Een dag of twee geleden heb ik de Tiboucjhina zijn jasje al aangedaan waar hij afgelopen zomer flink uitgegroeid is, maar om een beetje bescherming te bieden is het nog wel genoeg en voorlopig vriest het toch nog niet dat het kraakt. Hij kan best wat hebben.
De geraniums staan onder precies zo'n zak en daarachter de rotanstoeltjes. De foto's zijn genomen nadat de sneeuw gestopt is dus meer wordt het hopelijk niet. Het was weer even leuk.
Vanmorgen nog wel eerst lekker even naar buiten geweest maar vanmiddag heb ik even overgeslagen.
Als laatste de beklimming van de Mont Blanc in 1997.
Dat betekende het laatste jaar in de Alpen, want het volgende jaar zou hij naar Nepal gaan. Maar daarover een volgende keer meer.
De meest gebruikte route, de Goûterroute, is geklasseerd als peu difficile en vertrekt vanaf Les Houches, Nid d'Aigle, Cabane de Tête Rousse, refuge du Goûter naar de top. Deze route is later op de dag wel gevaarlijk bij het oversteken van de Grand Couloir wegens vallend gesteente. Elk seizoen vallen hier doden. Het laatste stuk is nog 1000 hoogtemeters klimmen via de Dôme du Goûter en de Arête des Bosses. Omkeren kan nog bij de noodhut, de refuge Vallot. Het succes is afhankelijk van een gedegen conditionele voorbereiding, mooi weer (geen wind op de topgraat), een goede uitrusting, veel ervaring en begeleiding door berggidsen. In noodgevallen kan bij slecht weer een afdaling worden overwogen via de oude standaardroute, over de (spletenrijke) Bossons-gletsjer.
Ze vertrekken dan ook 's nachts om twee uur en hij staat daar toch maar mooi 's morgens om half acht, bij helder weer, een moment om nooit te vergeten, dat pakt niemand hem meer af.
Klik op Joop of hier
1996 Een zomerkamp in de Alpen. Joop als gids van een echtpaar en een groep bij de beklimming van de Grand Paradiso. De Breithorn deed hij alleen. De enige 4000ers van Italie.
Hier de andere link of deze
De Breithorn is een 4164 meter hoge berg in de Alpen, op de grens tussen Zwitserland en Italië, op de grens van Wallis en Piëmont tussen de Matterhorn in het westen en de Monte Rosa in het oosten.
De Breithorn wordt beschouwd als een van de gemakkelijkst te beklimmen vierduizenders van de Alpen. Dit is te danken aan de kabelbaan die vanuit Zermatt naar de 3870 meter hoge Klein Matterhorn gaat. Vanaf dit punt kan men over de gletsjer en een sneeuwwand met een helling van 35° de top betrekkelijk eenvoudig bereiken. Onervaren bergbeklimmers moeten echter zeer goed opletten. Het weer kan op deze hoogte erg snel omslaan. Lawines en het dikke pak sneeuw op de bergkam kunnen ook voor gevaarlijke situaties zorgen.
1996 is ook het jaar dat Simba in november bij ons kwam. Het begin van de drieentwintigjarige hondenperiode, zo werd ik goed bewaakt als Joop op reis was.
Er valt niet veel te beleven hier. Vroeg uit bed gerold want ik was om drie uur al wakker. Na de thee op pad voor boodschappen, ze moesten de deur nog opendoen bij de PLUS. Daarna om groente bij Zuidbos, Joop haalde nootjes op de fiets in Zierikzee, we kunnen er weer tegen.
Deze serie is van 1995, toen Joop de cursus touwleider volgde, ook weer bij de NKVB.
Natuurlijk slaagde hij met vlag en wimpel.
Read More
Klik maar op mij voor de ijskoude ijscursus, want mooie foto's zijn het best.
Of kijk hier. In Chrome werkt de slideshow niet het is ook altijd wat.
Die van gisteren staan hier.
Nou verder weet ik ook niet wat ik eraan doen kan hoor, als het niets is hoor ik het graag, dan stop ik er gewoon mee.
Mijn log van gisteren heb ik aangepast, er stonden wat onwaarheden in. Ik zou een goede zijn voor de roddelpers, één regel weet ik en de rest verzin ik er gewoon bij ;)
Vandaag het jaar 1994 waarin Joop voor de 'cursus ijs' gaat van de NKVB. Hij gaat dan al een week van tevoren naar de plaats van bestemming om in te lopen, zodat hij goed opgewarmd aan de cursus kan beginnen.
Het is koud, nat, vochtig en blubberig, niks an!
IK wandel wel, maar om nu te zeggen dat ik mooie luchten, vergezichten of wat dan ook voor moois zie, nee. Januari is gewoon lekker saai, zoals een nieuw jaar altijd begint, tot in december de boel ontploft.
Joop is begonnen met het scannen van zijn foto's.
Ik heb mijn tekst wat aangepast want het klopte niet allemaal.
Na jaren van marathons en hardlopen was het tijd voor wat anders. Ik denk eigenlijk dat dat een beetje gekomen is door een harloopwedstrijd in het Zillertal, maar dat weet ik niet zeker.
Hij loopt in die tijd marathons en is dat ook nog jaren blijven doen, de bergen kwamen erbij.
Hij schreef zich in bij de NKVB en begint in 1993 met het volgen van cursussen.
Deze foto's zijn van de kennismakingscursus vanaf Meiernhofen.
Ik heb niets met bergen en bleef lekker thuis.
Ons huis was klaar, de zaak liep goed, dus hij kon er best eens even uit. Hij ging in de vakantieperiode.
We hadden het goed, ik werkte in die tijd ook op de zaak en vond het fijn even alleen te zijn.
Zodoende trakteer ik op wat bergfoto's. Er komen er nog wel een paar. De volgorde is bij deze niet precies goed, maar dat is de volgende keer beter. Bij de foto's zelf staan teksten maar daarvoor moet je naar photobucket.
Joop gebruikt Chrome op zijn pc en daarbij werkt de slideshow niet, wel kun je bovenstande link aanklikken.
Ik moet me in het vervolg wat beter laten informeren voordat ik iets schrijf.
met als toetje een tekening.
Deze is al een week klaar, maar ik had hem nog niet hier geplaatst en dat terwijl hij toch best de moeite is. Enkel in rood en zwart en een snel klaar potloodgebruik.
Vandaag weer veel gekleurd, die is ook klaar maar daar heb ik nog geen foto van kunnen maken, het was al te donker, als het al licht is geweest vandaag.
Wat een dag. Alleen vanmorgen een rondje, het was koud en ik had geen zin.
Didi vond het prima die stond samen met Simba lekker warm voor het raam.
Elke morgen zijn nu onze ogen gericht op Kwatta. Of ze er nog zitten en waar. Meestal denken we eerst dat ze er niet meer zijn want er komen best veel fotografen op af, dat gaat de hele dag door, maar ze zijn er dus nog steeds, de ransuilen van Zonnemaire.
Vanmorgen was het nog wel lekker, maar vanmiddag behoorlijk frisjes de zon kwam maar heel af en toe even tevoorschijn.
Toen Joop aan het fietsen was zoog ik stof met mijn nieuwe stofzuiger. Hij arriveerde gistermiddag al. Is het geen schatje! Hij heet Rowenta maar ik noem hem Rowy en wat het leukste is, hij mag ook naar boven, dat kon Kirby niet meer opbrengen.
We zijn dus sinds vandaag behoorlijk stofvrij, boven en beneden. Ik ben er erg blij mee.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1457-1464 van 7989 |
Volgende Pagina »
