Zeldzaam

Prachtig vind ik ze! En ik heb er nu zelfs twee, ook al bloeit die andere nog niet.

Hij hangt een beetje scheef en met maaien moet ik oppassen.

Dat doe ik dan ook natuurlijk.

Ik heb meer orchideeën dan deze.

Wisselend

Het was al een beetje laat geworden door andere bezigheden en veel regen, maar halfverwege de middag besloot ik toch nog maar een rondje te gaan doen.

En omdat het zo koud was geweest had ik lekker een trui aan en een lange broek, de wolken trokken inmiddels steeds verder weg.

En als de zon erdoor kwam, wat ook steeds vaker gebeurde, was het gewoon erg warm.

Ik liep dus al gauw behoorlijk te puffen in mijn warme trui en lange broek... het wordt weer een periode van wat zal ik eens aantrekken met overdag-, ochtend- en avondkleren.

Bij het Koepeltje maakte ik een praatje met een mevrouw in badpak, onze honden speelden even gezellig samen en ik was jaloers op haar fijne koele badpak, terwijl Didi lekker het water in dook.

Sokkenweer

Niks an, veel wind en af en toe regen. Mijn rode trui schiet zodoende ook goed op en zit ik voordat de winter begint alvast goed in de truien.

Lekker lang en droog gewandeld. dat wel, maar de vloer in huis wordt koud, je zou bijna de (vloer) verwarming iets hoger draaien, dat nog maar niet, eerst sokken!

Verfrissend

Omdat we niet meer bijvullen en de vijver steeds leger wordt, ben ik vanmorgen maar eens begonnen met het neerzetten van drie minivijvers in de vorm van twee metselkuipen en een teil. Gevuld met water en planten en vanaf nu af en toe eens even vissen, we hebben geen haast want aan een lelijke vijver zijn we inmiddels wel gewend. Hopelijk kan hij zich volgend jaar weer in volle glorie herstellen.

Wisselvallig, maar tussen de buien door genoeg zon vandaag vanmorgen. 

Want eenmaal op stap werd het steeds donkerder

Dat leverde natuurlijk wel mooie wolkenluchten op

en opvliegende meeuwen, maar het werd steeds natter.

Tot ik samen met Conny (het schapenvrouwtje) die toevallig langsfietste, onder de picknicktafel dook.

Daar hebben we gezellig even gezeten, maar het werd er niet droger op. Conny deed toch maar haar regenbroek aan en ik liep met windje mee verder.

naar huis, waar de droge handdoeken wachtten.

Vlasdag 2

Onze ouders op de plek waar wij gisteren ook stonden, aan mij werd zelfs nog niet eens gedacht. Eerst de oorlog maar eens doorkomen het was 1941

Mijn moeder met Janny en haar schoonzusjes, Kee en Marie.

1948 inmiddels. Janny staat voor mijn vader, zij was daar een jaar of zeven en ik op de arm van mijn moeder, één jaar ongeveer. Wie die andere mensen zijn weet ik niet, het zal wel een nicht zijn van moeders kant, die waren er daar nogal.

Mijn vader was na de oorlog bij de politie gegaan, voordien was hij boerenknecht.

Het was erg leuk om samen met Janny eens door Dreischor te lopen, zij weet nog zoveel meer van die tijd dan ik, ook al moet ze wel diep graven soms. 

In dit huis aan de Stoofweg woonden opa en omoe vertelde ze, ergens heel ver ging er iets dagen toen ze het zei, maar dat had ik dus nooit meer gezegd. Omoe van Felius heb ik nooit gekend en na haar dood bleef opa daar alleen wonen. 

Tot hij na de ramp hier ging wonen. We hebben ook geen idee voor hoe lang. Later woonde hij in huis bij zijn dochters, eerst bij Kee, later bij Marie.

"heeft jullie opa hier ook gewoond?" vroeg ik aan een paar mensen die ook een foto van het huis maakten met één van hun ervoor. Dat was niet het geval maar ze moesten wel lachen en later kwamen we ze steeds tegen, dat heb je dan.

