Nog een gevalletje van hergebruik. De knot van een knotwilg, die bij een partij hout zat eind 2004. Hij heeft eerst een tijdje zomaar zonder iets gestaan en zo langzamerhand ben ik er wat vetplantjes in gaan doen, het wordt steeds mooier en er zijn nog wel wat gaatjes waar wat in kan. Er zitten ook allerlei beestjes in, ‘s zomers zie ik er vaak van die kleine wespjes invliegen en je ziet ook dat er op verschillende plaatsen aan geknaagd wordt door het zaagsel dat er ligt.
Ik had het er begin maart 2005 ook al over, met een foto erbij, die is helaas verdwenen, ik kan hem ook niet meer vinden. Zo gaat er toch nog weleens iets kwijt.
Begin november 2007 vond ik het ‘kistje’ op het strand, ik noem het steeds een kistje maar dat is het eigenlijk helemaal niet, want er zit niet eens een bodem in. Kijk hier en hier voor foto’s van toen. Het was nat en zwaar maar toch heb ik het het hele eind mee terug gesleept. Vorig jaar zomer deed ik een paar plankjes als bodem en vetplantjes er in en nu ziet het er uit zoals op de foto, ‘s avonds gaan de bloemetjes dicht. Heel de middag verder in de tuin bezig geweest, het was prachtig weer. Ik zal zo nog een paar foto’s in hetmapje zetten.
De Clematis bloeit uitbundig, ook die bij de schutting dit jaar eigenlijk voor het eerst met veel bloemen. Ik heb er maar weer een foto van gemaakt, het is zo weer voorbij en zo kan ik er komende winter ook nog eens naar kijken. Juist daarom heb ik een nieuw mapje tuin aangemaakt bij Photobucket, het is en blijft daar een beetje een rommeltje maar ik heb het eigenlijk van het begin af aan niet netjes gedaan en als ik nu de foto’s in andere mapjes ga doen kloppen de linken niet meer. De dag begon een beetje troosteloos, maar dat was al snel voorbij, het was heerlijk vanmiddag en we zijn weer eens fijn naar het strand geweest, waar vanwege de harde wind weinig mensen waren.
Toch waren ze aan het controleren of de honden wel aangelijnd waren vertelde een mevrouw me, zulke onzin vind ik dat als er bijna geen mensen lopen, maar goed, ik heb Simba ook braaf aangelijnd, die loopt toch niet meer zo hard en merkt daar weinig van. Daarna nog een tijdje in de tuin gewroet, met als resultaat vier emmers onkruid, mijn muisvinger heeft het zodoende zwaar te verduren, want dat doe ik daar ook mee….
Vanmorgen heeft Joop voor het eerst de duiven een eindje weggebracht, zodat ze zelf de weg naar huis moesten vinden, dat ging prima hoor, alleen waren ze wel een beetje de kluts kwijt, ze wilden daarna niet meer naar binnen. Later wel weer natuurlijk en over een paar dagen mogen ze weer.
Het is een beetje rare onbestemde dag met onverwachte gebeurtenissen en een piekergevalletje… niet iets belangrijks maar toch houdt het me bezig. Ik ben namelijk in de maling genomen, eigen schuld dikke bult natuurlijk, moet ik maar niet zo goedgelovig zijn, maar toch…
Wat is het verschil tussen iemand in de maling nemen en consequent leugens volhouden, of ben ik de enige die daar in trapt…
En wat moet ik nu wel en wat niet geloven?
Straks herdenken we weer de doden, hopelijk gaat het allemaal goed op de dam…
De dag begon bewolkt, nat en koud, jammer hoor, want we hadden juist de smaak van het buiten zijn zo te pakken. Gelukkig klaarde het na de middag, nadat we een bezoekje aan de kapper hadden gebracht, lekker op en ondanks de frisse wind was het toch goed toeven aan de dijk en in het dorp op het terras. Thuisgekomen hebben we geprobeerd fluitjes van het geplukte fluitekruid te maken, maar het lijkt of het fluitekruid van tegenwoordig ook niet meer is wat het geweest is, ze wilden maar niet fluiten… Spelletjes gedaan, gebabbeld en mijn fotoboekjes, die ik paar maanden geleden heb laten maken cadeau gedaan aan de kinderen, ze waren er erg blij mee, leuk om te zien hoe ze dan naar sommige details kijken en zeker voor herhaling vatbaar.
We zijn inmiddels vijf dagen verder, hier pasten ze nog in 1 hand. ‘t Spul groeit hard zoals je ziet. Net als dekleinkinderendie voor het eerst weer eens een nachtje in de caravan zijn. We hebben heerlijk heel de middag buiten in de zon gezeten.
Toen ik Simba uitliet vanmorgen bleek al gauw dat het te warm was, ze gaat dan zo lopen hijgen dat kan nooit fijn zijn. Eenmaal thuis besloot ik om dan maar alleen te gaan, ik had wel zin in een flinke tippel. Het was wel raar hoor, regelmatig stond ik stil om te kijken waar ze bleef, maar ook wel lekker want ik kon flink doorlopen. Op het stuk waar de schapen zo los lopen kan ik met haar niet komen, daar liggen wildroosters aan het begin en het eind van de dijk. Heerlijk rond en door het plan Tureluur gelopen en door de Slikweg weer terug richting Heerenkeet waar de auto stond.
