_ZIERIKZEE – De cijfers van ernstige fietsongevallen waarbij ouderen zijn betrokken, baren zorgen.
Van de 341 ernstige verkeersslachtoffers die tussen 2003 en 2007 onder fietsers in Zeeland vielen, ging het in 46 gevallen om mensen van 75 jaar en ouder. Een kwart van de 25 dodelijke slachtoffers onder de fietsers was eveneens 75-plus. Op verzoek van het ROVZ heeft Veilig Verkeer Nederland (VVN) district Zeeland nu een fietsvaardigheidstraining voor 70-plussers op poten gezet. De cursus beleeft in mei een primeur op Schouwen-Duiveland. De rest van Zeeland komt aansluitend aan de beurt._
Je begint met lopen en daarna leer je fietsen wat je net als lopen nooit meer verleert. Ik heb al jaren niet meer op een fiets gezeten omdat ik er een hekel aan heb, je krijgt een zere kont en de wind heb je op een enkele keer na altijd tegen, maar zet je me nu op een fiets dan fiets ik zo weer weg.
Een fietsvaardigheidstraining voor 70 plussers, mensen die hun hele leven gefietst hebben…. het moet toch niet gekker worden. Als het niet net 1 april geweest was zou ik gelijk aan een grap denken. Kinderen, vooral de Duitse, fietsen tegenwoordig al met een helmpje op, ze moesten eens een gat in hun hoofd of knie vallen… en een vlaggetje zodat ze beter opvallen in het verkeer, al vind ik dat voor de kinderen dan wel weer ok.
Zouden ze er ook een diploma voor krijgen, “u bent geslaagd hoor, de komende tien jaar mag u weer fietsen”….
De foto is gemaakt op mijn tiende verjaardag, ik kreeg een nieuwe fiets.
De strokenrok was heel wijd, als je draaide werd het een cirkel, het was een roze-wit ruitje met zwarte strikjes en centuurtje. En natuurlijk had mijn moeder dat allemaal zelf genaaid.
Ik dacht dat het nog wel te doen zou zijn, een rondje Watergat, maar het bleek al snel dat het voorlopig weer de laatste keer is geweest. Het wordt te druk, vooral aan de binnenkant van de duinen wemelt het van de fietsers en dat loopt niet lekker. Ook op het strand, het was hoog water, is het dan niet fijn. Mensen gooien van allerlei eetbaars neer en volgens mij worden ook poepluiers geleegd om nog een keer te gebruiken en voor een hond is dat een erg smakelijk hapje. Wij zijn er voorlopig dus niet meer te vinden, het strand is weer voor de toeristen, tot de rust ergens in oktober weer keert. Bovendien zijn de parkeermeters ook weer in gebruik genomen en om nu ook nog eens parkeergeld te gaan betalen om een rondje te wandelen, daar beginnen we maar niet aan.
Veel Duitsers zijn er al vanwege de Pasen komend weekend, altijd een van de drukste weekenden van het jaar.
Kortom het seizoen is losgebarsten.
Ze vliegen nog niet echt en zo gauw ze in de gaten hebt dat je in de buurt bent, sprinten ze weer naar binnen, maar goed, het luik staat open en ze mogen wel. Al met al een fijne dag vandaag, al dacht ik vanmorgen eerst dat het maandag was, gelukkig kwam ik er snel achter dat het nog maar zondag was en bovendien was het prachtig weer, een goede reden om toch maar weer vrolijk te zijn. Simba en ik deden een wandelingetje van een paar uur, want het was eigenlijk best warm, en daarna strekten wij ons even uit in de zon. Joop vermaakte zich met de duiven, die eigenlijk nog niet wilden en de wind was ook best nog fris… Eind van de middag onverwacht bezoek van Iris en Pascal met de kinderen en de honden, heel leuk om ze weer eens te zien, het was al een tijd geleden. We hebben gezellig even bijgekletst en ook voor Simba een leuk weerzien met Tara en Bubba en natuurlijk Pascal wat altijd haar beste maatje is. Nadat ze weer naar Limburg vertrokken waren zijn wij nog even het dorp in gegaan voor een pizzaatje bij Leonardo’s, heerlijk zoals altijd. Voor een afzakkertje gingen we nog even bij Salud langs de kleine Milou was er ook nog even. ‘t Is zo’n schatje!
