De kikkers hebben weer voor een hoop nageslacht gezorgd, voorlopig hoef ik niet bang te zijn dat we zonder zullen zitten. Dat mag ook wel want de huisreiger moet ook te eten hebben natuurlijk. Een heerlijke dag vandaag, ik heb lekker gewandeld en vanmiddag een beetje in de tuin gescharreld, waarbij ik dan van alles ontdek natuurlijk, zoals het dril, de vergeetmenietjes volop in de knop, groene sprietjes waarvan ik dan niet meer weet wat het is en maar weer af moet wachten wat eruit komt, het is zoals elk jaar weer prachtig! Na het wandelen door Renesse gereden voor het eerste softijsje van dit jaar. Ik denk dat ik toch mijn ouwe Nokia maar eens in moet gaan ruilen voor eentje waarmee ik gelijk foto’s kan versturen, want dat vind ik toch ook wel erg leuk.
Het Klein Hoefblad bloeit nu ook. Zo langzamerhand krijgt de wereld weer wat meer kleur en zeker op een dag als vandaag gaat het hard. Volop zon, maar niet dat je zegt, ik ga eens lekker met zonder jas de polder in…. ‘t Is ook weer even wennen met dat rare uur, ik kijk vaker op de klok en vraag me dan af hoe laat het anders geweest zou zijn…. waarom zou je het jezelf makkelijk maken als het ook moeilijk kan. Een kort dagje dat nu ook best alweer lang duurt. Nog twee nachtjes, ik heb het wel weer gehad met het alleen zijn, niks aan! Zo en nu de rest van de paling met een roseetje, ‘t is tenslotte voorjaar, al wordt het ook tijd dat ik weer eens ‘normaal’ ga eten.
‘t Is wel een joekel, de kleintjes waren op. “Grote zijn net zo lekker hoor en minder kop en vel”, was het verkooppraatje van de vrouw van Sam, dus nam ik een grote van vier ons voor ruim elf euro. Als ik zoiets in huis heb kan ik er eigenlijk niet vanaf blijven, maar dit is te veel dat moet ik maar niet doen, want ook errug VET. Veel vetter dan de kleintjes, het druipt er zomaar vanaf, dus de andere helft is voor morgen…
Vanmorgen kon ik het niet laten even naar de overbuurtjes te lopen voor wat kleur in de tuin, ik was toe aan wat geels, is dat vrolijk of is dat vrolijk! De kippen kreeg ik ooit eens van Truus (de echte), ze hebben af en toe de keuken opgefleurd en nu mogen ze buiten scharrelen.
Om half zeven al klaarwakker vanmorgen. Ik dacht, als ik nu omdraai is het zo half tien en daar had ik ook geen zin in, met als gevolg dat om negen uur de dekbedhoes al buiten hing te wapperen. Een lange dag zodoende, met veel zon en erg veel wind.
Bovenstaand een stukje van ons gesprekje van gisteren, als je klikt is het iets duidelijker. De duif was geen succes, gelukkig maar. Joop had alles gezien wat hij wilde zien en nu nog een paar dagen over om te lanterfanten, snorkelen of zo.
Rond de vijver bloeien de dotters inmiddels uitbundig.
Omdat het zo stormde vandaag besloot ik uit te wijken naar de Boswachterij in Westenschouwen, daar loop je dan tenminste een beetje beschut. We namen de gele route van 11km. Tot halfverwege was het goed te doen, maar toen begon het toch te regenen, jammer. We werden behoorlijk nat, maar gelukkig blijkt mijn jack nog goed waterdicht, het was een goeie test in elk geval. Simba mocht niet mee op de uitkijktoren, dus ik had haar onderaan de trap vastgemaakt, dat was gek hoor, het vrouwtje zo hoog en zij beneden. Al met al toch een heerlijke wandeling en wat foto’s voor een indruk hoe het er ongeveer uitziet in het grootste bos van Zeeland.
Zoals ik me had voorgenomen vandaag de kelderkast onderhanden genomen en speciaal voor Th. weer een collage ervan gemaakt. Alles ligt weer netjes gesorteerd en op een rijtje voor zolang als het duurt en de planken zijn weer fris. Op het luik van de kelder heb ik plakplastic geplakt, dat gaat sneller dan schilderen, alleen valt het een beetje tegen. Op de rol zat er een witte achtergrond achter, maar het plastic zelf bleek doorzichtig te zijn zodat de kleuren op de donkerbruine ondergrond niet zo mooi tot zijn recht komen. Het spul is eigenlijk bedoeld om op een douchewand te plakken, zodat je pa niet in zijn blootje onder de douche ziet staan. Het restant heb ik op de witte verdeelkast van de vloerverwarming geplakt waar het beter tot zijn recht komt. Ik ben ook nog even in de kelder afgedaald en heb de flesjes geteld, er lag er eentje teveel!
Joop belde net, alles was goed, iedereen moet de groeten hebben en vanavond ging hij duif eten……. ‘t is toch wat!
Ik zat er al lang tegenaan te hikken maar vandaag is het eindelijk gelukt, de klerenkast ligt er weer netjes geordend bij. Twee volle vuilniszakken liggen klaar voor de kledingbak en nog een andere volle zak ligt al in de Kliko. Nu de kelderkast nog, die doe ik morgen… misschien. Het komt er niet zo van om dingen te ondernemen, geen zin, te koud, ach ja het hoeft ook niet per se er moet tenslotte niets.
Straks eens kijken of ik de ISS shuttle over zie vliegen, al is het wel af en toe bewolkt en komt hij laag over geloof ik, geen idee waar ik ongeveer moet kijken, het zal wel achter de bomen zijn. Net na acht uur is het zover volgens Brillie en nu komt er net weer een bui over….
Update: De shuttle heb ik gezien, maar waar ik ook erg blij mee ben is dat ik voor het eerst de kikkers hoorde! Kwaken was er nog niet bij natuurlijk, maar een beetje binnensmonds gemompel was duidelijk te horen. Ze zijn er nog!
Eindelijk weer eens even contact met Joop gehad, hij is in Kharma nu, gisteren in Dakhla en morgen naar Luxor, dan komt hij weer wat in de bewoonde wereld. Hij gaat dan met da taxi i.p.v. de bus, veel sneller en niet eens zoveel duurder. Er zijn blijkbaar ook nog wel eens wat misverstanden omdat bijna niemand Engels spreekt. Hij heeft zelf zijn reis uitgestippeld, ‘t is niet georganiseerd. Hij heeft het tot nu toe prima naar zijn zin, al was er net nog wel een zandstorm geweest. Doe mij dan maar een buitje regen, al was het wel erg sombertjes vandaag.
