Vandaag is Silvia gezellig even langsgeweest. Eerst een bezoekje bij zusliefvoor de haartjes en daarna wat gegeten in de tuin. Weer vroeg op weg voor de thuisreis om de file voor te zijn, kort maar krachtig dus, maar fijn om elkaar weer even te zien. Het meegebrachte ontstoppingsmiddel bracht Joop geen geluk, morsen op zijn zondagse spijkerbroek betekende ondanks een snelle wasbeurt, flinke gaten. Gelukkig niet in de pas met de post gearriveerde stofjas. Vanavond is er een duif niet thuisgekomen… en toen waren er nog maar elf. Ik heb het verder rustig aan gedaan vandaag, dat moest nog …
Op wat hoestbuien ‘s nachts na, knapt Joop weer aardig op, hij is weer lekker bezig. En omdat ik gisteren zo lekker bezig was kan ik vandaag geen kant op en heb alweer geen oog dichtgedaan, door het gehoest van Joop en het niet weten hoe te liggen van de rugpijn. Lopen gaat aardig en ik ben ook wel in de tuin bezig geweest, want zitten gaat eigenlijk nog het slechtst. En ik weet nu ook weer hoe het komt, ik heb geharkt en harken gaat nu eenmaal niet, net als blaren harken in het najaar, van harken word ik zelf een hark.
Als ik dat mezelf nu eens herinner voordat ik ga …… juist.
Ik vind trouwens niet alle voorjaarsgroen even mooi, neem nou de bomen in de Weelweg, het jonge groen is bruinig, als dat tussen een mengeling van ander voorjaarsgroen staat is het wel mooi, maar zo’n hele weg…
Dat ik ze niet in de tuin wil, wil natuurlijk niet zeggen dat ik ze in het wild niet mooi vind. Hele velden bloeien ervan en deze hadden van die mooie lange steeltjes. De zon schijnt wel, maar het blijft aan de frisse kant, met af en toe zeemist, heerlijk om te wandelen natuurlijk en vanmiddag ben ik weer eens enthousiast in de tuin begonnen, met als gevolg dat ik nu haaks sta. Helemaal krom gaat ook, dan is er niets aan de hand, maar verder terug dan die negentig graden doet pijn en lukt bijna niet. Hopelijk is het morgen weer over want er moet nog genoeg gebeuren. Sinds ze op het terrein bij de buren alles vol met rommel zetten, wil ik daar wat groenblijvers tussen planten, geen coniferen natuurlijk, maar ik heb genoeg laurier en liguster-stekken, die dan wel verplant moeten worden.
Verder wil ik even aandacht vragen voor het Toverballenspel bij Serendips I. van IenR staat nu bovenaan en dat is niet de bedoeling natuurlijk, wie komt me helpen!
Toch wel grappig om na zoveel jaar opeens een rekening van jezelf retour te krijgen in zo’n vertrouwde ‘Kristelijn’ envelop. Factuurdatum 14-09-1994 en waarschijnlijk bij een grote schoonmaak of verbouwing tevoorschijn gekomen. Een zomerwoning waar de Duitse bewoners blijkbaar niet al te vaak komen.
Er was al fl. 150.— op vooruitbetaald, maar de kosten waren een paar tientjes meer, waarschijnlijk waren ze het daar niet mee eens.
Ik ga het verder maar niet meer over ziek zijn en beter worden hebben, maar wat ben ik blij dat ik nooit de verpleging ben ingegaan. Ik kan er niet tegen…. gemeut en getreuzel, gezucht en gesteun, ik weet ook wel dat het niet lekker is, dat hoeft niet nog eens benadrukt te worden. Zelfs heen en weer lopen is al teveel, want dan kan het programma waar naar gekeken wordt niet gevolgd worden.
“Ben je nou eindelijk eens klaar?” Nee, dus!
We hebben wel samen de duiven schoongemaakt vandaag en ik heb alweer gemaaid, als ik nu ook nog eens lekker kon slapen vannacht ben ik misschien morgen weer wat vrolijker.
Vandaag is Levi jarig, hij wordt alweer zeven. Jammer genoeg kunnen we daar zodoende niet bij zijn, maar dat komt wel goed als Joop weer beter is, zijn cadeautje staat in elk geval klaar en er komt vast nog meer bezoek met ook cadeautjes.
Joop lijkt vandaag iets op te knappen, hij zit niet meer zo te bibberen, de lip trekt ook iets bij en de pas gebakken pannenkoeken gaan er in als koek zag ik net.
Het was heerlijk weer vanmorgen, Simba en ik hebben lekker gewandeld en kwamen onderweg buurman Mark tegen op zijn tractor, ik dacht er zowaar aan een filmpje te maken. Het is wat kort, want het laatste stuk dat ik filmde is niet scherp, jammer want hij poseerde zo netjes bij de molen en verdween daarna heel mooi uit beeld. Toch wel de moeite om te plaatsen natuurlijk en wie er zo schadelijk staat de lachen weet ik ook niet hoor… ;)
Vanmorgen eerst maar eens de huisartsenpost gebeld, want om nu nog zo heel het weekend door te tobben is ook niks, de koorts bleef maar hoog, zo rond de 40, af en toe even iets minder om dan weer naar boven te gaan. Hij heeft een antibioticakuur gehad, nu maar weer afwachten. Die kuur moesten we ophalen bij de Apotheek in Zierikzee, wat nu een Kringapotheek is. Als je de link aanklikt en je scrollt een stukje naar beneden kom je een stukje tegen over Q-koorts, straks heeft hij dat… Bij die apotheek in Zierikzee heeft mijn zus jaren pillen staan draaien en poedertjes gemaakt, ze was apothekers-assistente bij meneer en mevrouw Yoe, geen idee of ik het goed schrijf, ik kan er ook niets over vinden, terwijl die kleine Chineesjes toch wel een bijzonder stel waren in Zierikzee in die tijd. ‘s Zaterdags bracht Janny vaak een grote zak Engelse drop mee die we dan ‘s avonds voor de tv opaten, heerlijk!
Met de duiven heb ik iets totaal verkeerd gedaan, ik vond het de eerste ochtend dat ik ze voerde al zo vreemd, ze wilden gelijk naar buiten….wat raar dacht ik, ze krijgen toch eten… en ik maar fluiten op mijn fluitje. Nu blijkt dat ze eerst moeten gaan vliegen natuurlijk en na een uurtje of twee worden ze dan beloond en krijgen eten, waarbij je dan fluit. Die beesten zijn snel verpest hoor, want vanmorgen, toen ik wist dat het anders moest, maakten ze totaal geen aanstalten meer om te gaan vliegen, welnee, ze zaten bij de bak en ik floot niet eens… Ik heb gezegd dat ze eerst maar een stukje moesten gaan vliegen en dat ik over een uurtje of twee terug zou komen om te voeren… en te fluiten, pfff…
