik ook nog regelmatig, daarnaast zit Wim Stouten en achter hun staan Nellie en Suus de zusjes van Willy en mijn vriendinnen uit die tijd, we woonden een paar huizen van elkaar in de I.M. v.d.Bijlstraat. Willy kom ik heel af en toe nog weleens tegen, zij woont nog steeds in Zonnemaire trouwens, net als Johan Goemans en Wim Hanse (de laatste twee zelfs nog in hun geboortehuis). Nelly en Suus wonen niet meer hier in de buurt, die zie ik nooit meer.
Leuk hè, zo'n oud plaatje, we dronken Ranja met een rietje denk ik.
Vandaag begint de meteorologische herfst, dat vinden ze makkelijk bij het KNMI. Het maakt ook allemaal niet zoveel uit, want als je naar buiten kijkt weet je genoeg, alles begint prachtig te kleuren.
Beetje in en om het huis gescharreld, een paar ommetjes gemaakt en daarbij bij een "zomerwoning" een pruimenboom ontdekt die vol hangt met allemaal van die heerlijke donkerpaarse pruimen, ik weet niet hoe ze heten maar ze smaken ongeveer hetzelfde als de Reine Victoria's. Die pruimen zijn rijp en er is niemand daar. Ik heb een paar handjes geplukt want het is zonde als de spreeuwen die zomaar allemaal opeten. Zodoende weet ik ook al waar ik morgen zeker weer even langs loop.
Update:
Zojuist kreeg ik een mailtje van Floyd 
Moet ik net dit artikel lezen na jouw blog over die pruimen gelezen te hebben.
Dit is de deurklopper van Joke en Wim in Ouwerkerk. Zij waren thuis vanavond. Ik had zoveel heen en weer gereden vandaag dat ik vanavond besloot er nog maar een stukje aan te plakken om bij Joke een wijntje te drinken. Het begon vanmiddag toen ik aankwam bij de Lidl in Zierikzee, ik wilde mijn tas pakken want daar zit altijd mijn portemonnee in, geen tas, nergens te vinden, die had ik thuis laten staan. Zonder portemonnee begin je natuurlijk niets als je boodschappen wilt doen, dus rechtsomkeert gemaakt naar Scharendijke. Eenmaal weer terug boodschappen gedaan en een rondje door "de stad" met Simba voor nog wat andere dingen. Onderweg kwam ik een leuk jasje tegen, ik heb het drie keer omgedraaid, gevoeld en nog eens gekeken, er stopte ook nog een mevrouw naast me, zij had het jasje aan. "Zo'n lekker jasje" zei ze, "heerlijke kraag ook, zeker voor deze tijd...". Toen heb ik het teruggehangen en ben weer verder gelopen, ik maak tenslotte zelf wel uit of ik het een lekker jasje vind. Een maal thuis bleef dat jasje maar door mijn hoofd spoken, het was eigenlijk best leuk en waarom had ik het niet even gepast? Gelukkig is het donderdag 's avonds koopavond in Zierikzee, dus ik vond dat ik toch maar even terug moest om het tenminste even te passen. Dat heb ik gedaan, gelukkig maar, het was toch niet zo leuk als ik dacht, ik was er een kort dik propje in met die grote kraag en het zat ook niet lekker. De winkeljuffrouw zei ook dat ze er al heel veel van verkocht hadden en er nog genoeg andere maten binnen zouden komen, dan hoef ik het eigenlijk ook al niet meer. Met een gerust hart heb ik het teruggehangen en heb lekker in Ouwerkerk een wijntje gedaan.
Dit is de bel van Tanya, ik wilde haar onverwachts verrassen maar ze was niet thuis. Onze auto's konden het wel gelijk goed vinden, die hebben een uurtje samen doorgebracht. Intussen heb ik een rondje door Nieuwerkerk gelopen, nog een paar boodschappen bij de C1000 gedaan, maar eenmaal terug nog steeds niemand thuis.
Het was toch al geen dag om over naar huis te schrijven, ik ben weer eens iets kwijt, dus ik ga morgen gewoon weer op dezelfde plek kijken en dan staat het er gewoon. De heenreis naar Nieuwerkerk verliep ook niet vlekkeloos en bij het uitstappen klemde ik mijn duim tussen de portierdeur. Op de terugreis verdwaalde ik, ik had een mooi weggetje uitgezocht en toen ik dacht bij Dreischor uit te komen, stond ik opeens bij Sirjansland, wat hebben we toch een mooi eiland. Gelukkig had ik een zakje knabbelspek gekocht voor onderweg.
Hebben jullie dat nu ook weleens, dat je denkt, het moet er zijn, maar dat je het dan gewoon niet ziet. Gisteren onder het roerbakken van een dagelijks potje, bedacht ik dat ik ook nog een restje prei moest hebben en dat dat er ook nog wel doorheen kon. Even pakken in de koelkast, denk je dan..... geen prei te zien. Heel de koelkast doorgezocht, nergens! Ik ging aan mezelf twijfelen, had ik het dan al een keer gebruikt, of misschien toch maar weggegooid. Het eten was lekker hoor, ook zonder de prei, maar toen ik vanmiddag de koelkast open deed stond het daar gewoon, vooraan, recht voor mijn neus. Was ik gisteren even preiblind, is de prei op stap geweest, of is er iets anders raadselachtigs aan de hand, ik zal het wel nooit weten.
Vanavond eten we peetjes met vis, ofwel worteltjes met kabeljauw, daar heb ik geen prei bij nodig.
klik
Als aan het raam vastgeplakt zat hij een paar dagen geleden 's avonds naar binnen te gluren, ik ben toen even naar buiten gelopen om een foto te maken. Hij lijkt zo behoorlijk groot, maar het was maar een kleintje van een paar centimeter. En omdat ik verder niets bijzonders te melden heb plaats ik hem maar even. Behalve gewandeld heb ik eigenlijk niets gedaan. De mokken zijn inmiddels ook binnen, ik werd al ongerust, want ik had de punten met de gewone post verstuurd en vroeger verdwenen ze dan nog weleens, maar ze zijn er, zien er vrolijk uit en ze drinken heerlijk.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6841-6848 van 7983 |
Volgende Pagina »
