Gisteren heerlijk gegeten met z'n drietjes en vandaag met z'n tweetjes. Het vlees van de vleesboerderij was heerlijk, al had ik me wel op de hoeveelheid verkeken, we kunnen nog wel twee dagen oosterse kalkoenfilet eten, al vindt Joop dat absoluut geen straf.
Een tekening afgemaakt, trui in elkaar genaaid, nu het boordje nog. Die trui is een soort bevalling, dat patroon brei ik nooit meer.
Bij Photobucket draaien de machines volop zeggen ze en volgens mij vieren ze zelf ook kerst, dat vind ik ook geen ramp, bij mij is er geen geld mee gebaat, maar je winkeltje zal er maar op staan.
Verder waren het gewone dagen gelukkig. Lekker gewandeld, het was droog en grijs, maar nu giet het weer.
Ons speciale stukje vlees is in huis, voor Joop zit daar ook hert bij, voor Mir lamskoteletjes en mezelf trakteer ik op een biefstukje. Ik heb er toch ongeveer een kwartier voor in de rij gestaan denk ik, wat een drukte.
Verder kwam Freek gezellig even mijn laarzen met nieuwe hakken brengen en kon hij de wol voor zijn trui weer meenemen. Janny was druk in de weer met appels. Appelcake, appeltaart, appelmoes, stoofpeertjes ook nog, dat krijg je als je vier kinderen met de nodige aanhang hebt. Negentien man sterk geloof ik, maar dit keer niet meer bij haar.
Het is raar weer, het ene moment lijkt het voorjaar en het andere loop je weer in de regen. Gelukkig kon ik nog wel een droog rondje doen vanmiddag.
Nog steeds geen foto's maar in de app op mijn telefoon zie ik toch dingen veranderen, het lukte zelfs al een foto te uploaden al zie ik niet waar hij gebleven is. Verder ook geen foto's gemaakt vandaag, deze zijn van gisteren.
De hertjes waar Didi altijd even bij wil kijken, ze vindt ze erg interessant vooral als ze gaan lopen met hun houterige poten.
Vanmiddag een mailtje dat er nog aan de problemen gewerkt wordt en dat het misschien dan toch nog wel goed komt, als antwoord op mijn mail. Nog niet getreurd dus.
Door mijn praatje van gisteravond zet ik ook maar een dikke streep, want ook al zou ik willen, dat kan gewoon niet. We moeten toch eerst nog netjes Rita naar de finish begeleiden!
Soms is een mens gewoon een beetje somber, maar het weer van vandaag deed er alles aan mij op te beuren. Volop zon en heerlijk gewandeld vanmiddag.
Nu Joop nog, want dat drukt ook een stempel natuurlijk. Voet is erg pijnlijk, hij heeft de podotherapeut nog gebeld, maar er is nu ook overal vakantie. Hij kreeg wel zijn collega aan de lijn en die adviseerde zoveel mogelijk rust te houden (hij kan ook niet anders). Waarschijnlijk is de peesplaat ontstoken. Voet ziet ook rood en is opgezet.
De pillen zijn ook binnen, dus het ziet er naar uit dat we de kerst wel overleven en waarschijnlijk ook drie januari nog wel halen. Op het ogenblik roest rust niet, het moet gewoon even.
ik koester en omarm u, want zonder jullie was het minder leuk
het delen van lief het verwerken van leed
jullie kreten doen me goed en geven me dagelijks de moed om door te gaan
duizenden kwamen om te zien hoe het me vergaat
applaus voor jullie ik hoop dat je me niet verlaat.
14 december 2003 geschreven, na bijna een jaar bloggen.
De eerste paar jaar zijn de reacties kwijt een gevolg van het overzetten van Blogger naar Pivot, dat deed ik later pas handmatig, week voor week.
Nu na een paar dagen nog steeds geen foto's, ik houd nog moed hoor, maar als het echt zo is dat de linken kwijt zijn dan weet ik het nog net niet zo, dan is het misschien wel het moment om eens te stoppen.
Die foto's heb ik, dag voor dag zo voor het oprapen, maar die linken aanpassen is een heidens karwei en zonder vind ik het ook niets.
De reden dat ik begon met bloggen is geen reden meer om nog door te gaan. Mijn zus is er weer en we hebben lol. De kleinkinderen hebben al geen interesse in een levende oma laat staan in een blog, zelfs mijn eigen kinderen lezen zelden geloof ik, geen idee. Dus ja....
'Mijn moeder is een blog', heeft Sil weleens geroepen, toen ik antwoordde met 'heb je mijn blog dan niet gelezen'. Het is van mij ook gemakzucht, dat ik niet alles hoef te herhalen.
De enige reden om wèl door te gaan is omdat ik het leuk vind!
Jullie reacties! Het gemak dingen terug te vinden. Plezier beleef aan het maken van de foto's. Natuurlijk is er ook Instagram, maar ja...