Wij hebben na de ramp en na terugkeer van onze evacuatie in Rotterdam een tijdje hier op de Ring gewoond bij de familie Doeleman tot ons huis weer bewoonbaar was. In ons huis hebben we toen maar even meer gewoond, we weten dat geen van twee meer zo precies, maar ik heb op Dreischor niet meer op de lagere school gezeten, dus zal ik in september toch op Zonnemaire naar school zijn gegaan.

Hier woonden oom Joost en tante Kee na hun trouwen, dat wist ik ook niet meer, we hebben ook geen idee of hij toen al melkboer was, of dat hij dat later pas is geworden. 

Je prakiseert wat af op zo'n dag.

En tussendoor aten en dronken we eens wat, liepen wat rondjes rond de kerk en kwamen bekenden tegen. Al viel dat bij Janny wat tegen, die keek vooral naar de wat oudere mannen, "kijk, weer zo'n ouwe Reisenaer, die zou ik toch moeten kennen!" zei ze dan.

Vlasdag

Vanmorgen vroeg belde ze al, ze was er toch! Ook omdat het weer niet zo goed was en de bridgewedstrijden morgen pas begonnen, hadden ze hun vertrek een dag uitgesteld.

En wat een leuke dag hebben we zo samen gehad. Want we deden natuurlijk niet alleen vlas.

We liepen naar de Bogerdweg, want ook dat is heel anders dan met de fiets en we hadden geluk, want de bewoner van ons geboortehuis was thuis. We mochten overal kijken en nu zijn we ook boven geweest, waar we zaten met de ramp. Twee kamertjes die er toen ook al waren en de zolder was nu ook een kamertje en daar was vroeger een trap naar de vliering, waar we sliepen toen die nacht en door het raam boven ons liet onze pa ons in de sloep zakken.

Afijn, veel herinneringen zodoende. Morgen meer.

Muziek was er ook.

Doende

Vroege afspraak bij de dokter voor wat onderhoud. Een paar weken geleden waren er wat vlekjes op mijn decolleté (ja dat heb ik)  weggebrand, omdat ze niet zo pluis zouden kunnen worden en nu zijn ze weg. Opgeruimd staat netjes. En nog wat ander onderhoud. Soms moet het even.

Daarna gingen we al snel wandelen want wat was het lekker buiten en zo rustig ook. Didi en ik liepen richting de Zoete Kers voor boontjes, want waar die boontjes van tegenwoordig vandaan komen weet ik niet, maar die smaken nergens meer naar en zijn vooral taai. Bij de Zoete Kers hebben ze heerlijke Zeeuwse boontjes en verse krootjes, die kocht ik ook.

Daarna naar de bushalte, dat is best nog een stuk dus ik liep flink door, want ik dacht dat ik maar een kwartier meer had, maar dat bleek ruim twintig minuten te zijn dus we haalden het en konden zelfs nog even uitblazen.

Daarna nog even om wat boodschappen en wat verf, die in de aanbieding is en wat kwasten bij de Praxis, dat scheelt zowat de helft voor mijn vrolijke borrelingen, maar daarover later meer (of niet als het niets wordt).

Morgen vlasdag. Daar zouden Janny en ik nu eindelijk eens samen naar toe gaan. Samen door ons geboortedorp lopen en misschien weleens in ons geboortehuis kijken, maar nee hoor, mevrouw moet weer zo nodig op reis. Van wie ze dat toch heeft.....

Tijdgebrek

Namens Didi Bedankt voor de felicitaties. 

We liepen weer langs de zonnebloemen vanmiddag, waar nu de zon op scheen.

We zijn wel drie uur onderweg geweest alles bij elkaar. Praatjes gemaakt onderweg, nog even langs de winkel, nog een praatje en nog een praatje. Potje koken, trui afmaken, al met al kom ik tijd tekort en dat vind ik niet leuk, want het borrelt van de ideeen en die moeten eruit en ik wil mijn restjes buitenverf ook nog opmaken...

Morgen wordt onze grote kleindochter alweer 14.

Ze is op het ogenblik met haar vader op vakantie in Frankrijk, waar ze natuurlijk ontzettend veel foto's maakt, met haar nieuwe camera.