Ongemerkt heb ik toch een ontdekking gedaan!
Ik had bij mijn blauwe trui een 'R' op de rug geborduurd, zomaar voor de aardigheid, maar ik kwam er nadien achter dat hij ook een functie heeft.
"Die rode wil ook wel eens aan mam..mooi", riep Sil op Facebook en de schrik sloeg me om het hart. Iedere moeder zal het weleens hebben en ik ga ook niet lopen zeuren want het is natuurlijk ook wel een beetje mijn eigen schuld, maar het is wel een idee, zeker met truien, maas er je beginletter op en hij hoort alleen bij jou!
Vanmiddag dacht ik dat al mijn handdoeken in de was zaten, maar bij het opvouwen kwam ik er toch twee tekort en in dit geval ging mijn eerste gedachte naar Mir, ik dacht ze heeft vast even gewassen en gedroogd toen wij er niet waren vorig weekend en zodoende een paar van mijn handdoeken per ongeluk meegenomen. Ik bellen, zij begreep het niet, zaten ze gewoon nog in een andere wasmand.
Ach ja, zo is er overal wel wat en als er niets is, is het ook niks.
De Pauwlonia Tomentosa zit inmiddels alweer vol met knoppen waar, tot ze komend voorjaar gaan bloeien niets aan zal veranderen. Het zijn er wel erg veel dit jaar, hopelijk waaien of vriezen ze niet kapot. We zullen het maar rustig afwachten.
De duivelswandelstok is dit jaar ook erg mooi, die wordt eigenlijk elk jaar mooier.
Hij zit nu vol bloemen en besjes en begint ook al te verkleuren, ik vind ze prachtig.
Verder snoeide ik wat bij het duivenhok en kreeg zo weer mooie rechte takken voor het verstevigen van de wilgentenen schutting die op instorten stond. Het gaat niet hard, maar zo langzamerhand wordt het toch weer een wat steviger geheel.
Het ornament dreigde ook in elkaar te zakken, was afgebroken, dus daar was ik ook even zoet mee. Het is in elk geval weer stevig, maar er kan nog wel iets bij. Wordt vervolgd, denk ik. Ik geloof dat ik de gekleurde Nepalese armbandjes weg moet halen, ik krijg ineens een heel raar beeld.
Onze zagen zijn nagekeken en opgeknapt tenminste die van mij, die van Joop was niet meer te repareren, hij had vanmiddag een nieuwe en om even te proberen zaagde hij de paaltjes bij de fruitbomen en bij de Paulownia Tomentosa weg....'als een mes door een pakje boter' zeggen ze dan....
....want ja, de kachelhoutproductie moet wel door blijven gaan natuurlijk, binnenkort weer stoken!
En natuurlijk wandelden we een rondje. Het was een heerlijke dag.
We moesten even in Zierikzee zijn en ik besloot om terug te gaan lopen, voor de afwisseling. Het was droog en ik liep met windje mee terug naar huis.
Langs de Oosterschelde, als je goed kijkt zie je in de verte de Zeelandbrug open staan.
Aan de binnenkant van de dijk de inlagen met het prachtig rood kleurende zeekraal.
En aan de buitenkant deze mooie soort vetplant
vlezig in elk geval.
Vanmorgen eerst maar eens een poosje de tuin in gedoken voor wat opruim- knip- en snoei- werkzaamheden. Eindelijk weer eens zon en fijn om buiten te zijn, tussen de paddenstoelen. Er zijn er een boel!
En daarna natuurlijk een lekkere extra lange wandeling
Ik kwam een paar bekenden tegen met een boekje, ze deden een stukje Watersnoodpad en vroegen of ik het kende.... niet echt, nu wel dus. Ze hadden al prachtige stukjes gewandeld, zeiden ze, die ze nog nooit gezien hadden, hier vlakbij! Het bleek het schelpenpad te zijn, waar ik bijna elke dag wel een stukje van loop.
En vandaag ook weer.
En bijna thuis ging ik even bij de kapper langs, ik kon gelijk terecht! Het moet wel groeien, maar niet voor mijn ogen gaan hangen natuurlijk.
Zo, wat zal ik nu weer eens gaan breien.
Dat sommige mensen dat kunnen, een hele avond op de bank zitten met hun armen over elkaar...
Gisteren hebben we natuurlijk de schade van afgelopen weekend een beetje ingehaald wat het wandelen betreft, het was er heerlijk weer voor. We gingen bijtijds want 's middags zou het gaan regenen en dat deed het ook...
