Het is natuurlijk volop genieten van het mooie weer dat we hebben. Ik ben veel buiten, maak een wandeling, lig in de zon en scharrel wat in de tuin. ‘s Morgens en ‘s avonds even achter de pc. Het is me op het ogenblik eigenlijk ook allemaal wat veel, bloggen, hyven, twitteren. Op footo al een tijdje minder actief omdat van foto’s maken weinig komt, de fut is er even een beetje uit. Ik heb ook het idee dat ik alles al eens gefotografeerd heb, terwijl dat natuurlijk lang niet zo is.
Even een dipje dus, geen inspiratie, weinig fantasie, niets te vertellen.
Het komt vast vanzelf weer, misschien morgen al.
Voorlopig geniet ik dus alleen maar.
En dan pingelt ineens MSN: hoi oma ik ben het yara hoe gaat het met jou en met opa en simba is het in orden in het huis van jou hier wel het gaat goed met levi mama en natuurlijk met mij ook
Dertien stuks maar liefst. Kees en Truus zitten in een ander hok… ‘t Is allemaal nog een beetje wennen natuurlijk, maar dat gaat wel lukken. De duivengoeroe met zijn vrouw kwamen gezellig even mee om te kijken waar hun duifjes terecht kwamen. Nu komen er nog twee van een andere duivenmelker.
Ik heb vandaag de oude telefoon van Joop in gebruik genomen en heb daar wat mee zitten puzzelen, ik wil foto’s direct naar Mobypictureversturen maar dat wil nog niet lukken er is iets met het netwerk blijkbaar en ik kan niet vinden wat. Morgen nog eens proberen, ik heb er nu genoeg van. Het zal ook eens in 1 keer lukken…
Joop is weer thuis en hij heeft al uitgebreid verslag gedaan, wat ik eigenlijk niet van hem gewend ben.
Egypte, hij is er geweest, heeft gezien wat hij wilde zien, maar hoeft niet meer terug. Ik geloof dat het mooiste wat hij gedaan heeft nog het snorkelen was op de laatste dag. Natuurlijk waren er wel leuke dingen, maar de boventoon voerde toch wel de geldklopperij vaak op een onredelijke manier.
Deze foto kost natuurlijk ook geld, dat is logisch maar als je dan bijvoorbeeld ook nog zo’n pet op wilt kost dat extra.
Afijn, ik hoef dus niet meer….(sprak zij vrolijk)
We zijn weer blij met mekaar en wat zal ik weer lekker slapen vannacht.
De kikkers hebben weer voor een hoop nageslacht gezorgd, voorlopig hoef ik niet bang te zijn dat we zonder zullen zitten. Dat mag ook wel want de huisreiger moet ook te eten hebben natuurlijk. Een heerlijke dag vandaag, ik heb lekker gewandeld en vanmiddag een beetje in de tuin gescharreld, waarbij ik dan van alles ontdek natuurlijk, zoals het dril, de vergeetmenietjes volop in de knop, groene sprietjes waarvan ik dan niet meer weet wat het is en maar weer af moet wachten wat eruit komt, het is zoals elk jaar weer prachtig! Na het wandelen door Renesse gereden voor het eerste softijsje van dit jaar. Ik denk dat ik toch mijn ouwe Nokia maar eens in moet gaan ruilen voor eentje waarmee ik gelijk foto’s kan versturen, want dat vind ik toch ook wel erg leuk.
Het Klein Hoefblad bloeit nu ook. Zo langzamerhand krijgt de wereld weer wat meer kleur en zeker op een dag als vandaag gaat het hard. Volop zon, maar niet dat je zegt, ik ga eens lekker met zonder jas de polder in…. ‘t Is ook weer even wennen met dat rare uur, ik kijk vaker op de klok en vraag me dan af hoe laat het anders geweest zou zijn…. waarom zou je het jezelf makkelijk maken als het ook moeilijk kan. Een kort dagje dat nu ook best alweer lang duurt. Nog twee nachtjes, ik heb het wel weer gehad met het alleen zijn, niks aan! Zo en nu de rest van de paling met een roseetje, ‘t is tenslotte voorjaar, al wordt het ook tijd dat ik weer eens ‘normaal’ ga eten.
‘t Is wel een joekel, de kleintjes waren op. “Grote zijn net zo lekker hoor en minder kop en vel”, was het verkooppraatje van de vrouw van Sam, dus nam ik een grote van vier ons voor ruim elf euro. Als ik zoiets in huis heb kan ik er eigenlijk niet vanaf blijven, maar dit is te veel dat moet ik maar niet doen, want ook errug VET. Veel vetter dan de kleintjes, het druipt er zomaar vanaf, dus de andere helft is voor morgen…
Vanmorgen kon ik het niet laten even naar de overbuurtjes te lopen voor wat kleur in de tuin, ik was toe aan wat geels, is dat vrolijk of is dat vrolijk! De kippen kreeg ik ooit eens van Truus (de echte), ze hebben af en toe de keuken opgefleurd en nu mogen ze buiten scharrelen.
Om half zeven al klaarwakker vanmorgen. Ik dacht, als ik nu omdraai is het zo half tien en daar had ik ook geen zin in, met als gevolg dat om negen uur de dekbedhoes al buiten hing te wapperen. Een lange dag zodoende, met veel zon en erg veel wind.
Bovenstaand een stukje van ons gesprekje van gisteren, als je klikt is het iets duidelijker. De duif was geen succes, gelukkig maar. Joop had alles gezien wat hij wilde zien en nu nog een paar dagen over om te lanterfanten, snorkelen of zo.
Rond de vijver bloeien de dotters inmiddels uitbundig.
Omdat het zo stormde vandaag besloot ik uit te wijken naar de Boswachterij in Westenschouwen, daar loop je dan tenminste een beetje beschut. We namen de gele route van 11km. Tot halfverwege was het goed te doen, maar toen begon het toch te regenen, jammer. We werden behoorlijk nat, maar gelukkig blijkt mijn jack nog goed waterdicht, het was een goeie test in elk geval. Simba mocht niet mee op de uitkijktoren, dus ik had haar onderaan de trap vastgemaakt, dat was gek hoor, het vrouwtje zo hoog en zij beneden. Al met al toch een heerlijke wandeling en wat foto’s voor een indruk hoe het er ongeveer uitziet in het grootste bos van Zeeland.
