Vanmorgen eerst samen met Miriam naar het dierenasiel om naar de poezen te kijken, degene die ze op het oog had vielen tegen en de klik was er niet volgens haar, er zat nog wel een andere rooie, maar er wordt eerst nog verder gekeken. Ik was op slag verliefd op Cairo een prachtige Rottweiler.
Cairo is een Rottweiler reu van 3 1/2 jaar, hij is geen makkelijke hond, we zoeken dus een ervaren baas voor hem zonder katten of kinderen. Met andere honden kan hij niet overweg, met teven gaat hij meestal wel, maar met reuen beslist niet. Gelukkig luistert Cairo goed naar commando`s. In de komende tijd willen wij gaan uitproberen of hij netjes aan de riem kan lopen.
Er moet toch ergens een plekje voor hem zijn, vandaar dat ik ook hier maar even aandacht aan hem schenk, dat is wel het minste wat ik doen kan. Hij zit er al ruim twee maanden. Hij was lekker buiten aan het rennen en de verzorger liet hem even binnen, hij kwispelde en snuffelde vrolijk, niks kwaads te bekennen, gewoon een goeie lobbes die een strenge hand nodig heeft. Verder veel kou gehad vandaag, een snel rondje gedaan en daarna nog een snel rondje en veel spelletjes gepeeld.
We hebben vanmiddag samen een rondje rond en door Renesse gedaan, dat is ook weleens gezellig.
Er wordt gelijnd, niet dat dat nodig is vind ik, maar zij vindt van wel en dan is een beetje extra beweging wel goed. In Renesse zijn gelukkig ook openbare toiletten. Dat deed me denken aan de tijd dat we nog samen carpoolden naar Rotterdam, Miriam werkte in Capelle a/d Ijssel en wij in Krimpen en vaak reed ze dan met ons mee, dan moest er ook nogal eens gestopt worden onderweg, iets waar Joop een vreselijke hekel aan had.
Het was een leuke tijd waar ik nu wel met plezier naar terug kijk, al vond ik zover weg werken niet het einde, gelukkig waren het voor mij maar drie dagen in de week. “Pa, ga nou naar rechts!” werd er nogal eens geroepen vanaf de achterbank omdat Joop vaak dicht tegen de middenstreep reed.
Morgenochtend gaan we in het asiel kijken, want er moet natuurlijk weer wel een andere poes komen, er zijn er genoeg zo te zien.
Casper de poes van Miriam en Mark.
Hij was al een tijdje aan het sukkelen, 21 jaar oud en de laatste weken mankeerde hij van alles. Open wonden, een schildklier die niet goed meer werkte en weet ik wat allemaal nog meer.
Vanmorgen hebben ze hem in laten slapen.
Miriam vertelde het toen ik terug kwam van mijn wandeling.
Ik was op het strand geweest bij de paarden van Ellemeet en hoewel het er vanmorgen redelijk uitzag, zelfs de zon scheen nog even, was het later op de dag erg koud. Ik heb nog een filmpje gemaakt, maar dat ziet er ook wat bibberig uit, ik moet toch eens leren mijn toestel wat stiller te houden bij het filmen en ik dacht nogal dat ik het erg rustig deed. Eigenlijk wilde ik wachten tot ze weer terug kwamen rijden, het is nu wel erg kort, maar ik vond het te koud.
Kijk en huiver:
We zijn alvast wat aan het oefenen om wat eerder op te staan, duiven moeten op tijd gevoerd en schoongemaakt worden.
Een uur eerder opstaan scheelt enorm, dat had ik vandaag wel in de gaten, misschien kwam het ook wel door het mooie weer hoor, maar om een uur of elf liep ik al in de duinen en dan daarna is de middag ook nog heel erg lang.
Joop is nog steeds druk aan het timmeren, de kennel wordt nu ook omgebouwd, dat wordt een broedhok, daar kunnen we dan vanuit huis naar kijken.
Niet dat ik nu verder met al die tijd zoveel gedaan heb hoor, de tuin is nog veel te nat, daar ga ik nog niet in lopen dabberen, 't was trouwens ook een erg koude noordenwind. Ik heb nog even in Zierikzee rondgelopen. Joop zijn veter was gebroken en het lusje van mijn horlogebandje, dat zijn rare boodschappen die ze niet in het dorp verkopen.
En nu is er de eerste vergadering van de duivenvereniging, want daar zijn we ook al lid van, met aansluitend een nachtje taxi.
Vorige week was er nog geen bloemetje te bekennen, maar toen ik vandaag weer eens mijn gewone rondje deed was er ineens een heel geel veld met speenkruid. Deze keer kon ik eens van de andere kant een foto maken, het huis staat te koop zodat ik nu wel de tuin in durfde. De oude vrouw die er woonde is een paar weken geleden overleden, ik zag haar nooit, maar durfde me toch niet in haar tuin te wagen.
We hadden ook gezinsuitbreiding vandaag.
De eitjes van Truus zijn uitgekomen en er liggen nu twee mormels.
Joop had alleen zijn telefoon bij zich, dus de foto is niet veel soeps.
Of het vrouwtjes of mannetjes zijn weten we nog niet, dat kan je ook niet zien blijkbaar, mannetjes koeren, vrouwtjes niet....
Weer wat geleerd.
Vanmorgen weer eens een aanvraag voor het mp3tje van Max en Betsy Anders, 'Zwaluw ach Zwaluw' in de postbox.
Leuk hoor, ik heb het natuurlijk gelijk verstuurd, maar het bracht me ook op het idee om er net als bij het Lentekind een filmpje van te maken om op You Tube te zetten zodat het in elk geval wat makkelijker te vinden is.
Het Lentekind is al 250 keer bekeken dus er wordt best naar gezocht, denk ik.
Kijk en geniet... of niet...
De reactie van Henk:
Heel veel dank voor je mp3 ,je maakt mij daar zeer gelukkig mee.
En wat heb je dat mooi gedaan op youtube ,prachtige opname's
Ik geloof dat je ook een beoordeling kunt geven als ik het goed heb ,maar dan moet ik mij eerst aanmelden en dat ga ik doen.
Ria, Geweldig.
En daar word ik dan weer gelukkig van.
Het hoesje vond ik op Ebay, het singeltje is verkocht.
