Alweer zo'n fijne rustige dag.
Af en toe wat in de tuin gescharreld. Niet gewandeld, daarvoor was het te warm maar mijn zin en Didi mankt ook weer een beetje, even rustig aan maar.
De foto's van de leeuwenbekjes maakte ik gisteren, vandaag was het veel zonniger.
Eigenlijk zegt deze foto genoeg over deze dag.
We zijn bezig dingen te reorganiseren, vooral in de tuin, zo heeft ook Boedha een nieuw plekje gekregen en het bonte zandoogje was het daar blijkbaar wel mee eens.
Het is niet dat we niets deden, maar wel erg relaxed en erg stil. Ik hou van deze tijd, afscheid van de zomer en het komende najaar waarbij je soms van die hele stille dagen hebt. Geen wind, geen zon, bijna geen geluid, niets, heerlijk!
Ze hebben de lettertjes nog een beetje klein gehouden, eigenlijk zitten ze nog in de ontkenningsfase, maar ze staan er toch echt hoor, PEPERBOLLEN! Lekker! Natuurlijk koop ik ze nog niet, maar we mogen wel proeven alvast. Ik denk dat ik tot Sinterklaas wel één zakje proef en een stuk of vijf zakjes koop, dat vind ik een goede verhouding, deze komen tenslotte van de Sint zelf. De Pieten strooien met die bruine harde dingen.
Het was stinkend benauwd vandaag. De buurmanboer strooide uitbundig met mest vanmorgen, we hielden de deuren en ramen maar een beetje dicht. Lekker gewandeld waar geen stank was en vanmiddag nog even bij de milieustraat en de oud ijzerboer langs.
Verder heb ik nog een kantenmaaier of liever gezegd een grastrimmer en een Gardena strooimachine in de aanbieding, plus 50 meter priksnoer met wat gratis lampjes.
De pan met bijenwas hadden we al gelost, maar toch vond ik het zonde en heb hem weer terug in de kofferbak gezet, 'daar kan ik toch ook nog wel iemand blij mee maken' denk ik dan...
We zijn weer eens rigoreus aan het uitdunnen, een mens bewaard gewoon veel te veel. Verouderd spul, dat wanneer je het nodig hebt niet meer btuikbaar is, stoeltjes die misschien nog weleens handig zijn voor op het strand. Vieze ouwe kussens. Weg ermee! En ik moet zeggen het ruimt lekker op.
We brachten vanmiddag een volle kar naar de milieustraat en toen ik de vieze oude kussens in de daarvoor bestemde bak ging gooien lag me daar toch een prachtig rotan stoeltje, nog helemaal heel, wie gooit zoiets nou toch weg!
Dus ik vroeg aan iedereen die daar rond liep of zij dat stoeltje weg hadden gegooid, ook aan de man die voor ons stond in de rij, we hadden al een praatje met hem gemaakt over onze auto, nee van hem was het ook niet, maar als dat zo was mocht ik het hebben hoor.
Ik naar de vader-overste van de straat met mijn vraag of ik het stoeltje mee mocht nemen, 'nee mevrouw dat mag zeker niet, alleen als degene die het gebracht heeft het goed vindt. Dat wist ik dus al, dus ik zei, 'hij heeft het gebracht' wijzend naar de buurman, 'ja hoor neem maar mee' riep die, het spelletje meespelend, woehoeiii!!!
Nu heb ik nog een mooie 'nieuwe' rotanstoel. Marlies de volgende is voor jou hoor, ik heb er nu genoeg!
Vanavond verzette ik nog even een paar stammetjes, dat wordt vanzelf weer mooier en mooier en misschien help ik ook nog wel een handje
want zeg nou zelf, zulke mooie vlakjes kunnen best wat opgevrolijkt worden natuurlijk.
Het wordt weer niet laat vanavond denk ik, ik ben er nu alweer moe van en omdat ik er dan op tijd in lig ben ik ook weer vroeg wakker natuurlijk.
