Alweer heerlijk weer vandaag.
Vanmorgen eerst samen even Zierikzee aangedaan.
Daarna ging Joop schilderen aan het nieuwe clubhuis van de bijenvereniging, ik heb even een beejte gepoetst en toen geprobeerd mijn pigmentcellen weer wat te activeren.
Ze doen het nog.
Daarna voor de verandering eens een eind over de Brouwerdam gelopen.
Eenmaal in beeld van de webcam van Perry's (dacht ik) , haar gebeld om te vragen of ze een printscreen kon maken, dat ging jammer genoeg niet door, want de cam stond op het terras gericht. Jammer! volgende keer eerst ff kijken.
Het treintje deed een rondje, ik kan er niks over vinden, maar vind het wel een leuke foto.
Simba is zo loops als wat en piept al als ze een andere hond ziet, ze wil er naar toe, dus ik houd haar maar zoveel mogelijk aangelijnd!!
Ze lagen er erg ontspannen bij vandaag, ik kon ze bijna aaien.
Lekker met z'n allen luieren in de zon.
Meer heb ik ook niet gedaan.
Eigenlijk had ik natuurlijk heel hard in de tuin moeten werken, of iets anders nuttigs moeten doen, maar ik had geen zin, ik heb er net als de kikkers, uitgebreid van genoten.
Het zag er niet naar uit vanmorgen, maar wat een heerlijke dag is het nog geworden.
Lekker gewandeld vanmiddag.
Simba vindt eenden die zitten te broeden, gelukkig doet ze er verder niets mee, moedereend moet alleen even wegvliegen.
Bovenstaand nest is het eerste dat ik zag, meestal kijk ik niet verder, maar dit was wel heel erg dichtblij in de berm.
Ik ga iedere dag nu eens kijken of er nog eieren bijkomen en wanneer de kuikentjes uitkomen, het is hier vlakbij.
Gisteravond nog even gezellig bij Mir en haar schoonmoeder (ze is weer even in het land) langsgeweest.
Ik had zelf aan mijn haar zitten knippen, stouterd die ik ben en natuurlijk was dat "geen gezicht".
Ik moest vanmorgen gelijk even "bijgeknipt" worden.
Vroeger deed ik niet anders dan zelf mijn haar knippen, alle modellen en nooit zei er iemand dat ik voor gek liep, misschien dachten ze het wel, maar dat is weer een ander verhaal natuurlijk.
Ook Joop en de kinderen knipte ik, die meiden hebben er wel een "scheveponytrauma" aan overgehouden geloof ik.
Het zit weer netjes nu en precies zoals ik het bedoelde, soms moet je gewoon zelf het initiatief nemen.
Eind van de middag lekker buiten gezeten op ons eigen terras, met een wijntje, stokbroodje en kaasje, heerlijk.
Naar aanleiding van het franse liedje (dat een hele dag in mijn hoofd zit) en de vraag van Marlies, kreeg ik zin mijn diploma weer eens op te zoeken, want eigenlijk ben ik best wel trots op dat papiertje, het heeft me zoveel moeite gekost het te halen.
Mijn middelbare schooltijd was geen succes. Ik had een hekel aan leren en huiswerk. Veel liever maakte ik lol met vriendinnen, in de pauzes, het uur tussen de middag, maar ook onder de les, opletten was niet mijn sterkste kant.
Ik zat op de toenmalige ULO.
Het begon gelijk al het eerste jaar, ik ging voorwaardelijk over naar klas twee.
Dat was een zware dobber, ik mocht wel blijven na de kerstvakantie, maar bleef natuurlijk wel zitten.
Na twee jaar tweede klas ging ik voor het eerst normaal over naar de derde.
Daar bleef ik weer zitten en omdat ik dacht, dat ik alles al wist de tweede keer, ging ik nog maar met de hakken over de sloot over naar de vierde. Toen het tegen het examen liep, zag ik het niet meer zitten en gaf het op, ik bleef thuis en zei dat ik ook niet meer ging, gelukkig deden mijn ouders niet al te paniekerig en lieten me met rust, voor mijn gevoel was mijn schooltijd afgelopen.
Wat een opluchting, ik hoefde niet meer.
Ik weet niet eens meer hoe lang ik thuisgeweest ben en wat ik deed.
Een paar weken zijn het zeker geweest.
Tot op een dag mijn vriendin eens langskwam, met verhalen over school en dat ze me misten en waarom ik niet meer kwam en dat ik toch vooral examen moest doen, dan kon ik daarna altijd nog stoppen.
Dat zullen mijn ouders natuurlijk ook wel verteld hebben, maar haar verhaal werkte.
