Het voetbal was best leuk om naar te kijken gisteravond.
We waren na een pizzaatje nog even voor een afzakkertje in de kroeg en zijn daar maar gebleven voor de finale van het voetbal.
Ik heb me ook erg vermaakt. De Duitse meneer had niets in de gaten, hoewel toch wel elke keer de flits afging.
Het feest is inmiddels in volle gang. Ik kan het hier horen. Nu staat er ook wel een flinke bries deze kant op moet ik zeggen.
Ik heb vanmiddag een tijdje daar rondgelopen en het was een rustige toestroom van mensen. Dat zal vanavond na afloop wel anders zijn.
Vind je fietsje maar eens terug tussen al die honderden andere fietsen. Hopelijk blijft het droog, waar het nu wel naar uit ziet, en wordt het niet zo'n paniek toestand als vorig jaar.
Joop heeft heel de dag taxi gereden, net als afgelopen nacht, hij is er moe van en wil even relaxen in
de kroeg. Ik ga hem daar even in bijstaan.
klik
Het
begon zo.
Toen gebeurde
er dit.
Hier een
tussenfase
En inmiddels staan er twee joekels van schuren en twee huizen.
Ik keek ook voor de aardigheid nog eens bij
Nederland in beeld, waar het eigenlijk allemaal mee begon en zie dat daar nog steeds foto's bijkomen,
ons dorp is nu bijna compleet, nog twee straten, de Groeneweg moet ik nog wel ergens hebben, maar ook wel leuk om er weer eens heen te lopen, de Grevelingenhof is vlakbij.
Scharendijke is binnenkort compleet!
Het was erg leuk en vertrouwd elkaar na zoveel jaar weer te ontmoeten.
Vanmiddag ben ik naar de
Grevelingendam gereden, waar
Annelies vaak vertoeft met haar Duitse Herder "Joy".
Het was even afwachten hoe de beide teven op elkaar zouden reageren, ik had Simba ook meegenomen, maar dat ging prima.
We hebben heerlijk in de zon gezeten en gekletst over van alles en nog wat.
Er zijn heel veel overeenkomsten in onze levens, dingen die we hetzelfde doen, hebben meegemaakt, heel frappant soms.
Op de eerste foto was ik net 16, nu bijna 61 op een paar weken na 45 jaar.
Ze is me nog een paar centimeter over de kop gegroeid, we zijn hier en daar wat uitgedijt en wat rimpeltjes rijker, maar eigenlijk zijn we niets veranderd.
Rood Guigelheil
Guichelheil betekent letterlijk 'genezing van gekheid'. Heil is 'genezing', en in guichel zit het verouderde zelfstandig naamwoord guich ('iets geks, gekheid') en het werkwoord guichelen ('gekheid maken', hiermee hangt ook goochelen samen). De plant werd vroeger gebruikt als geneesmiddel tegen zenuwziekten.
Vanmiddag kwam ik weer een heel veldje tegen, prachtige rode bloemetjes, die zijn er niet zoveel.
Een paar jaar geleden wist ik de naam nog niet, maar die kan ik inmiddels wel onthouden.
Verder ben ik druk aan het
lezen, mijn vader ben ik al twee keer tegengekomen.
Vreemd om te lezen hoe hij het zelf onder woorden brengt.
"Op de Boogerdweg hoorde ik een vreemd geruis. Het leek op het geluid van een enorme hagelbui. Ik bleef stilstaan en probeerde in het donker te kijken. Toen zag ik, bij het licht van de maan, in de verte een zilveren band van bijna een meter hoogte aan komen rollen. Ik rende terug naar huis, schreeuwde naar mijn vrouw dat ze kinderen uit bed moest pakken. Razendsnel hebben we ze aangekleed, een paar dekens gepakt en toen zijn we naar buiten gegaan op te proberen de dijk te bereiken. Maar het water stond al een halve meter op de weg. Na een paar meter konden we ons nog amper staande houden in de stroom, We moesten terug. Met moeite wisten we de achterdeur te bereiken. We zijn meteen naar boven gevlogen".
Heb ook nog het verhaal gelezen van jullie pa in het boek van Kees Slager.
Ik neem aan dat het jullie verhaal is, want er is maar 1 Govert van Felius. Had meer gezag in z'n eentje dan tegenwoordig een peleton ME er's.
Dat stond er in een mailtje dat ik van
Annelies kreeg.
Ik heb dat boek nooit gekocht en gelezen, ik had het immers zelf meegemaakt en wist hoe het geweest was.
Onzin natuurlijk.
Ik heb
het vanmiddag aangeschaft en ben gewoon maar voorin begonnen, dan kom ik vanzelf het stukje over mijn vader wel tegen.
Ik merk dat het me aangrijpt, misschien heb ik het daarom wel nooit gekocht...
Want nooit eerder werd gemeld dat daar in de rampnacht een jongetje werd geboren dat een paar uren later - samen met zijn moeder en broertjes en zusje - verdronk, een jongetje dat nooit de burgelijke stand en dus ook niet de officiele dodenlijst heeft gehaald. Desalniettemin hoort het bij de slachtoffers en dus heeft de watersnood geen 1835 maar 1836 mensenlevens geëist.
Als ik dat lees zit ik al met tranen in mijn ogen, onvoorstelbaar wat die moeder moet hebben meegemaakt die nacht.....
Verder is onze familieband nu ook boven water, zij kan het gelukkig nog navragen:
Ook mijn moeder nog eens gevraagd naar onze familie relatie: jouw opa en mijn overgrootvader waren broers
Geboren in
Dreister, het vlasdorp bij uitstek, spreekt mij het gewas altijd erg aan. Ze maken er daar
elk jaar weer een feestje van.
Sierlijk als het is met zijn prachtige blauwpaarse bloemetjes, en later de mooie ronde zaadbolletjes.
Ik was wat aan de late kant vanmiddag, blijkbaar zijn alleen 's morgens de bloempjes open.
Eens kijken of ik morgenochtend zo'n mooi paars lapje vlas kan vastleggen, al mag dit er ook wel zijn vind ik.
De opbouw voor het
CAS is in volle gang. Dat mag ook wel want komende vrijdag en zaterdag is het zover, twee dagen dit keer en er staat nog bijna niets.
Als je op één van die dagen het eiland op of af moet wel iets om rekening mee te houden want alle toegangswegen worden afgezet.
Het zal weer een drukte van belang worden.
Hopelijk werkt het weer mee, de berichten zijn goed in elk geval.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6073-6080 van 7991 |
Volgende Pagina »
