Dag regen en wind, hallo zon!
Aan het eind van de morgen was het zover en ging ik lekker op pad met Didi.
Bekende weg misschien, maar ja dat rondje doe ik wel vaker en het gaat mij meer om te laten zien hoe het was vandaag, met foto's van vandaag.
Later betrok het wel weer een beetje en deden we even boodschappen in de stad. Mijn tekenblok was bijna op dus ik ging even naar Meneer Zwart voor een nieuwe.
In alle winkels is het snoepen geblazen, ik mag dat wel hoor. In de PLUS op het dorp zou je bijna een extra rondje doen, erg gezellig ook. De HEMA had chocoladehulstblaadjes en zelfs bij de aardappelboer stond een bakje chocoladeballetjes :)
Bogerdweg 24 Dreischor
De plek waar mijn zus en ik geboren zijn en waar we afgelopen zomer nog samen op de stoep stonden maakt deel uit van de vierkante kilometer bij Dreischor, die van uiteenlopende kanten werd onderzocht en verhalen werden opgetekend van mensen die in het gebied wonen en werken.
Vanmorgen stond er weer een stukje in de krant, er was een boek uit en een paar mensen hadden dat ontvangen. Dat boek wilde ik natuurlijk ook wel hebben en omdat Joop toch even naar Zierikzee moest bracht hij het voor me mee.
Het is een prachtig boek geworden en ik ben bijna trots dat ik daar op die plek geboren ben, maar dat zou natuurlijk voor iedereen zo moeten zijn, waar ter wereld ook want, zo eindigt het boek:
Iedere regio verdient zo'n vierkante kilometerverhaal. Niet in de laatste plaats wil het boek ertoe bijdragen dat men bewust en met respect met de leefomgeving van mensen, planten en dieren leert om te gaan. Omdat alles er gebeurt wat er op de wereld te vinden is: liefde en verdriet, strijd en rust, overleven en sterven, winnen en verliezen.
Deze dans van het leven is overal op uniek maar toch universele manier gaande. Dat maakt deze kilometer een waar 'venster op de wereld'.
Vanmorgen kwam Didi ineens met een dode mannetjes fazant aanzetten en legde die netjes op de deurmat, hij was nog slap, ik heb niet gevoeld en heb geen idee hoe ze eraan kwam... bah!
Ik heb hem in een plastic zak gedaan en in de rolemmer gedumpt.
De gans van de foto zat gisteren doodstil en bewoog geen vin... uh veer
vandaag kwam ik er weer langs en voorzichtig probeerde hij weg te lopen, mank. Die had vast een ongelukje gehad, maar zal het zo te zien wel redden.
Bloeiend fluitekruid met kerst vind ik ook wel heel bijzonder.
Op het mideen van de dag een heerlijke lange wandeling gemaakt en veel licht gehapt, dat helpt echt hoor. Nog even doorbijten.
Na de wandeling gooide ik wat zand op het bruggetje want dat was spekglad, veel te gevaarlijk en ik harkte nog wat blad bij elkaar. De hedera valt uit, dat is wel een beetje raar hè, een maand of twee geleden zag hij er nog zo uit en wat er nu nog aanzit zal er ook nog wel afvallen als ik het zo bekijk.
Sinds de brand heb ik een keramieken braadpan, die waren de volgende dag bij de Praxis in de aanbieding. Dat bevalt uitstekend! Ten eerste ziet je eten er al een stuk smakelijker uit in zo'n witte pan en ten tweede heb ik onder het eten niet het idee dat ik anti-aanbaklaag zit te eten. Ik vind het geweldig!
Vanalles wat vandaag, zon en regen, met de kou viel het mee gelukkig. We deden een rondje Ellemeet en liepen aansluitend even langs de winkel voor wat boodschappen. Net op tijd in de winkel want er viel een flinke bui.
Hopelijk blijft het lekker zacht net als vorige winter zodat al deze knoppen open gaan, dat lijkt me nu weleens leuk, want echt uitbundig heeft hij nog nooit gebloeid onze Pauwlonia Tomentosa.
En ik heb er weer eentje af. Het is weer tijd voor iets anders.
We waren het al langer van plan, eindelijk moest die oude fles port maar eens open en dat doe je dan natuurlijk het liefst met mensen die dat weten te waarderen. 'Wij brengen wel een kaasje mee' riepen ze spontaan een paar maanden geleden en vandaag wat het eindelijk zover.
Er werden ook nog een paar flesjes wijn uitgezocht natuurlijk
en netjes afgestoft
de kurk van de port was broos geworden, maar daar zaten wij totaal niet mee. De port had er niet onder geleden en smaakte uitstekend of zoals Muriel zei na de eerste slok 'niet normaal!'
daarna proefden we wat wijntjes en de term 'ik ruik stal' was voor mij in dit verband nieuw, maar ik begreep het wel en daarna rook ik hem ook :)
De kleur van de port was bijna rose erg apart.
Heel gezellig geborreld en gekletst zodoende, dat doen we nog eens!
Oja en kaasjes waren er ook en worstjes, allemaal lekkel!
Vandaag gooide ik binnen nog wat lampjes neer. Zo lijkt het misschien maar zo is het niet hoor, dat had nog heel wat voeten in de aarde. De oude had ik weggegooid, dus ik ging eerst om nieuwe vanmorgen en informeerde nog of het wel geel licht was, ja dat was het en het was ook led verlichting, precies wat ik wou. Ik nam twee doosjes mee en begon gelijk om ze op te hangen, ook eentje bovenop de geschilderde spiegel een heel gepeuter met plakband maar eindelijk kon ik ze aandoen.... wit licht. Het andere deed ik in een pot, het moest dan maar wit zijn, het zou wel wennen dacht ik.
Toen ik even later de kamer binnenkwam was er eentje uit, ik morrelde wat en toen deed hij het weer, even later weer hetzelfde, dan toch maar terug om om te ruilen en natuurlijk keek ik toen of er gele waren, niet in led maar wel gewone, dus nam ik die en de ander mocht ik ook nog omruilen, dus even later weer terug. Na drie ritjes naar Renesse, had ik eindelijk het gewenste licht in huis. Nu maar hopen dat ze blijven branden.
Zoals u ziet is de jaarlijkse kerstkaart ook weer binnen, bedankt Brillie!
Onze gebeden worden aardig verhoord als ik het zo bekijk, de gebedsvlaggetjes slijten behoorlijk bij deze wind. Ik laat ze hangen tot ze 'op' zijn, zo hoort het ook. Geen idee wat erop staat maar het is vast goed :)
De foto is van eergisteren zoveel blauw hebben we vandaag niet gezien hoor, maar tussen de buien door heb ik aardig droog kunnen wandelen terwijl de wind langzamerhand in kracht af nam.
Terwijl ik zat te kleuren stond de begrafenis van Fabiola aan, altijd indrukwekkend die koninklijke begrafenissen en de muziek was mooi, inclusief iets Spaans vrolijks waar iedereen ineens blij van werd zo leek het en mee ging zitten zingen. Apart was dat de kist op de grond stond, mij was het niet eens opgevallen en wie denkt daar nu aan om het zo te doen, Fabiola klaarblijkelijk. Mijn moeder was fan en leefde mee als ze weer eens zwanger was en vond het sneu als het weer niet doorging. Zo heb ook ik weer even terug zitten denken, aan mijn eigen moedertje en hoe het ook alweer was... toen...
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3833-3840 van 8146 |
Volgende Pagina »
