10-07-1989 / Zelfplukkers in een kas met frambozen van J.M. Geluk te Schuddebeurs
Zo leuk als er dan opeens op zo'n historische pagina waar je lid van bent familie voorbij komt. De rechtse twee zijn zussen van de vader van Joop, tantes dus. De voorste met bril was jaren de buurvrouw van mijn ouders en later die van Joop en mij. Zij is altijd in het huis aan de van der Bijlstraat blijven wonen en was dus 18 jaar mijn buurvrouw.
Door die tante hebben Joop en ik elkaar leren kennen, omdat hij daar weleens logeerde met zijn broertje. "Die rotjongetjes zijn ook weer bij de buren", zei ik dan tegen mijn moeder. Beide tantes zijn heel erg oud geworden, nog net geen honderd geloof ik.
Joop mailde de foto naarzijn nicht, (dochter van de tante) die inmiddels ook al vierentachtig is. Dat weet ik omdat ze net belde. Zo leuk dat je dan door zo'n foto weer even contact hebt. Eigenlijk zouden we dat meer moeten doen denk je dan, gewoon even een praatje want het klinkt ook gelijk zo heel vertrouwd.
Voor mij was het vooral een winkeldag. Ik winkel best graag online vooral als ik iets nodig heb, maar het ging vooral om sandalen en natuurlijk dwaal je dan weleens af.
Na een slapeloze nacht, tot klokslag zes uur geen oog dicht gedaan, daarna nog even weggesukkeld, vreselijk. En waar het aan ligt mag Joost weten. Ik weet wel dat zo'n gevalletje met zo'n man als gisteren niet goed voor me is, daar loop ik me dan daarna over op te winden en dat ik het zeker op mijn blog ga zeten en wat vertel ik er dan bij, kortom het houdt me continue bezig, ik zoek zelfs op internet wie daar dan wel mag wonen. Er wordt wel een nieuwe woning gebouwd begreep ik. Zulke dingen kan ik niet hebben. Of ik er ook van wakker lig weet ik niet.
Ik was dus allesbehalve fit vandaag. Joop voelde zich ook niet fit, wel goed geslapen maar hij liep te kuchen en besloot naar de teststraat te rijden. Nu kucht hij heel zijn leven al, maar ja je weet het niet in deze tijden en beter maar geen risico. Geen pretje zei hij en nu maar 48 uur wachten. Hij heeft wel gefietst vanmiddag op de leenfiets, zijn eigen fiets is nog steeds bij de fietsenmaker vanwege het licht dat het niet doet, daar moet een expert bij komen.
Geen wandeling vanmorgen, wel vanmiddag een rondje met Paule waarbij ik de schaapjes zag en de bloeiende forsythia in de tuin van Rosemarie.
Update: Inmiddels uitslag van de test = negatief dan weten we dat ook weer.
Wat een fantastische dag alweer! Alles bij elkaar 15km gelopen.
Vanmorgen eerst met de jongens van DVC zitten chatten, de wimpel die ik voor Mir wilde bestellen had nogal wat voeten in de aarde en achteraf bleek dat helemaal niet nodig, het zat gewoon verkeerd in mijn hoofd, dat kan gebeuren natuurlijk maar het gaf wel een hoop extra rompslomp met kleurnummers.
Gelukkig kwam het allemaal goed en kon de fout nog voor het bedrukken voorkomen worden, mede dankzij het leuke contact via de chat. Ik vind dat soms erg handig en Jan Willem en Sieco hebben me heel vriendelijk geholpen. Die zullen soms ook wel gedacht hebben...
Daarna een rondje door de polder richting Dreischor en Schuddebeurs. Ik had net bovenstaande foto gemaakt toen er een auto vol in de remmen ging en net zo hard weer achteruit kwam. Het raampje ging naar beneden en er werd me niet al te vriendelijk gevraagd waarom ik een foto van ZIJN huis nam.
Nou dan zeg je niet dat dat is omdat het er nogal verwaarloosd uit ziet, er lag geen pan meer op het dak, dus ik zei maar dat ik het een mooi huis vond, dat was het ook zeker geweest en zal het wellicht ook wel weer worden. Dat vonden er blijkbaar meer zei hij, er worden zeker vaker foto's gemaakt, ik loop daar anders nooit, ken het hele huis niet.
Ik voegde eraan toe dat ik geen kwade bedoelingen had. 'Hoe heet je', vroeg hij nog, ik noemde mijn naam en hij keek de twee bloedjes aan die naast hem zaten, of ze het maar even voor papa wilden onthouden want dat zou hem vast niet lukken. Zo leer je je kinderen fatsoenlijk om te gaan met anderen.
Als je niet wilt dat anderen zien wat voor bende het bij je huis is moet je er een muur omheen zetten en als je een slecht geweten hebt ook.
Toen heb ik ook nog maar een foto van het huis van de buurman gemaakt, ik was nu toch bezig. Die bouwt gewoon een nieuwe.
Toch maar gelijk naar buiten vanmorgen ook al zag het er niet erg aantrekkelijk uit maar met gisteren nog in gedachten kon het toch zo erg niet zijn, dacht ik..
Dat viel behoorlijk tegen, ik stapte flink door om warm te blijven en snel aan de koffie te ztten.