Wat een tegenvaller na dat heerlijke weer van de afgelopen dagen, wel goed wandelweer en dat hebben we dan ook gedaan. We waren in de Schelphoek en hebben langs de zeedijk gebanjerd tot die ophoudt bij het gat van 1953en daarna dezelfde weg weer terug. Simba had er ook zin in en ligt er nu lekker van uit te rusten. De stokken in het water met de monsterlijke lappen zijn voor het aangeven van de mosselpercelen. Ook al decoratief en ze geven goed de weersomstandigheden aan.
Morgen de Marathon van Rotterdam. Joop heeft hem vijf keer gelopen met als beste tijd 3.10u, in totaal liep hij er veertien. Silvia heeft hem een paar jaar geleden ook gelopen, haar eerste en tot nu toe enige in een erg goede tijd, die ik nu even niet kan vinden.
Wolfsmelk of Euphorbiaer zijn heel veel verschillende soorten en die van de foto is er eentje van, ze zijn meestal erg decoratief.
Wij hadden een onrustige nacht Joop had iets met zijn wekker gedaan waardoor die om een uur of drie afliep, dan ben je dus klaarwakker en tot overmaat van ramp begon mijn telefoon rond een uur of zes te jengelen als zou er iets op de agenda staan, nou ik maak heus geen afspraken om zes uur ‘s morgens hoor… en daarna slaap je dus niet lekker meer. ‘t Was wel een lekkere zonnige dag, niks bewolkt zoals ze bij het weerbericht zeiden. Simba en ik hebben heerlijk in de zon door de polder gelopen. De duiven maken het ook goed. Joop is een beetje stil, toch iets meegebracht uit Egypte misschien wat zijn gezondheid betreft, want zijn buik is niet helemaal zoals het zijn moet. U merkt het al, de vrolijkheid spat hier nu niet echt van het scherm, dat kan ook niet altijd en ik ga ook niet uitbundig zitten juichen als daar geen reden voor is, dat komt wel weer.
Het is natuurlijk volop genieten van het mooie weer dat we hebben. Ik ben veel buiten, maak een wandeling, lig in de zon en scharrel wat in de tuin. ‘s Morgens en ‘s avonds even achter de pc. Het is me op het ogenblik eigenlijk ook allemaal wat veel, bloggen, hyven, twitteren. Op footo al een tijdje minder actief omdat van foto’s maken weinig komt, de fut is er even een beetje uit. Ik heb ook het idee dat ik alles al eens gefotografeerd heb, terwijl dat natuurlijk lang niet zo is.
Even een dipje dus, geen inspiratie, weinig fantasie, niets te vertellen.
Het komt vast vanzelf weer, misschien morgen al.
Voorlopig geniet ik dus alleen maar.
En dan pingelt ineens MSN: hoi oma ik ben het yara hoe gaat het met jou en met opa en simba is het in orden in het huis van jou hier wel het gaat goed met levi mama en natuurlijk met mij ook
Dertien stuks maar liefst. Kees en Truus zitten in een ander hok… ‘t Is allemaal nog een beetje wennen natuurlijk, maar dat gaat wel lukken. De duivengoeroe met zijn vrouw kwamen gezellig even mee om te kijken waar hun duifjes terecht kwamen. Nu komen er nog twee van een andere duivenmelker.
Ik heb vandaag de oude telefoon van Joop in gebruik genomen en heb daar wat mee zitten puzzelen, ik wil foto’s direct naar Mobypictureversturen maar dat wil nog niet lukken er is iets met het netwerk blijkbaar en ik kan niet vinden wat. Morgen nog eens proberen, ik heb er nu genoeg van. Het zal ook eens in 1 keer lukken…
Joop is weer thuis en hij heeft al uitgebreid verslag gedaan, wat ik eigenlijk niet van hem gewend ben.
Egypte, hij is er geweest, heeft gezien wat hij wilde zien, maar hoeft niet meer terug. Ik geloof dat het mooiste wat hij gedaan heeft nog het snorkelen was op de laatste dag. Natuurlijk waren er wel leuke dingen, maar de boventoon voerde toch wel de geldklopperij vaak op een onredelijke manier.
Deze foto kost natuurlijk ook geld, dat is logisch maar als je dan bijvoorbeeld ook nog zo’n pet op wilt kost dat extra.
Afijn, ik hoef dus niet meer….(sprak zij vrolijk)
We zijn weer blij met mekaar en wat zal ik weer lekker slapen vannacht.