Ik ben de volgende dag weer gegaan, heb examen gedaan en ben op het nippertje geslaagd.
Wat was ik blij!
Daarna kantoormeisje geworden bij de Rotterdamse bank
Vrienden zijn als bomen,
ze wachten
tot je nog eens langs komt
en ze zijn onverstoorbaar
als je wegblijft.
Ook na maanden afwezigheid,
kan je de draad
weer opnemen,
omdat ondertussen
niets werd afgebroken.
Vrienden
zijn als bomen
op een goede afstand
van elkaar geplant.
Zo moeten ze elkaar niets betwisten,
ze kennen ook geen afgunst
maar nodigen wel elkaar uit
om hoger te groeien.
Vrienden
zijn als bomen
en bomen buigen niet
maar wuiven.
(Eugeen Laridon)
Hartelijk Gefeliciteerd met je verjaardag!
webcams
De webcams zijn weer in de lucht.
Op het plaatje de strandtent van Perry's in de bocht bij de Brouwersdam.
Kan ik voordat ik ga wandelen even kijken hoe de waterstand is.
Bij de Schouwerhoeck de speeltuin waar we afgelopen zaterdag met de kinderen waren.
Gwen
Vanmiddag heel gezellig even op verjaarsvisite geweest bij Joke.
Gisteren zei ze nog dat ze 58 werd en vandaag was het ineens 57, ik begrijp het volkomen, soms heb ik ook best wel last met al die jaartallen hoor en dat heeft niets met de leeftijd te maken.
Daarna een pizzaatje en een rondje dorp, het was weer gezellig.
Ik ben weer helemaal vrolijk, dankzij de wijn en ondanks de storm, vrolijkheid zit vanbinnen, ook al spelen factoren van buiten wel een belangrijke rol, vanavond ben ik vrolijk.
Wat een gezwam weer, neem mij vooral niet kwalijk, ik ben een beetje teut.
En oh ja, die van de foto, dat is Gwen........van Salud
Het stormt hier behoorlijk.
Vanmorgen was dan ook mijn honingkraam omgewaaid, de potjes lagen op de grond en drie waren er gebroken.
Ik moest gelijk aan het gedichtje denken dat ik een paar dagen geleden ergens tegenkwam.
De potjes ga ik maar niet proberen te lijmen.
Lijmen
Ik had drie beestjes, drie beestjes van steen.
Een vogeltje, een veulentje, een varkentje.
Ze zijn gevallen, ze braken stuk,
Ik heb ze gelijmd,'t is bijna gelukt.
Ik heb drie beestjes, drie beestjes van steen,
Een volentje, een veukentje, een vargeltje!
Camelia
Eindelijk sinds jaren weer eens een paar bloemen in de Camelia.
Meestal rotten de knoppen weg en vallen eraf voordat er ook maar iets van roze te zien is geweest.
Nu zijn er zelfs al een paar helemaal open gegaan, al hebben ze vandaag wel een zware dobber aan de storm.
De struik ziet er verder ook niet uit, de meeste blaren zitten onder de zwarte schimmel en hebben een geel randje.
Vorig jaar heb ik geprobeerd hem op een andere plek te zetten, maar ik kreeg hem niet uit de grond, daar heeft hij weinig hinder van ondervonden zo blijkt nu.
Ik denk dat ik hem na de bloei eens flink in ga korten, misschien helpt dat.
Of heeft iemand anders een betere oplossing....
Onvrolijk
Het zal wel weer aan het weer liggen, of aan de maan, of de wind, iets moet toch de schuld hebben, aan mij kan het niet liggen hoor want ik doe echt mijn best om wèl vrolijk te zijn.
Ik heb gewandeld in de storm.(Gelukkig zat er een reling op het viaduct en had ik Simba als ballast, anders had ik zomaar voor stoeptegel kunnen spelen....)
Ik heb bloemkool gekookt mèt een papje en een snufje nootmuskaat.
Een blinde vink erbij, gebakken in mijn nieuwe kleine koekepannetje.
Ik heb gepraat, want als ik niets zeg is het helemaal zo stil.
Joop is namelijk ook al onvrolijk.
Ik weet ook wel dat het koud is en dat er dan dooie vingers zijn, dat zijn knie nog steeds niet over is, dat de kachel aan moet en dat ik dat moet doen, omdat er hout gehaald moet worden en dat ligt buiten en daar is het koud........
Zo liep ik dus afgelopen zondagochtend te wandelen.
Het is een rechte weg met een bocht en auto's zie of hoor je al van verre aankomen.
