We begonnen maar eens met het volgooien van een metselkuip met blubber. Niet dat je dan ineens meer ruimte hebt, maar toch, je moet toch wat verzinnen.
Daarna schraapten we de blubber weg, om te zien of we ergens een gat konden ontdekken, tenminste Joop deed dat, hij stond erin en ik keek ernaar.
En eindelijk vond hij iets, een flinke weerhaak met kleintjes ernaast, op de plek waar het harkje had gelegen. Even later nog eentje en nog eentje... En overal moeten dan oplossingen voor gevonden worden, want hoe houd je het water weg... de folie moet dan omhoog dus er moet iets onder...
...daar ben ik dan weer voor. De rubberen hamer in dit geval.
De gaatjes zijn geplakt, de vissen en de planten weer terug uit de bak in de vijver en nu is hij weer langzaamaan vol aan het lopenen. Nu maar hopen dat het deze keer wel ........ en anders nog maar een keer.
Het is trouwens rubber, net zoiets als de binnenband van een fiets dus goed te repareren. Zo'n lap folie is natuurlijk best betaalbaar, maar wat een werk! Daar stelt dat klusje van vandaag niets bij voor hoor, want dan moet alles weg, ook de randen, want het ligt tot ruim op de kant en de waterloop is er ook aan vast. Nee daar denken we nog lang niet aan, misschien gooien we hem dan wel dicht of maken er een leuke zitkuil van, dat wordt vast ook binnenkort weer mode.
Het grasmaaiseizoen is ook weer begonnen, gelukkig nam ik gisteren nog wat foto's van de madeliefjes, die binnen een paar dagen wel weer hun kopjes boven het gras uit zullen steken.
Ik snoeide ook nog wat rozen en zo hier en daar een tak en ondertussen werd de vijver leger en leger. We zitten nu wel met een school getraumatiseerde vissen natuurlijk, alweer met z'n allen die bak in, maar eerst in zo'n eng schepnet vol met blubber, daar worden vissen ook niet vrolijk van.
Toen ik een rondje deed vanmiddag viel er een meneer, alles was goed gegaan bij het passeren, hij had ook een hond en ik was bij voorbaat al aan de andere kant van de weg gaan lopen, maar net toen we voorbij waren hoorde ik een smak en daar lag hij languit. Ik vroeg me af of ik 112 moest bellen, maar 'alles ist gut' zei de mevrouw, ten teken dat we door konden lopen.
Het geplakte gat ziet er dicht uit, nergens een gapend gat waar het niet goed geplakt heeft, je zou dus bijna denken dat er nog een ander gat moet zijn, want het waterpeil zakte te snel voor een klein gaatje. Morgen gaan we op zoek, want ook dat komt ooit weer goed, aan ons zal het niet liggen, wij doen wat we kunnen, want uit zichzelf zal het niet gaan.
Op zoek naar een theelepel voor als we eens met meer dan twee zouden zijn kwam ik deze tegen. Wat een vondst hè! Ik had ze nog nooit gezien, maar voor buiten en eigenlijk ook best voor binnen, dat valt toch lang niet zo snel om zo zonder poot.
Lepels vond ik ook en vanmiddag deden we weer een kopje. Joop hoeft geen thee met smaakjes zegt hij, ook al heeft hij ze nog nooit geproefd, maar zeg nu zelf... dat ziet er toch zo al heerlijk uit.
Joop kroop weer eens onder de vloer, waar het nu lekker droog was en niet meer zo koud, om eindelijk de roestige pijp te vervangen in koper, weer een grote klus geklaard.
En ik keek eens naar mijn zaadjes, niet te geloven, ze zijn er nu al uitgesprongen! Dit zijn de zonnebloemen. De anderen doen het nog wat rustiger aan al zie ik daar ook zo hier en daar al iets boven komen.
Ik scharrelde verder wat in de tuin, eindelijk een beetje 'normale' temperaturen. We hebben de pomp weer aangezet voor de volgende plakronde met ander plaksel, we geven ons zomaar niet gewonnen natuurlijk.
Nog weinig zon toen we opstonden vanmorgen, regen zelfs en alweer dachten we dat ze er maar met de pet naar gegooid hadden bij de weersvoorspellers.
Joop had inmiddels de Spit gewassen, dus toen om een uur of twee de zon doorbrak deden we een rondje eiland. De nieuwbouw van Zierikzee beken we ook eens van dichtbij.
Het Havenplein dat inmiddels al vol met stoelen had moeten staan....
en in Burgh kochten we ons eerste ijsje, nergens lekkerder dan daar.
Eenmaal thuis ging ik heerlijk gestrekt languit in de zon.
En toen kwam er iemand bij me zitten...
Zo gezellig...
En hij had ook helemaal geen haast.
Lekker hoor, zo'n eerste voorjaarsdag, met alles erop en eraan.
Gisteravond aten we gezellig met de Goudoevertjes bij Zee en Meer een amusementsdiner. Vijf gangen met tussendoor wat vermaak. Het eten was superlekker, de gasten leuk, mijn favoriet was de man van de foto, Fabela de Nar, een beetje gek, vrolijk en leuk om te zien.
Al met al een lange zit. Volgende keer een diner dansant?
Gistermiddag was ik op dit stuk nog tot op mijn hemd toe nat geregend, als ik er een had aangehad tenminste. Over tien minuten ben ik bij Immerzeel, zei ik tegen Joop, dat is dat huis in de verte. Dat moet ik natuurlijk nooit meer zeggen, over tien minuten, daarin kan je nog zoveel doen! Toen ik belde was ik nog redelijk droog, en een eind voorbij de bocht aan het eind kwam hij eidelijk eens opdagen, terwijl intussen de regen met bakken uit de hemel kwam.
Vandaag was het heerlijk! We zagen konijntjes en fazanten en alles wat er nog meer hupt en fladdert natuurlijk, want zolang het maar beweegt vindt Didi alles interessant.
Dus we gaan voorlopig niet los, maar netjes aan de riem en dan stoppen we even om te kijken, dat is net zo leuk... toch?
Het is toch wat, nu willen ze de boel restaureren en nu kunnen ze niet meer lezen wat er staat. Dat zou toch wel heel jammer zijn natuurlijk, want letters op een gebouw als dit horen erbij.
Vanmorgen kwam ik de linkse foto tegen uit 2007 en ik vroeg me af hoe het met het kotje afgelopen was. Goed zo te zien, want ik ging vanmiddag eens kijken. Een garage/bergruimte, want om te wonen is het wel een beetje klein.
Nog steeds koud en miezerig, dus ik scharrelde wat binnen. De thee kwam en ik kan het iedereen aanbeven hoor, het ruikt lekker, het smaakt heerlijk, theedrinken wordt zo een feestje.
Het is eindelijk gelukt met het zaad vandaag. Een hele serie, nog veel langer dan op de foto. Ze staan lekker licht en warm, dus ontkiemen maar!
De hele dag zuur grijs en koud, pas tegen de avond kwam de zon er nog even door en maakte ik nog snel even een foto, want wat ziet het er dan plots toch heel anders uit.
Verder bestelde ik nieuwe theetjes voor de rest van het jaar, want ik ga natuurlijk geen verzendkosten betalen als ik daar ook thee voor kan hebben.