We kwamen deze vrolijke bloeiers tegen, het lijkt een beetje op valeriaan, maar de stengels en blaren niet. Ik heb al in mijn boekje gekeken maar daar vond ik het ook niet zo gauw, wie weet kent iemand het wel. Het zal best iets doodgewoons zijn.
De blauwe was al klaar en de rode klaargebreid voordat we weggingen, die moest nog in elkaar en onderweg begon ik aan een col, omdat ik nog best veel wol over had.
Dit zijn echte Ria-truien. Lekker simpel, zodat ze gewoon in je jas passen, niet van je schouder afglijden of andere rariteiten. Een raglanmouw of kopmouw, weet ik hoe het allemaal heet, daarin mag wel wat variatie en de mouwen moeten lang genoeg zijn. Rond halsje. Ik ben er blij mee, deze zal ik veel aanhebben komende winter.
Voor de aardigheid een mooie 'R' op mijn rug bij de blauwe en een losse geblokte col bij de rode. Niet zo'n gigantisch dubbel ding dat ook niet in je jas past, maar gewoon een passende, lekker warme col.
De tablet als Tom Tom gebruiken gaat uitstekend!
we vonden in één keer onze bestemming, waarvan ik eerst wel wat schrok, want dit wat vervallen gebouw staat aan de weg en dient nu als kantoor, daarachter ligt het nieuwere verhuurgedeelte. Netjes en verzorgd, we hadden een eigen douche, wat ook heel fijn was en heerlijk ontbijtjes.
Na aankomst eerst een glaasje wijn, waarvan er nog vele zouden volgen.
Daarna deden we een rondje in de omgeving, eerst de stookplaats, waar we 's avonds een kampvuur zouden maken.
Routes in de omgeving, wij deden de groene dennenboompjes, het was al laat.
een mooi natuurpark blijkbaar, waarvan we een klein stukje zagen
Er waren al volop paddenstoelen
heel herfstig
ook al willen we dat nog niet.
Na de door Michael zelfgemaakte tomatensoep en Hausmacher en andere heerlijkheden werd het kampvuur aangemaakt.
Lekker warm, want het werd best fris
Erg laat werd het voor ons niet, we waren er moe van en zochten de rust op.
Volgende dag het mooie feest, waarover ik gisteren vertelde.
Zondag bijtijds weer op en snel op huis aan, breien in de Spit gaat, dan schiet de tijd lekker op.
Al met al een onvergetelijke ervaring, fijn dat we erbij mochten zijn en bedankt voor de goede zorgen Michael en Daniela.
Het was een mooi feest en wij wensen jullie een lang en gelukkig huwelijk toe.
Wij waren een paar daagjes weg. Vrijdag vertrokken wij richting Duitsland, met de Spitfire en hoewel ik er als een berg tegenop zag, is het me toch wel meegevallen achteraf, maar nu ben ik weer erg blij om thuis bij mijn hondje te zijn. Die kon niet mee, dus ze moest alleen thuisblijven, met de nodige oppassen en afleiding, maar ze had ons toch blijkbaar erg gemist.
Wij gingen naar de bruiloft van ons neefje, de zoon van Ina en haar ex man, die een Duitse vriendin vrouw heeft. Ze waren eerder al in Nederland voor de wet getrouwd, maar de kerkelijke inzegening vond plaats in haar geboortedorp Feuerbach vor der Höhe een stadsdeel van Butzbach.
Wij sliepen in Jugendgästehaus Hubertus Freizeit-und Bildungsstätte des Wetteraukreises en werden daar heel luxe vrijdagavond al verwend met lekkers en stokkten we een kampvuur.
Zaterdag was het huwelijk we werden gehaald en gebracht, eten en drinken in overvloed en 's avonds nog een dansje, wat wil een mens nog meer.
Vandaag kwamen we weer terug, na weer een rit van zo'n zes uur, koffie en plaspauze meegerekend.
Het was erg gezellig en natuurlijk maakte ik foto's en filmpjes, niet zo heel veel maar toch alles bij elkaar ruim 8 minuten van de huwelijksdag alleen. Schrik niet als ineens het orgel begint te spelen.
Het meest kleurrijke seizoen van het jaar komt er weer aan.
dat is aan alles te zien
de bomen beginnen ook al...
maar vooral eerst de besjes natuurlijk.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3945-3952 van 8147 |
Volgende Pagina »
