Beestjes enzo

klik

Dambordvliegen! Tot vanmiddag had ik er nog nooit van gehoord, maar ja als je zo'n stelletje in beeld krijgt wil je ook wel weten wat het zijn natuurlijk, dus heb ik de zoekmachine er maar eens even op nageslagen. Een naam om nooit meer te vergeten.



De verkoudheid blijft zeuren en ik ben nog steeds niet de oude, ik loop maar wat heen en weer op zoek naar een vlieg of ander te fotograferen beestje of bloemetje. Het juffertje is ook niet bijzonder, maar ze kleurde wel mooi op het gele bloemetje vond ik.
Het eiland stroomt vol, de jaarlijkse Pinksterdrukte. Vanmiddag al boodschappen gedaan, de schappen waren nog vol en de winkel leeg, dat schiet tenminste op, ik ben er klaar voor.
(psst, het ziet er naar uit dat de Judaspenningen het gaan redden... niet tegen Joop zeggen hoor )

Bloedend hart

Ieder jaar weet ik dat het gaat gebeuren en eigenlijk zou ik wijzer moeten zijn, maar ik kan het niet laten zaadjes of ander kruipend spul, die 'buiten de stenen' opkomen, te laten staan. En dan is daar Joop met zijn spuit, die alles wat ik met zorg heb laten staan, in één keer plat spuit. Dan trek ik het er alsnog zelf uit, omdat ik niet aan kan zien hoe ze langzaam dood gaan. Een stuk of zes Judaspenningen, klaar om volgend voorjaar te gaan bloeien, zonder één verder onkruidje ertussen, dan moet toch duidelijk zijn dat ik ze daar wèl wil, maar ze waren nat, dus bespoten. Ik heb ze afgespoeld maar ik denk dat het leed al was geschied.
"Dat is lastig bij het maaien" zei hij, terwijl ze naast het gras staan.
Even later zag ik deze boom, die zo goed weergaf hoe ik me voelde.
En nu maar afwachten wat er de komende dagen nog meer geel wordt. Mannen! (tenminste die van mij, af en toe....)

Weegbrug

Aan het eind van de middag nog even een rondje rond het dorp gedaan voor een boodschap en een paar foto's natuurlijk, want bij zo'n mooie blauwe lucht ziet alles er nog mooier uit. Vorig jaar had ik al eens foto's van het pakhuis bij de haven gemaakt, maar door e.o.a. duistere reden is mijn mapje van mei vorig jaar kwijt, weg, foetsie! En daar zaten juist zulke mooie in. Niet getreurd, het Pakhuis heb ik inmiddels weer, misschien nog wel mooier dan de vorige keer (ik zal straks de link er wel bij doen) en ik heb gelijk ook de oude weegbrug er maar eens op gezet, zie hierboven. Er zat vroeger een soort grote weegschaal voor waar de tractoren met volgeladen aanhanger op reden om het gewicht van de lading te bepalen, het gewicht van het lege spul zal natuurlijk wel eerst opgenomen zijn. Geen idee wat er het meest via de haven vervoerd werd, tarwe, aardappels of suikerbieten, maar zoiets zal het wel geweest zijn. Leuk dat het er nog staat in ieder geval en terwijl ik de foto nam, kwam er een mevrouw naar me toe gelopen om te vragen wat het voor een gebouwtje was.
Verder druk in huis en tuin geweest, ik had er zin in!

Update:
De foto's van het pakhuis staan hier.

Lekker bezig

Zo snel de verkoudheid op kwam zetten, zo snel zakt hij eigenlijk ook weer weg,
't gaat dus wel weer goed, op een rochel en een kuch na. Lekker gewandeld ook en op de heenweg kwamen net de gemeentewerklui met een kar geraniums aanrijden. Toen ik anderhalf uur later weer voorbij kwam zag het er zo uit, ze hadden dus lekker doorgewerkt. Na het zo langzamerhand gebruikelijke kopje koffie bij Elly, Belle loopt regelmatig mee, heb ik eindelijk de bloemetjes van de PLUS, die ook al ruim een week in de bakjes stonden te wachten, in potten gezet en dan val je van het één in het ander, heerlijk, het is alleen altijd even moeilijk het begin te vinden.

Familie luis

Eigenlijk zien ze er zo best leuk uit hè, de luizen die altijd in grote getale op de vlierbessen zitten.

Zie-k

Niet echt ziek, maar wel een flinke verkoudheid, zo eentje waar je heel lamlendig van wordt, met een vol hoofd en 's nachts verstopte neusgaten. Vandaar, denk ik, het kwam er vrijdag natuurlijk al aan, of heb het toen juist opgelopen met mijn gezweet en geknip en gejakker. Wel gewandeld vandaag, de bermen zijn prachtig met al die grasjes, maar voor de rest doe ik weinig, gelukkig hoeft dat ook van niemand.

Zie Zierikzee

Nog maar een fotootje van Zierikzee, de Oude Haven nz.

Uitgewoond

Ik zit in een logdip. Ik voel me uitgewoond, heb geen inspiratie, ben zo stijf als een plank en eigenlijk heb ik ook geen zin. Ik weet niets, ik heb geloof ik alles al verteld en er gebeurt ook niets. Vanmiddag in Zierikzee wat foto's geschoten, dat is weer eens wat anders dan bloemetjes en bijtjes en ik was al zo lang van plan dit oude krot eens vast te leggen voordat het in elkaar zakt, maar verder is er eigenlijk niets waar ik jullie blij mee kan maken...
Wat een wind hè, alles waait kapot...