Vanmorgenvroeg Joop in Zierikzee gebracht, met het idee, dat ik dan ook eens aan de finish zou staan, want 'ik ben er nooit'. Kleumen bij hardloopwedstrijden en marathons ik heb het eigenlijk nooit veel gedaan, want eenmaal binnen, kapot en gebroken wil je dan toch alleen maar naar huis en val je elkaar echt niet juigend in de armen. Dus als de terugreis geregeld was, bleef ik lekker thuis, of deed wat anders.
Maar vandaag was ik er, net iets te laat want hij zag mij aankomen in plaats van ik hem, maar dat mag de pret niet drukken natuurlijk, het gaat om het idee.
De duivengoeroe en ik waren eerder al druk met het verwelkomen van de duiven, die deden het hartstikke goed vandaag en kwamen allemaal achter elkaar binnen, gewoon goed op tijd, niks lang wachten, we hebben gelachen samen dat het zo goed ging.
En eindelijk zag ik vanmiddag de fontein op het Havenplein eens in werking en de banken zijn leuk! Er wordt druk gebruik van gemaakt. Ik ben helemaal om! Nu nog wat groen...
Al weken loop ik met een rare ronde rode vlek op mijn heup, geen jeuk, ik weet niet van een beet, maar hij gaat niet weg, dus toog ik vanmiddag maar eens even naar de dokter. Die bevestigde wat ik eigenlijk al vermoedde, dat het toch het gevolg van een tekenbeet is. Ik dacht altijd dat dat meer een rode circel was, dit is een vlek en best groot. Ik heb nu dus zo'n fijne antibiotica kuur gekregen.
De rups was lief en heeft me geen kwaad gedaan, er lopen er veel van op het fietspad in de polder.
Vanavond werd onze gisteren bestelde maaltijd van DailyKeet bezorgd, ik dacht dat ik er wel eentje zou moeten betalen, maar kreeg ze allebei gratis. Joop at een stukje zeewolf met aardappelpuree en doperwtjes, mais en worteltjes en ik een stuk prei-ham-kaas-aardappeltaart. Lekker en lekker makkelijk natuurlijk!
Vandaag haalde Joop de krant, jammer dat ze er in de digitale krant een foto van vorig jaar bij zetten, daar staat hij niet op natuurlijk.
Joop loopt mee met de sponsorloop voor de BAS stichting. Vandaag was de tweede dag, vier dagen van elk gemiddeld 25 km. Het is er warm voor, maar ze starten vroeg en worden goed verzorgd onderweg. De groep is klein, daar kan volgend jaar wel wat bij hoor, Joop is de enige man met allemaal dames. Het gaat goed, geen blaren, wel wat stijf na afloop.
Vandaag bracht ik hem al voor achten in Zierikzee en zelf was ik zodoende ook lekker vroeg aan de wandel, dat mag wel ook met die hitte. Didi plonsde lekker een paar keer in het water onderweg.
Eind van de middag haalde ik mijn op de weggeefhoek gescoorde bloempotten op in Haamstede en bracht mijn zelf weg te geven serviesgoed ook in Haamstede, twee vliegen in 1 klap en omdat ik het bracht kreeg ik twee mooie orchideestekjes. Zo kunnen mensen elkaar toch op een leuke manier blij maken en het kost niets.
Ik ben tenminste erg blij met mijn eigenlijk-voor-binnen-potten, die ik natuurlijk gewoon buiten gebruik. Een beetje opletten of de boel niet te nat wordt, of anders een gaatje maken en niet in de vrieskou laten staan.
En deze kreeg ik er ook nog bij, een centimeter of vijf spin, als ik dat geweten had, dat die op de achterbank zat..... ;)
Vanmorgen eerst maar eens begonnen met het leeghalen van de opbergkast achter blokhut, want die puilde uit van de rommel spullen. En daar ben ik eigenlijk heel de dag druk mee geweest. Honderd keer heen en weer gelopen, gekeken wat er nog was en gelucht, weggegooid en klaargezet voor transport naar Nijkerk, dingen op de weggeefpagina gezet...
En nu is alles weer overzichtelijk voor zolang het duurt. De schpntjs heb ik gecamoufleerd, want daar krijgt Joop jeuk van, maar ze zijn er nog wel (5).
Tussendoor maakte ik het schilderwerk klaar, de blikken zijn winterdicht en vorstvrij opgeruimd, de kwasten konden weg. Lekker gevoel allemaal hoor!
Toen we een rondje rond het dorp deden voor een paar boodschappen kreeg Didi een bot bij het sinds een paar weken geopende Dailykeet waar ik even naar binnen keek.
In ruil daarvoor kan een beetje reclame geen kwaad en die laatste drie regels spreken me ook wel aan.
