Eerst naar de wolboerderij vanmorgen, ze zijn tegenwoordig alleen nog 's morgens geopend, dus dat vraagt enige aanpassing van mijn kant. Ik ben nooit zo vroeg, wel in de kleren, maar niet fris gedoucht, 'zak mâ zaage'. Ik heb nu een fijne zak zuivere wol voor een trui te staan, blauw deze keer.
Ik ben nog niet begonnen, want Didi en ik gingen eerst met de bus naar Zonnemaire, stapten uit bij de kruisweg en wandelden zo naar Brouwershaven. Daar gekomen kocht ik een haring en twee zalmmoten. De haring at ik gelijk op, de moten waren voor vanavond. Eigenlijk wilde ik tongetjes maar die waren er niet, daar had ik waarschijnlijk een betere beurt mee gemaakt, want zalm hoef ik nu echt niet meer te kopen hoor, zoiets vies vets en smerigs wil Joop nu echt nooit meer eten.... Ik vond het wel lekker, had gister zeekraal meegebracht en had de zalm langzaam in zijn eigen vet gaar gesmoord, zonder flauwekul kruiden, alleen peper en zout. Er zaten wel veel graten in...
En toen liepen we weer naar de bushalte en dingeste ik in de bus mijn chipkaart voor het ding, hij piepte twee keer, dat is niet goed, dat hoorde ik zelfs en ik vroeg of het nog een keer moest. De buschauffeur vroeg wat 'hij' zei en ik las 'saldotekort', jeetje zo'n kaartje blijft ook niet eeuwig vol natuurlijk ook al kost het haast niks en ik vroeg 'wat nu?' Een kaartje kopen ging ook niet want ik kon niet pinnen en had geen rooie cent op zak. 'Ga dan maar zitten', zei ze vriendelijk.
Vanmiddag knipte ik nog een stukje, gewoon omdat het kon.
En vier jaar geleden werd Didi geboren, samen met nog negen broertjes en zusjes.
Heerlijk weer vandaag. Zo... en dan tot eind oktober daar teken ik voor. Je kunt lekker een beetje sjouwen, wandelen en nog een beetje sjouwen, zonder dat het zweet je uitbreek en dat deed ik dus ook vandaag.
Silvia en Martin zijn een paar dagen naar huis. Zo langzamerhand keert de rust weer, al komen ze vrijdag weer terug voor de laatste etappe hier. Het zal een beetje aan het weer liggen en of er nog iets te verdienen valt denk ik.
De laatste week nog een weekje samen weg, lekker even tot rust komen voordat het gewone leven weer begint...
Martin wordt vandaag negenenveertig, nog een jaartje en hij hoort bij de 50+ ers, dat gaat allemaal gewoon door.
We maakten samen de restjes op van gisteravond en ondertussen werd de boot, die gisteren alweer hierheen werd gebracht met hulp van hun vrienden, aangehaakt en weggereden. Weg ermee. Ook geen zorgen meer en volgend jaar zijn er weer zat andere boten te koop.
Vanmorgen begon ik op het gemak met een tweede knipronde, het is hier en daar best nodig en ik heb er weer zin in, dat vooral. Vorige week moest ik er niet aan denken.
Joop en ik deden ieder een rondje, hij snel en ik op het gemak. Hij heeft vast dat leuke vlindertje en die mooie pluizebol niet gezien.
We waren alweer bijna thuis toen ik er pas aan dacht een filmpje te maken, gelukkig maar, dat logt wel makkelijk, maar volgende keer maak ik het iets leuker, denk ik, misschien, als het uitkomt.
We bbq-den gezellig vanavond met Ina en Martin, iets wat we eigenlijk veel te weinig deden deze vakantie, net als samen een rondje toeren met onze oude karretjes, het kwam er niet van en morgen gaan ze alweer naar huis.