De maximum snelheid is hier 60km, niemand houdt zich daaraan, dat zal mij ook verder een rotzorg zijn, maar ik vind wel dat als ze zien dat daar iemand loopt met twee kinderen en een hond, die allemaal de berm in gedirigeerd moeten worden, ze het fatsoen moeten hebben om snelheid te minderen, als ze zien dat je daar druk mee bent. Niemand zal je te pletter rijden natuurlijk, maar de manier waarop het soms gebeurt, daar kan ik me weleens aan ergeren.
Met grote snelheid naderen en vlak voor je op de rem gaan staan is toch geen stijl.
Of als ze zien dat je al netjes in de berm staat, gewoon met dezelfde rotgang voorbij rijden.
Er wordt over het algemeen veel te hard gereden op die binnenwegen.
Twee jaar geleden is er trouwens wel een vrouw doodgereden in de bocht in de verte, ze was samen met haar man aan het fietsen toen de auto met een rotgang door de bocht aankwam , de bestuurder verloor de macht over het stuur toen hij haar wilde ontwijken en overreed haar, haar foto staat in de berm op een steen, af en toe zijn er verse bloemetjes en nu bloeien er vergeet mij nietjes....
Joop en Nepal of andersom
Joop is druk met een nieuwe website voor reizen naar Nepal.
Nepal Nature.com bestond al.
De man daarachter is Karna Sakya die heeft hij afgelopen reis ontmoet.
Maar ja de boel vertalen en een beetje Nederlands gericht maken kost tijd en veel werk.
Vandaag is hij online gegaan.
Er staan nog joekels van fouten in zag ik.
Vroeger controleerde ik eerst alle brieven voordat ze de deur uitgingen, niet dat ik nou zo'n kei ben, maar mijn Nederlands is, zonder op te scheppen, toch echt stukken beter dan dat van hem.
Maar het begin is er en alles is nog lang niet ingevuld.
Bij voldoende belangstelling voor de eerste reizen gaat hij zelf mee.
Afgelopen week hebben ze de berm van "mijn" weggetje volgeplant met bomen, niks prachtige gele bloemenzee komende zomer, maar serieuze bomen.
Toen ik zo eens een praatje met de planters maakte, bleek ook dat al dat geels eigenlijk niet de bedoeling was geweest en dat er ergens een foutje was gemaakt.
Nou, ik ben vorige zomer maar wat blij geweest met dat foutje, prachtig was het!
Nieuwe functies enzo
Samen met Joop even naar Zierikzee geweest vanmiddag.
Er is iets met de ventilator van de auto en hij wilde ook al niet starten, dus durfde ik niet goed alleen op stap, want als ik dan zou stoppen moest er een stekkertje ergens uit, anders bleef de ventilator draaien en als ik dan weer zou gaan rijden moest het er weer in en dan vlogen er ook nog eens vonkjes, niks voor mij.
Morgen wordt het verholpen als het goed is, het nieuwe onderdeeltje is besteld bij Rinus Roon.
Maar goed, we waren dus even in Zierikzee.
Eerst even bij de bank langs, ik schrok toen ik binnenkwam, nergens meer een loket te bekennen, alles was anders. Ik ging geld brengen en dat gaat nu eenmaal niet in een pinautomaat, dacht ik. Mis gedacht.......ook daar hebben ze nu een automaat voor bedacht en de juffrouw die me hielp vertelde dat ze er erg blij mee waren. De juffrouw zelf had ik ook nog nooit gezien, pas aangenomen misschien? Bekende gezichten zag ik verder niet, er waren wel allemaal hokjes, misschien zaten ze daar, of misschien waren ze te duur en is de nieuwe juffrouw goedkoper omdat ze minder hoeft te weten....
Toen nog even naar AH en oh oh oh, wat ben ik blij met mijn nieuwe theepotje van dubbelwandig roestvrij staal. Geen angst meer hoeven te hebben, dat het gelijmde handvat van mijn ooit eens als relatie geschenk gekregen Wedgewood pot loslaat en ik de kokende thee over mijn voeten krijg.
Hij krijgt een nieuwe functie als bloempot.
Verder ben ik natuurlijk net zo blij met mijn nieuwe roerbakpan van gietaluminium, mijn oude was vies en versleten, de anti-aanbaklaag hebben we allang op, dus die is in de Kliko verdwenen.
Ik zit nu net te bedenken dat ik die er ook nog even uit vis, daar kunnen ook best nog een paar bloemetjes in van de zomer, staat leuk op de nieuwe tuintafel
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7609-7616 van 8082 |
Volgende Pagina »
