En dan nog dit:
Het ontstaan van de ruzie tussen Joop en C. in 2006.
Ze hadden samen met de Spitfire de Ardennenrit gereden.
De bonnetjes werden bewaard en de kosten zouden ze delen.
Ze vertrokken met een volle tank en hadden een leuk weekend, denk ik.
Joop wilde op de terugreis nog aftanken, dan zou het rond zijn, maar dat was volgens C. niet nodig.... hij wilde naar huis.
En daar begon het mee. Volgens Joop kon er nog niets afgerekend worden, want er was niet afgetankt, dat zou hij de volgende dag gaan doen.
C. was het er niet mee eens en had het al uitgerekend, waar Joop het weer niet mee eens was, want er was niet afgetankt...
Voor C. was het plaatje rond.
Voor Joop niet.
Joop heeft een beroerte gehad en kan daardoor dingen niet goed meer overzien, niet goed rekenen, het lukt wel maar hij moet uitkijken ook op de taxi.
Zolang alles rustig is gaat het goed.
Dat is geen excuus, dat is de realiteit!
Onbegrip was er volgens Joop.
Verwijten over en weer, met als resultaat dat C. kwaad wegliep (hij zag het als wantrouwen) en daarna nooit meer is geweest.
(Alleen om zijn helft van het kachelhout weg te halen)
En zo komt er een eind aan een vriendschap, om geld en lullige bonnetjes, of is het meer een middel om een knoop door te hakken, breken met het verleden?
Als ik C. tegenkom stopt hij altijd en maken we een praatje, wìj hebben tenslotte geen ruzie en ik vind dat zeker leuk, ik zou ook graag eens bij hem langsgaan, maar ik heb geen adres en geen idee of hij daar prijs op stelt.
En nu kan je wel zeggen, je kunt er toch heengaan, of bellen?
Dat kan. Natuurlijk. Maar waarom moet ik altijd de eerste zijn?
Ik ben me van geen kwaad bewust en heb volgens mij niets verkeerds gedaan.
Nog steeds geen fototoestel.
Ze zijn zeker met vakantie bij GLS, want die zou het moeten bezorgen. Er zit niets anders op dan nog maar een paar dagen geduld te hebben, ik hoop nu maar weer op maandag.
't Was een sombere dag, geen vorst, al waren ze in Zierikzee op de gracht wel aan het schaatsen, mooi glad ijs zo te zien.
Ik kon geen foto maken, te druk met auto's en later was het te donker. Dat doe ik dan volgende week maar eens met mijn nieuwe ding, voorlopig blijft het nog wel even vriezen hoor ik net.
De eerste wandelingetjes van dit jaar zitten er alweer op en vooral vandaag was het heerlijk een lekker zonnetje en niet al te koud.
Ik had gehoopt dat vandaag mijn nieuwe fototoestel er zou zijn, maar dat ging niet door, 't zijn ook rare dagen natuurlijk. Hij is al wel verzonden, dus het zal wel morgen worden. Intussen gebruik ik die van Joop en dat levert ook een mooi plaatje op van onze prachtige polder bij de Ravensweg.
Joop heeft ook zijn hardloopschoenen en trainingspak weer eens opgezocht en voorzichtig een rondje gerend.
Dat trainingspak heeft hij denk ik al een jaar of twintig, het stiksel bij de rits van de zak gaat los, dat is ook al jaren.
Toen hij thuiskwam zei hij:
"Maak nu eerst die zak eens, dat heb ik zeven jaar geleden ook al eens gevraagd en nu loop ik niet meer voordat het gemaakt is, anders gaat het steeds verder..."
Tssss... :)
Er gebeurde zoveel in de jaren zestig op het gebied van de popmuziek, dat ik het leuk vind af en toe een nummertje uit die tijd naar voren te halen.
Fleetwood Mac hebben we in de loop de jaren grijs gedraaid, ik denk dat Rumours in die tijd zeker in geen enkele platenkast ontbrak.
Voor iedereen.... al besef ik tegelijkertijd dat dat een loze wens is.
Maar laten we er maar weer het beste van proberen te maken met z'n allen.
Joop en ik hebben een beetje gedaan wat we anders altijd doen.
Wel samen naar Youp gekeken en nog wat andere zaken. Gezoend om twaalf uur en even buiten naar het vuurwerk gekeken. Kwart over twaalf is hij weggereden voor een nachtje taxi tot morgenochtend. Daarna liep ik even naar het hek om nog meer vuurwerk te zien en even naar de buurtjes te roepen. Ze hadden Joop weg zien rijden dus ik moest maar even binnen komen.
Miriam en Mark waren daar ook. Het was gezellig even, maar ik voel absoluut niet meer de behoefte nog naar het dorp te gaan. Ik wip hier wel een beetje op mijn stoel met de muziek mee en neem nog een extra wijntje.
Natuurlijk zijn we vanmorgen, na een heerlijke nachtrust, gelijk begonnen met haken. Dat blijkt moeilijker te zijn dan het lijkt, maar na een dagje oefenen (ze kan er geen genoeg van krijgen) zijn er vorderingen al heeft ze inmiddels wel haar eigen maniertje ontwikkeld.
De pop is voorzien van een muts mèt pompoen en een warme das. Morgen nog wanten en schoenen.
Vanmiddag hebben we een rondje rond het dorp gedaan en gelijk even bij de ijsbaan gekeken, die nog lang niet sterk genoeg is, er was dan ook nog niemand te bekennen.
Een paar boodschapjes gedaan en bij Hans van de PLUS in zijn oliebollenkraam de eerste oliebollengekocht voor bij de koffie, ze waren heerlijk!
Na de koffie ben ik alleen nog even naar Zierikzee geweest om even in de fotozaak te kijken, natuurlijk is het duur om te laten maken en hij is ook alweer drie jaar oud, dus ik denk aan een nieuw toestel. Ik heb al iets op het oog maar misschien heeft er nog iemand een tip?
Vandaag even heen en weer naar Nijkerk geweest om even in de feestvreugde te delen. Op de terugweg hadden we een extra passagier, die twee nachtjes komt logeren. We gaan samen haken voor de pop, want die heeft het ook koud met die vorst. Een das moet toch zeker lukken, voor een beginnend haakstertje.
Wat doen jullie zoal onderweg in de auto? Tante Mir en ik wippen met onze tenen over de paaltjes, ik lees ook nummerborden en opa kan kunstjes al zijn we er nog niet precies achter welke dat dan allemaal zijn. Yara telt van alles, lichtjes, auto's, rook.
We waren zodoende snel thuis.