Eigenlijk moet ik nu een lang verhaal typen zodat jullie wel acht minuten moeten lezen en intussen af en toe het filmpje kijken, we rijden door Brouwershaven een oud stadje, waar we in de oude binnenhaven ooit nog een ligplaats hadden met onze boot en ook eens een keer zo'n hete zomer meemaakten. We bivakeerden de hele vakantie op de Grevelingen, lagen voor anker voor de Veermansplaat en gingen alleen naar binnen om boodschappen en water te halen. Dat waren nog eens tijden. 's Morgens zo uit bed de Grevelingen in duiken voor een opfrisser.
Ik deed een rondje, niet te groot, maar wel gezellig over het land tussen de bloemen en de bijtjes en niet te vergeten vlinders. Al leverde dat geen spectaculaire foto's op.
Vanmiddag scharrelde ik wat in de tuin, dat gaat nu weer zonder om te vallen.
Verder stond heel de dag een beetje in het teken van Beachboom en dat kwam om dat Sil hier is natuurlijjk anders ben ik daar ook niet zo mee bezig. Er kwamen logees en er werd verkleed en dat leverde bovenstaand plaatje op.
Morgenochtend weer zo'n foto, stel ik voor...
Zo dicht bij huis en nog nooit was ik er geweest, tot vorige week toen het koor er was. Vandaag gingen Silvia en ik er langs voor een potje thee met een heerlijke boterham met kaas.
Erg lekker en mooi ook bij de Pluk en Theetuin.
We deden weer een rondje met de hondjes samen. De rest van het jaar komt het er nooit zo van, maar nu het kan genieten we er ook wel van en gelukkig voel ik me alweer veel beter.
Een bordje pasta hoefde ze niet, maar daar deed ik Miriam na een drukke werkdag weer een plezier mee. Haar gaf ik vanmorgen ook mijn andere oude fototoestel, nu maar hopen dat ze er allebei nog een poosje plezier van hebben, hier stonden ze toch ook maar op de plank, ik vind het leuk dat ze er allebei aardigheid in hebben.
Het volgende project is truien breien. Iets voor bij de kachel, maar wel iets dat elke rechtgeaarde Zeeuwse moet kunnen. Er bestaat nu eenmaal niets leukers dan zelf iets maken.
We hadden het er vanmiddag nog over, mijn zus en ik, je kunt je beter van tevoren maar geen zorgen maken, want het loopt toch altijd anders dan je had gedacht.... maar ja, dat zit niet zo in onze aard.
Soms nemen mensen gewoon even de verkeerde afslag, of missen de bus er kan zoveel gebeuren, dat heb je niet in de hand en er valt nadien toch niets meer aan te veranderen.
Klik voor het hele verhaal en denk de stem van het polygoonjournaal er even bij.
Vijftig jaar geleden stonden Joop en ik op een mosselboot, het was mosselfeest in Zierikzee en plots kreeg ik een zoen op mijn wang. Het was al warm, maar toen kreeg ik het nog veel warmer natuurlijk.
And after all the violence and double talk
There's just a song in all the trouble and the strife
You do the walk, yeah, you do the walk of life
Hm, you do the walk of life.
En we wandelen rustig verder.
Eindelijk begint de Hibiscus te bloeien een maand later dan anders, ze zitten boordevol met knoppen.
Vanmorgen eerst met Didi naar de dierenarts ze had bloed gespuugd en dat vind ik toch eng, ze maakte er niet veel van, een gesprongen haarvaatje waarschijnlijk. Wel twee prikjes en een wormenkuur en hoppa € 72,--. De wormenkuur was ik toch al van plan, maar of die prikjes à € 33,-- nu echt nodig waren...
De kinderen zijn vandaag naar hun papa vertrokken. Yara miste haar vriendinnetjes. Levi wilde nog wel blijven, maar alleen is ook maar alleen.
Regen vandaag, het is wel een lekkere opfrisser, als het maar niet al te lang duurt.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4329-4336 van 8150 |
Volgende Pagina »