Daarna maakte ik nieuwe mapjes 2021 aan op mijn extra fotoschijven en zorgde dat alles weer netjes in het archief kwam. Ik weet hoe onzinnig het is want alles ligt gewoon hier op mijn kamertje en bij brand is alles weg, behalve alles wat bij Photobucket staat. Die schijven zijn meer voor de kinderen, die allicht nooit meer naar die prachtige natuurfoto's kijken, maar goed, ze zijn er wel.
De volgende serie reisfoto's van Joop is uit 2003, de reis ging toen naar BC Churen Himalvan 22 september tot 20 oktober. De reis dat we nog bijna geen contact hadden, we belden af en toe als hij in de bewoonde wereld was.
Het was mijn eerste blogjaar, dus mijn belevenissen tijdens die vakantie kon ik ook teruglezen (en jullie dus ook), al is dat eerste blogjaar wel wat verwarrend omdat ik het later overzette uit Blogger per week.
Ik kreeg veel bezoek en breide truitjes voor de kleinkinderen die toen nog klein waren, ook toen al zeurde ik over mijn schouder en of het maar niet al teveel pijn mocht gaan doen. Daarna heb ik best nog veel truien gebreid, dus ik heb vanmiddag mijn breiwerkje ook maar weer opgepakt, koud buiten en knus binnen.
Joop zijn fiets kreeg een beurt en omdat zijn licht het niet deed en ze het zo snel niet konden vinden kreeg hij een ruilfiets mee, maar hij vond het blijkbaar ook geen weer om te fietsen.
De foto's van het reisverslag van Joop staan hier en hieronder
Ik plaats ze ook rechtstreeks op facebook dus daar kan je ze eventueel ook bekijken.
Verhalen van Joop blijven uit, maar vragen mag altijd natuurlijk.
Wat een heerlijke dag vandaag. Hij begon best fris maar er was geen mist, dus gelijk maar een rondje . Geen wind en zo stil nog overal!
Na de koffie stapte Joop op de fiets en ik had ook zoiets van 'ik wil ook nog'. Geen zin om te wachten tot later in de middag en zo gedacht zo gedaan, nog tien kilometer erachteraan gelopen.
Lekker in de zon, enkele fietsers, maar nog lekker rustig.
Een zonnige zondag. De natuur komt tot leven zo eind februari
De koeien lopen ook al lekker buiten met hun kalfjes.
Verder niet zoveel gedaan eigenlijk, we namen nog maar een extra stukje appeltaart.
Omdat ik vergeten ben de echte taart op de foto te zetten en hij al voor de helft op is, zullen jullie het met deze moeten doen en die mag er ook zijn! Het gaat goed met Ienepien!
We genoten van de voorjaarszon en wandelden naar Brouwershaven. Bankjes genoeg en mensen aten een patatje of visjes en wij een ijsje.
We maakten er een rondje van en maakten wat foto's onder het kletsen. Ina van het landschap waarbij ik behoorlijk in de weg stond natuurlijk.
En kijk engelenhaar zagen we ook, niet in het grasland maar gewoon op de klei, het blonk ervan. De spinnetjes zijn niet dood, zij leven.... of zou het toch zo halfverwege de middag de ochtendmist nog zijn...
Mooi was het in elk geval.
Na de prei ging ze weer op huis aan, want ja de avondklok... maar toch ook nog lekker licht en op tijd weer thuis na een gezellig samenzijn.
Een jarige Joop vandaag. Ik wilde eerst een foto van vroeger doen, maar hij staat toch het liefst ergens ver weg bovenop een berg te juichen, dus ja....
Meer jarig via de app en facebook dan in real life, maar dat mag de pret niet drukken.
Mir kwam wel gezellig even langs op de fiets, maar verder was de dag gewoon, voorzover dagen gewoon kunnen zijn.
Ik wandelde en deed vanmiddag een rondje met het hondje, we aten pannenkoeken want je bent jarig of niet natuurlijk en pannenkoeken zijn gewoon het lekkerst.
Verder zou mijn moeder vandaag 105 zijn geworden. We zitten hier voor de barak van opa en oma Prince waar ze na de ramp een tijd in woonden, ik weet niet hoe lang, hij stond in Burgh Haamstede aan de Kloosterweg. Ik denk dat deze foto in 1955 ongeveer gemaakt is, dus ze zal daar ongeveer 40 zijn.
Ze overleed op haar 74ste, dat word ik komende zomer.
Morgen komt de taart, wel een beetje laat maar dat heb je soms met taarten.
Het wordt alweer lekker vroeg licht 's morgens en als ik een beetje behoorlijk geslapen heb ben ik weer blij met de nieuwe dag en als het niet regent is het weer nog een verrassing als het gordijntje naar boven gaat.
De dagen zijn ook werkelijk ineens een stuk langer lijkt het wel. Lekker bezig de hele dag met vanalles en nog wat.
Het speenkruid bloeide al langer daar had ik alleen nog geen foto van geplaatst, nu wel. Die eerste bloeiers moeten echt even vastgelegd worden.
Alle duivenspullen zijn vandaag opgehaald, de zolder is weer leeg. Dat wil natuurlijk niet zeggen het nu echt afgelopen is, welnee... (wordt vervolgd)
De bijen zijn wel afgelopen, die hebben de winter niet overleefd. De kasten en verdere spullen komen te koop. Het was het proberen waard maar Joop heeft er geen zin meer in, het is te inspannend en te vermoeiend om in de kasten te werken en honing slingeren of op welke manier dan ook te verkopen hebben we ook geen zin meer in.
