Sil en ik wandelden na de koffie eerst een rondje met de hondjes want ze moest daarna naar de kapper, het was prachtig herfstweer.
De druppels aan de grassprietjes op de foto van gisteren vielen me eigenlijk pas op toen ik de ze op de pc zette. Vanmorgen waren ze er weer en probeerde ik ze er nog wat beter op te krijgen. Het is ook wel een grappig gezicht al die kleine druppeltjes.
En vanmiddag nadat Sil weer vertrokken was maaide ik ze allemaal om...
Joop moest nog ergens een duif ophalen die verdwaald was en daarom ging ik vanmorgen maar weer verder waar ik gebleven was met gordijnen wassen, het kan maar gebeurd zijn. Het is natuurlijk een erg ongezellig werkje. Gesjouw met het huishoudtrapje, van de ene rails naar de andere, gerommel met de wasmachine en de droger, die ook nog lawaai maakt, nee daar houden mannen niet van, tenminste die van mij niet.
En daarna deed ik een rondje door een somber landschap, met zelfs af en toe een spikkeltje regen, nee geen zon hier gezien vandaag.
Tot eind van de middag de zonnetjes vanzelf kwamen binnendruppelen, dat was even erg gezellig. Miriam was er ook bij, die staat niet op de foto maar hoort natuurlijk ook bij mijn zonnetjes.
Vroeg op, want Joop moest naar Burgh om te wandelen. Ik bracht hem daar en haalde hem ook weer op begin van de middag en eigenlijk realiseer ik me nu pas hoe raar of dat is want ik had de auto niet nodig. Hij had dus makkelijk gewoon zelf heen en terug kunnen rijden.......
Eenmaal terug van het wegbrengen vroeg ik me af of ik ook maar gelijk zou gaan wandelen, maar dat vond ik toch wel vroeg en daarom haalde ik maar een gordijn af en duwde het in de wasmachine en daarna in de droger en het volgende in de wasmachine en de vorige weer ophangen en de volgende in de droger, en weer eentje afhalen, wassen, drogen, webbetjes weg, ophangen, afhalen, wassen, drogen....... enz. En nu zijn ze alle acht schoon, zelfs Joop ziet het verschil.
Nadat ik hem weer opgehaald had, deed ik zelf een rondje door de polder, het wordt zo langzamerhand alsmaar kaler. De bloemetjes zijn bijna op, net als de pruimen. Het was wel heerlijk wandelweer.
En op het land kwam ik dit schatje tegen.
We aten lekker een stokbroodje buiten in de zon, wijntje erbij...
Indian Summer heet het geloof ik, een mooi woord voor een mooie dag en er volgen er nog meer als ik het goed begrijp.
Vandaag waren wel alweer op het strand. Joop ging ook mee als training voor morgen als hij weer met een wandeltocht mee doet van 30km. Hij ging dus in de versnelling.
Didi en ik deden op het gemak een rondje Watergat. En omdat we gelijk zo'n mooie gekleurde bos touw tegen kwamen besloot ik er maar een kleurrijke middag van te maken, er ligt altijd genoeg rommel dat er dan toch wel leuk uitziet door de kleuren.
Eenmaal terug bij 'Zeerust' moesten we even op Joop wachten en om de wandeling feestelijk af te sluiten nam ik er een roseetje bij. Dat feestelijke viel wel een beetje tegen eigenlijk want wat een smerig glas vol met krassen kreeg ik, zoiets zou ik mijn visite niet voorzetten hoor, ik had het zelf al lang in de container gegooid, laat staan dat je het je klanten voorzet, kijk maar.
Er wordt druk gewerkt aan de kustversterking en het ziet er nu al steviger uit.
Ondertussen zijn ook de voetgangerstunneltjes afgesloten, die worden opgeknapt.
Zand en blauwe lucht zie ik zo op het eerste gezicht. Het zal er in elk geval wel een stuk leuker uit zien.
Een beetje rotdag vandaag, ongezellig ook, niks an.
Ik deed weer eens iets verkeerd, zoals wel vaker. Soms heb ik iets geschreven en gepost en dan denk ik later, had ik het wel zo moeten doen, misschien had ik iets weg moeten laten, dan slaat de onzekerheid toe. Veranderen doe ik zelden iets, want dat vind ik dan ook weer niet goed.
Gebeurd is gebeurd, goed of niet. Ik ben ook maar een mens die probeert er het beste van te maken.
Vanmorgen zijn de blokhutters weer vertrokken, ze hadden genoten zeiden ze en dat geloofden we, want we kregen zelfs een fooitje extra voor de reis. Het begin is er, alles staat al netjes op de speciaal aangemaakte rekening. We hebben tijd genoeg, want Joop gaat volgend jaar eerst nog alleen.
Het was alweer regenachtig vanmorgen, maar zo langzamerhand trok het toch wat open.
Na het ophalen van een cadeautje bij het tuincentrum (ik vraag me af of dit zichtbaar is voor iedereen) wandelden we een rondje door de polder, waarbij er prachtige luchten te zien waren.
Mijn nieuwe tasje was blijkbaar niet goed te zien toen ik het erover had, bij deze een betere foto. Het is net iets ruimer dan mijn oude, zodat ik op een normale manier mijn telefoon kan pakken als die gaat, alles past net iets beter, of nee eigenlijk kunnen mijn handen er makkelijker in. Ruime ritsgaten, geen rare flappen en lekker goedkoop. Gekocht bij schoenmakerij Neleman op de dam in Zierikzee, die heeft veel leuke tasjes.
Vandaag verplantte ik de vaste planten die nog in potten stonden naar een vast plekje in de tuin en maaide het gras nog eens, het was vanmorgen nog best lekker, maar daarna kregen we regen.
Tussen de buien door wandelde ik een rondje en zocht in de winkel naar een lamp voor in de kast. Eentje die direct veel licht geeft, die zijn er wel blijkbaar, maar ze hadden ze niet. Vroeger kocht je gewoon een lamp van 75 watt en dan wist je wat je had, ik kan er nog niet erg wijs uit hoor.
"En wat viel u nu het meest op aan de troonrede?"
"Dat het een koning was in plaats van een koningin."
De hoedjes vielen een beetje tegen dit jaar, ik heb er tenminste niet veel gezien, misschien wordt dat met het aftreden van Beatrix ook wel minder.
Heerlijk weer hadden we vandaag en omdat de buurvrouw nog thuis was vroeg ik of ze zin had om mee naar het strand te gaan vanmiddag..
Dat had ze en zodoende reden we met de auto naar Renesse zodat we er gelijk waren en liepen we een stuk heen door de duinen en over het strand terug.
"Kijk eens wat een grote tenen! Even een foto maken hoor."
We dronken een kopje koffie bij een strandtent en omdat we toch met de auto waren deden we daarna een rondje over het eiland en bekeken eens een paar dorpjes, zoals Dreischor, Zonnemaire en Serooskerke en weet ze nu ook waar Tineke en ik woonden toen we klein waren en waar Miriam en Silvia geboren zijn en ondertussen kletsten we wat en eenmaal thuis deden we nog een wijntje.
Het beeldje is van Antje en staat sinds vorig jaar in Dreischor en 'Dreister is rond'.
