Zoek
Nou nou dat was wel even lachen vanmiddag, maar niet heus.
Voor Didi wel, ze had een geraamte van een konijn te pakken, tenminste ik denk dat het een konijn was en dat was feest.
Ze was niet aangelijnd en rende vrolijk van het een naar het ander met haar prooi om af en toe even te gaan liggen en er lekker van te peuzelen.
Natuurlijk kwam ze niet op mijn geroep af en ik besloot snel verder te lopen zodat ze wel achterop moest komen, dat deed ze ook wel, maar nog steeds met dat vieze ding in haar bek en af en toe lekker knauwen. Toen we op een punt kwamen dat ik over moest steken zodat ze wel aangelijnd moest ben ik maar op een paaltje gaan zitten, tot ze uiteindelijk besloot toch maar eens een keer mijn kant op te komen, het is niet goed, ik weet het, want ze kwam, maar ik was inmiddels zo opgeladen dat ze toch een flinke draai om haar oren heeft gehad en daarna niet meer los mocht natuurlijk.
Eenmaal thuis ging ze nog lekker even de tuin in, want als je denkt dat ze moe is na zo’n rondje, nou nee hoor, maar even later kwam ze toch samen met Joop binnen, ik zag het zelf. We waren daarna allemaal zoet en de hondjes lagen te slapen dacht ik, tot ik een uurtje later eens ging kijken en het kleine monster nergens te vinden was, niet binnen niet buiten en maar roepen.
Joop ingeschakeld, die ook een rondje over ons landgoed deed, niks.
Tot ik de deur van de kast opendeed, daar zat mevrouw doodgemoedereerd op het kelderluik, ze snapte zelf ook niet hoe ze daar zo kwam, zo keek ze tenminste.
vijftien reacties
Ja, over een paar dagen moet je er vast wel om lachen.
Wat jij vies vindt, vindt zo’n hond juist heerlijk. IK weet het nog van mijn hond vroeger. En rollen in stinkende vis, bah!
Maar hoe Didi nu in die kast kwam?????
@Therese: Ik kan er nu al om lachen hoor 
Die deur staat nogal eens open of op een kier en wordt dan ongezien dichtgedaan, gewoon omdat hij open staat, zoiets moet het zijn geweest. Of ze is erin geglipt toen ik even iets pakte…
laat didi toch doen, ze zal heus niks opeten dat niet goed is; ik begrijp wel dat je haar een mep gaf waar je dan achteraf spijt van hebt; Bono heeft verleden week ook een mep gekregen van mij, wilde niet luisteren en zat op een vijver met ijs; Hij is niet te vertrouwen, zeker niet als er ergens eten in de buurt is en hij kenbt de plaatsjes waar er eten ligt hoor;
Ik ben dan wel kwaad maar achteraf toch kontent dat het geen schouwgarnituur is, zoals hier sommige hondjes rondlopen, die nooit los mogen en oei oei als ze hun pootjes vuil maken;Zulke mensen reclameren dan ook steeds als mijn hond los loopt; Ik negeer ze gewoon;
Dus laat didi gerust de deugniet uithangen;
@Floyd: Natuurlijk mag ze morgen weer los hoor, dat heb ik met Simba ook altijd gedaan en natuurlijk zal ze nog vaak dingen vreten waarvan ik liever heb dat ze die niet eet. Maar ja, ik moest haar toch wel even te pakken krijgen omdat het gewoon te gevaarlijk was daar.
Een deugniet is het zeker, maar ook dat hoort erbij. Ze is ook ontzettend lief 
hahahhaha die didi toch ze houdt je wel bezig geweldig. En jah jonge honden zijn net kleine kinderen ;o) maar wel heel erg leuk en lief.
Wat hebben die beesten toch met dood? Ik kende een teckel die het heerlijk vond om in dode mollen te gaan liggen rollen. Dan moest het vrouwtje en het baasje met haar naar huis en ze woonden op een flat. In de lift stonden andere mensen dan te snuffelen en mekaar besmuikt aan te kijken…. Dode mol is namelijk ontzettend van lucht. :Laatst kon ik Bella er net van weerhouden dat ze op een vrij grote vis ging liggen rollen. Het beest was al zwaar aan het ontbinden. Gadver!!
Ja, stout dat ze kunnen zijn. En dan is het logisch dat er een straf volgt, ook al is het dan, volgens mensen met verstand er van, dan te laat, het moet toch even!
een hond stinkt graag en daarom zoeken ze de vuilste dingen op om zich te rollen; dat stinken is voor de hond net als een parfum bij de mens; de hond zegt daarmee aan een andere hond , ik ruik lekker he
Ik had hetzelfde gedaan. En een hond weet donders goed dat ze fout was, dus volgens mij, als je het direct na de ‘daad’ doet heeft het nog wel zin.
Mijn hond lag een keer na het opeten van alle kerstchocolaatjes (ook gevaarlijk, ik weet het) uit de kerstboom zeer schuldbewust uit te buiken. Toen heb ik een paar keer zwaar gegromd naar haar.
Lachen! Een ondernemende hond is een genot, vooral als ze op kadavers gaan kauwen of erin gaan liggen rollebollen. Heerlijke geuren verspreiden zich overal door het huis, of zoals wij meemaakten, in de trein. Waar hij in had gelegen weet ik niet maar de stank was niet te harden en ik schaamde me kapot voor de medereizigers. Ik hoop nog steeds dat ze dachten dat het de hond was en niet wij.