Na mijn gesprek met Humraj begin ik toch steeds meer zin te krijgen daar ook eens te kijken. Silvia wilde al mee, maar dat was opgeschoven omdat Joop komend jaar een trektocht(je) wil maken. En nu vind ik eigenlijk dat we dan maar met z'n vieren moeten, we worden vast hartelijk ontvangen.
De laatste keer dat we met z'n allen op vakantie gingen was toen we twintig jaar getrouwd waren, naar Cran Canaria. Als het een beetje meezit zijn we dan vijftig jaar getrouwd, dat is in 2016.
Ik heb zodoende een projeckt opgestart, want er moet hard gespaard worden, onze spaarpot is niet zo groot. Het is het project KGNN oftewel de Kristelijntjes Gaan Naar Nepal, of gewoon plan K mag ook.
Eerste onderdeel van het project is het verhuren van de blokhut, ik was dat eigenlijk niet meer zo van plan, het geeft drukte op je erf, extra werk, maar ook geld in het laadje... Natuurlijk blijft het ook onze prive logeerplaats.
Tweede onderdeel is de verkoop van mijn tekeningetjes, lang niet alles is er meer maar dat zal ik aangeven met een B als beschikbaar. Twintig euro per stuk. Ze zijn dubbel dus ook leuk als kaart te gebruiken.
En verder verzin ik nog even en stort maandelijks wat, dat zal wel het grootste deel worden, maar alle extraatjes zijn meegenomen natuurlijk.
Ik ben het huis een beetje aan het nalopen of sommige plekken nog even een lik verf nodig hebben voor de winterse buien weer losbarsten. Vanmiddag lekker gewandeld en eens een mais geplukt onderweg, deze was een beetje droog, het moet eigenlijk een kleinertje zijn.
Halfverwege kom ik soms Joop tegen tegenwoordig, dan maken we even een praatje en gaan we weer ieder onze weg. Joop in rap tempo met muziek op zijn hoofd, die plukt geen mais en hoort ook geen vogeltjes, saai hoor, maar ja hij traint voor de fietstest...
Verder ben ik er stil van...
Joop zijn duifjes hebben goed hun best gedaan dit weekend, ze kregen er weer een bloemetje voor. Mooie ook nog eens en ik mag er weer een plekje voor zoeken. Waar o waar en zo lang de grond nog zo droog is nog nergens.
Lekker fris vandaag en tijd om eens een trui op te zoeken. Eerst de hals van de trui waar ik me vorige winter steeds aan ergerde opnieuw gebreid, die zit prima nu! Eenmaal in de kroeg was het toch nog wat warm hoor, ik had ook al mijn hakken opgezocht en af en toe brak het zweet me uit, maar we hebben lekker even een hapje buiten de deur gegeten. Erg gezellig even met neef Kees gekletst, die er gister niet was.
'Nu hebben we een reunie van de Fam.Geelhoed a.s. zaterdag in het Gemeenschapshuis op Zonnemaire...' Schreef Tineke in een mailtje afgelopen week en aangezien het alweer 55 jaar geleden was dat wij elkaar zagen besloot ik ook even in Zonnemaire te gaan kijken.
De Geelhoedjes zoals ik ze voor het laatst zag ongeveer, met broertje Dré, die ik stiekum wel heel leuk vond. Zo jammer dat hij er niet bij was.
Twee van de meiden waren er, Tineke en Willemien, erg leuk ze na al die jaren weer te zien, samen met nog een paar andere dorpsgenoten van vroeger, want eerst denk je, ik ken er niemand van, maar dat blijkt dan later reuze mee te vallen. We liepen samen even naar hun oude huis en mochten bij een buurvrouw, die we ook nog kenden even binnen kijken, hoe het ook alweer ongeveer was.
Op de terugweg kocht ik pruimen bij van Leersum. Ik had de jonge van Leersum nog nooit ontmoet en ons gesprek ging ongeveer zo:
"Ik dacht waarom komt er niemand, tot ik de bel zag..."
"... ja, als je belt komt er iemand..."
"Ik zie het. Je lijkt op je moeder. Of eigenlijk op Oos (broer van moeder)".
"Dat hoor ik wel vaker."
"Hoe is het met Oos?" (ik had jaren geleden gehoord dat hij ziek was)
"Oos leeft niet meer... die is een jaar of drie geleden overleden"
Oos speelde vaak met Dré, twee deugnieten.
"Niet iedereen wordt tachtig", was zijn nuchtere conclusie en zo is het maar net.
Op de valreep Tineke, Willemien en ik. Foto gemaakt door Adrie Geelhoed die stiekem ook weer verliefd was... en ik zeg lekker niet op wie.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4305-4312 van 8150 |
Volgende Pagina »