Natuurlijk wensen wij iedereen het allerbeste en fijne dagen en vooral niets dan goeds voor het komende jaar, net als iedereen. Dus het hoeft ook niet nog eens in de reacties hoor.
Ons uitgebreide kerstmaal hebben we vanavond al op, we liepen de Route Culinair op Zonnemaire (Joop met de auto vanwege zijn pijnlijke voet).
Het was weer erg gezellig en bovendien heel erg lekker. We hadden een heerlijk voorgerecht bij Café Bommenede, een palet van garnaaltjes, stukjes haring, paling, eitje, carpaccio en ik vergeet vast nog iets. Een uiensoepje met stokbrood bij Dorpshuis de Maire. Vurrukkulukke ossehaaspuntjes bij Hofstede Viletta. Sinds een week nieuwe eigenaren en gelijk er maar erin gedoken. Super! Het toetje nuttigden we bij de Ouwe Smisse. Ijs en chocola en nog iets, ook al errug lekker. Wijntjes erbij. Gezellig gezelschap. Ik ben klaar voor het nieuwe jaar!
De knop van het licht kan in elk geval deze nacht alweer om en de foto's zijn alweer vierkantjes.
Het duurt lang bij Photobucket, mailen heeft geen zin, het is voor mij ook niet zo'n ramp want dan zoek ik gewoon een ander emmertje, maar het is leuker als de foto's het wel doen natuurlijk.
Het was weer een natte boel vanmorgen waardoor het ochtenrondje erbij inschoot.
De hondenbrokjes en stokjes zijn nu ook ruim op voorraad en ook de nootjes zijn aangevuld, het is natuurlijk wel zo dat het ook sneller op gaat als de voorraad groter is, pak nog maar maar een zakje (ik), of een koekje (Joop), we zijn best snoepers.
De bijen moesten verzet worden, de boer moest vanwege de nattigheid over het andere dammetje om zijn mest uit te rijden. Zo'n kast is best onhandig en zwaar om te verzetten. We deden het samen, het gat was dichtgeplakt zodat ze er niet uit konden, wel zo veilig.
Joop kreeg van de dokter een spray voor onder zijn tong voor als hij niet goed wordt en er komen ook nog pillen aan die moeilijk te krijgen zijn waardoor zijn bloedvaten open gaan staan of zo, zonder dat ze weten of er ook maar iets aan de hand is, ik vind dat heel raar. Als nu alle onderzoeken goed zijn bij de cardioloog, dan lijkt mij dat het toch in elk geval redelijk gaat met dat hart en dat hij gewoon tot 3 januari zonder extra pillen kan.
Drie januari wordt die kransslagader onderzocht. Het wordt weer een leuke jaarafsluiting, er zal eens een keer niets aan de hand zijn. Ik haat december!
De foto's 'doen' het niet vandaar maar een toepasselijk filmpje van zeven jaar geleden rond deze tijd. Het komt wel goed uit want er viel niets te fotografren vandaag.
Het komt wel goed zeggen ze en dat geloof ik graag.
Na de wandelingen van gisteren en eergisteren is Joop zijn voet weer erg pijnlijk, om wanhopig van te worden natuurlijk en hij ging weer eens naar de dokter. Terug naar de podotherapeut moet hij en de cathederisatie van de kransslagader wordt versneld, de dokter gaat bellen. Hij voelt zich niet ok en dat moet toch een oorzaak hebben.
Hopelijk kan het nog voor de krst.
Ik deed nog maar eens boodschappen vanmiddag, dat heb ik altijd tegen de feestdagen, dan denk ik dat het nog niet druk is en dat ik alvast maar genoeg in huis kan hebben tot volgend jaar, zoals koffie, wcpapier, wijn, brood, krstbrood, rijst, gewoon van die gewone boodschappen, gek word ik ervan, dat doe ik dus nog wel een keer.
Janny breit al jaren niet meer omdat ze last van haar arm kreeg, ze ruimde alles op en besloot er niet meer aan te beginnen. Maar ja, nu Joop zo'n mooie eigengebreide trui heeft, wil Freek er eigenlijk ook wel een, dus Janny gaat het nog een keer proberen.
Misschien hetzelfde patroon als die van Joop of die net even iets andere met een ribbeltje hier en daar, we bladerden de boeken eens door. Joop wil er ook nog wel één, en Mo deed vanmiddag speciaal voor ons de deur even open om wol uit te zoeken.
Wat kleur betreft was Joop duidelijk, (gewoon) blauw moest het zijn. Freek vond het moeilijk, kleurenblind, groene broeken geruite bloezen.... donkerblauw dan maar, altijd goed! Op mijn vraag of het nu met of zonder ribbeltjes moest, waren de heren het volmondig eens, mèt natuurlijk.
Het was een heel gezellig zonnig dagje!
Vanmiddag een rondje Stoofweg, Heleen deed de Stoofweg mee, die kwam toevallig net aangelopen tot grote vreugde van Didi en Joop haalde het alweer, al ging het niet vanzelf. Het was wel een stukje verder en ook frisser dan gisteren.