Vanmorgen de resten verf die ik heb eens open gemaakt. Een halve liter blauw voor de kozijnen, ongeveer een liter grijs, dat is eigenlijk wat weinig voor wat ik nog wil doen en dan nog wel twee liter wit. Ik ga het nog maar opsmeren voor de winter, al ziet het meeste er nog erg goed uit. Ik heb gelijk maar een beginnetje gemaakt.
Daarna gingen we allebei wandelen.
Het was warm, maar het is echt september hoor, de kleuren, het licht, het land, alles!
We hebben ook last van opruimwoede, Joop heeft vandaag al een kar vol verzameld en ik fantaseer er op los, we zien wel wat er van terecht komt maar leuk is het zeker!
Wat we voor de winter af willen hebben moet ook binnen nu en een paar weken want volgende maand is Joop weer even weg en daarna komt er ook niet meer van want dan is het inmiddels alweer november.
Time flies...
We begonnen de dag met zagen, kloven en netjes opstapelen van wat kachelhout dat er al een tijdje lag. Ik heb daar geen foto van want het was eigenlijk gebeurd voordat ik er erg in had. Er ligt nog wel meer dat dezelfde behandeling moet krijgen, maar je moet niet overdrijven natuurlijk. De hokken zijn zodoende keurig aangeveegd en opgeruimd, je kunt er bijna van de vloer eten.
Daarna ging ik even naar Zierikzee waar het nu alweer heerlijk rustig wordt.
Didi en ik deden een rondje en ik zag eindelijk de muurschildering die ze op een blinde muur aan het maken zijn eens met eigen ogen.
Toen we thuis kwamen had Joop ook nog de stronken van de hazelaars bij het kacheltje gerooid.
De rommel had hij voor mij laten liggen, dus ik kon nog een keer aan de gang. Netjes opgeruimd en ingesmeerd met Round up, het is niet de bedoeling dat ze nu weer uitlopen natuurlijk.
Het was heerlijk rustig weer, wat wandelen betreft hadden we even een rustdag.
Alles was vies van de opspattende regen dus ik begon de week met de tuinslang, dat is weer eens wat anders. Eenmaal bezig zag ik dat er eindelijk een Kretenzische margriet bloeit, die had er ook zin in met de maandag.
Daarna gingen we allemaal aan de wandel. Vandaag ging Joop eens met de bus, we namen afscheid bij het bushokje.
Ik wilde eigenlijk een rondje Ellemeet en dan en passant een paar boodschappen in het dorp doen, maar daar was Didi het niet mee eens, die wilde linksaf bij de Schelpweg en ach, mij maakte het ook eigenlijk niets uit.
Het is overal mooi, zeker met zulk weer als vandaag.
En Didi was het alleen maar hier om te doen... lekker ff zwemmen!
Joop en zijn goeroe zaten op de duiven te wachten, gisteren waren de vluchten uitgesteld en zodoende werden ze vanmorgen pas gelost. De goeroe is zelf pas gestopt met melken en komt nu bij ons kijken als de duiven aankomen.. Ik ging lekker wandelen.
Ik liep op Brouwershaven aan, wind in de rug, dus ik besloot om maar lekker door te lopen en niet om te draaien.
Na Brouwershaven richting Zonnemaire.
En af en toe keek ik even achterom.
Genieten van de knotjes.
en al het andere moois.
Aangekomen bij de bushalte moest ik nog een halfuurtje wachten, maar dat is op Zionnemaire op zondagmiddag alleen maar leuk. Life muziek in de Ouwe Smisse, het was gezellig en de pianist zat te pingelen. Ik hou niet van Jazz maar dit klonk aangenaam.
Eenmaal weer thuis kreeg ik het op mijn heupen. Ik had in de kelderkast al een paar keer schuin omhoog gekeken, waar al de Ariadnes van vroeger lagen en mijn breiboeken van jaren geleden en die heb ik toen allemaal naar beneden gehaald, plaats gemaakt in de boekenkast, de kelderkast opgeruimd en man, man, wat is het in de rest van het huis ook een zootje eigenlijk....
