Daar was hij dan vanmorgen, mijn bijenorchis in vol ornaat. Als je niet weet waar hij staat zie je hem over het hoofd, zo'n miezerig plantje is het, maar op de foto doet hij het goed en als alle knopjes open zijn is hij nog veel mooier natuurlijk.
We hadden gezellig bezoek vandaag.
Freek ging weer naar de kapper en Janny en ik wandelden een rondje.
Ze werd gebeld, dus ik kon ongestoord even mijn fototoestel erbij pakken, dat hoort ze toch niet als het piepje gaat, doof als een kwartel en geen gehoorapparaatjes in.
"Dat is zeker je zus", zei een voorbijgaande bekende, "dat kan je wel zien, jullie lopen precies hetzelfde!"
Dus toen hebben we daarna een stukje voorgelopen om te zien hoe we zelf lopen.
Met mijn eerste kniprondje begonnen vanmorgen, niet zo heel veel gedaan want er komt dan altijd van alles weer bij kijken en zo loop je honderd keer heen en weer van daar waar je bezig bent naar daar waar je spullen liggen. Het gaat wel in één keer mee terug in de kruiwagen.
Gisteren vroeg iemand aan me hoeveel kilometer ik ongeveer liep per week, dat vragen wel meer mensen. Een snel rekensommetje leert dan dat dat een kilometer of vijftig zal zijn gemiddeld, dat valt best mee dus. Maar als je daar de kilometers van 's morgens in de tuin bijtelt zijn het er wel een paar meer.
Hij is open. Niet dat ik er iets wijzer van word.
Maar dat het een orchidee is is inmiddels wel duidelijk lijkt mij.
Wachten duurt lang, hij wil maar niet openfloepen, maar ik begin nu toch bijna te denken dat het deze is. Dat zou nog eens leuk zijn!
We liepen over het land, waar nu ook alles begint te bloeien, al gaat het maar langzaam, het blijft toch zo koud.
De 'Griekse margrieten' van Margo, die het bij mij in de tuin maar niet willen doen. Er bloeien er wel een paar, maar niet de overdaad aan bloemen die je zou verwachten na zo'n grote zak zaad. Deze staan in een akkerrand, dat wordt straks één gele zee aan bloemen.
Oh ja en ik vroeg laatst wie er zaad wilde van de Helleborus... ik heb natuurlijk gewoon stekjes, daar heb ik er al een paar van in potjes gezet.
want ik wil er zelf ook nog wel op een andere plek, ik weet alleen nog niet waar.
We hebben gefietst, gebrommerd, gevaren, motor gereden, cabrio-en en autorijden doen we nog steeds natuurlijk, maar nu waren we toe aan een scooter, tenminste Joop, die hebben we nog niet gehad.
Heel veel bergruimte voor de boodschappen, want ik mag er ook op. Ik verheug me nu al. Didi vindt het minder denk ik maar als het warm is kan ze toch niet mee in de auto.
Zonder helm, ook zo fijn, daarom was motorrijden ook niet meer leuk, gedoe met die rothelmen.
Sil en ik deden een flink rondje door de polder, lekker in de zon, maar wel een frisse stevige wind. Gisteren was ik verbrand in mijn nek en de achterkant van mijn armen, dus gelukkig vandaag geen blote armen weer. Wel een pijnlijk kruintje nu, ik moet toch opletten en maar eens aan de pet denk ik, want je hoofd insmeren doe je toch ook niet.
Vanmiddag even naar Zierikzee met Joop. Mijn schijfje dat niet meer opende schijnt onderweg te zijn, gerepareerd en wel, geen idee of mijn foto's er nog op staan.
De witte orchidee gaat steeds meer open, ik vind het reuze spannend.
De roze rond de vijver bloeien al volop en sommigen staan nog in de knop.
Die andere Ka is er ook weer even, al hebben we elkaar nog maar even gezien.
Ik wandelde met de hondjes, het was heerlijk en daarna zwaaiden we even naar het vrouwtje, er was iets met DJ's en muziek daar.
Morgen praten we weer bij. of straks nog, dat merken we vanzelf.
Joop en ik hebben vanmiddag eerst eens wat kikkers gevangen en weggebracht, het werd een beetje te gek vond Joop, ik had er niet zo'n last van, al was het wel een leven als een oordeel af en toe, er zijn er in elk geval een stuk of vijftien verhuisd vandaag.
Dat kwam wel heel goed uit vandaag, het was zo droog in de wind en de zon en alles ligt alweer schoon in de kast. Tip van Ria, gelijk opvouwen even glad stijken met je handen en je hebt nooit een strijkijzer nodig.
Tussen de wasjes door lekker gewandeld en eind van de middag in de zon onder de uienbloemen. Dat heb ik alleen niet zo lang volgehouden want de hommels zoemden af en aan en dan lig je ook niet rustig, dus toen ben ik maar onder de rozen gaan liggen, die ruiken heerlijk!
We hebben een meeeter of twee, misschien wel drie, want er was in een paar dagen tijd een pak zelfrijzend bakmeel, restje pasta voor twee personen, wat rijst en vermicelli verdwenen, want dat staat allemaal in dat smalle keukenkastje onder het gasstel. Opengebroken pakken, zo voor het pakken. Ik gebruik eigenlijk nooit voorraadbussen of dozen, dat past er nooit in en dan heb je weer over en moet er toch nog ergens een aangebroken pak staan...
Maar de pasta en het zelfrijzend bakmeel waren blijkbaar favoriet, want die waren leeg, opperdepop! En daar moet je dan weer erg veel van poepen blijkbaar. Dat heb ik natuurlijk allemaal netjes opgeruimd en weer zo'n mooi schaaltje met blauwe korreltjes neergezet, ook lekker! Eigenlijk voor ratten, maar muizen lusten ze ook. Ze hebben al één schaaltje leeg.
Wat was het heet hè. Vanmorgen nog wel even in de tuin gerommeld, maar vanmiddag voornamelijk onder een boom doorgebracht. Ook weer niet normaal dit. Het lijkt wel of er niets meer gewoon kan gaan.
