Na de Prunus de pruum, dat weet ik zeker, want hij staat in de tuin met het kaartje er nog aan "Reine Claude d'Althan" en hij zit vol bloesem. Dat wordt lekker pruimen eten komende zomer! De Prunus ben ik vandaag ook overal tegengekomen, toch leuk als je dan ineens weet wat voor boom het is.
Vanaf mijn bureaustoel schoot ik het volgende kiekje, zoek het vogeltje...
klik
Eind van de middag zaten we nog even op het terras in het dorp samen met een aantal dorpsgenoten. De bomen staan er op het ogenblik prachtig in bloei, maar niemand wist eigenlijk wat voor bomen het zijn, ik wist het ook niet, dus bij deze de prijsvraag van de week. U raadt en ik draai een prijs?
Sil en ik hebben samen geslapen vannacht, Joop koos voor de caravan omdat hij moest rijden en zodoende daar beter uit kon slapen. Eind van de morgen zijn Sil en ik met de kinderen nog even naar het strand geweest, tenminste Sil en ik hebben op het terras gezeten en de kinderen hebben schelpen gezocht. Pfff....... ik zie uit naar het moment dat ik met de kinderen eens een fikse wandeling kan maken en dat we mams op het terras achter kunnen laten, ik schat nog een jaartje of vier. Sil en ik namen elk een kopje thee, de rekening was € 3,50 .....dat is ruim zeven GULDEN voor twee kopjes warm water, belachelijke prijzen. Voor de rest niks te klagen hoor het was erg gezellig,
de was is al droog en het wc papiergebruik is alweer enorm afgenomen.
Het viel wel mee met die hulptroepen hoor. 't Is een beetje zussenweekend, ook weleens leuk. Samen de stad even in en daarna lekker zwemmen met de kinderen, een strandwandelingetje maken en een terrasje pikken. Gisteravond samen stappen en dan ook je paps nog tegen komen in de kroeg, waar het erg gezellig was begreep ik. Joop vertelde tenminste toen hij thuis kwam dat hij nog nooit zo vaak over zijn bol was geaaid.
klik
Dat jullie niet denken dat ik
het verzin. Ik heb natuurlijk ook wel hele leuke spellen, al zeg ik het zelf en ze doen het netjes 'omstebeurt'. Sil is even over, want er moest nodig naar de tandarts en de kapper gegaan worden en er is ook nog ergens een gezellig avondje, dus ik type dit nu fluisterend, want achter mijn rug moet er geslapen gaan worden. Levi is nog niet geknipt op de foto en ik hoop nu zo (ik mag het eigenlijk niet zeggen natuurlijk), dat er eindelijk eens een flink stuk van dat haar af gaat. Maar ja oma's hebben daar nu eenmaal niets over te vertellen. Yara heeft een prachtig dikke blonde paardenstaart, daar kunnen mama, tante en oma soms heel jaloers op zijn... dat komt duidelijk van vaders kant.
Zoals de meesten van jullie wel weten gaat
Joop bijna ieder jaar een paar weken naar Nepal om een trektocht te maken en in de loop der jaren heeft hij zodoende al een heleboel Nepalezen leren kennen. Komend najaar gaat hij weer voor een paar weken. Twee jaar geleden leerde hij in het hotel in Pokhara een man kennen die daar werkt, Hum Raj en hij vertelde aan Joop het verhaal over zijn broer die kanker kreeg en een lang ziekbed had gehad.
Hum Raj, die in een dorpje buiten Pokhara woont, had gespaard om zijn zoon in Pokhara te kunnen laten studeren, maar de ziekte van zijn broer had hem al zijn spaargeld gekost aan medicijnen en ziekenhuiskosten.
Het verhaal had Joop behoorlijk aangegrepen en bij het bekijjken van de foto's werd het mij ook gelijk verteld. En steeds kwam het weer naar boven, "Als ik weer ga kan ik misschien iets voor die jongen doen, misschien kunnen wij helpen".
Na de nodige informatie te hebben ingewonnen, blijkt dat voor ons alleen te duur te zijn, maar omdat hij inmiddels ook weer andere Nepalgangers kent bedachten we dat we misschien hun hulp in konden roepen, een soort mini aktie.
Joop heeft inmiddels
een email (ff erop klikken voor leesbaar) opgesteld en verstuurd naar de diverse contacten. Vandaar ook hier het verhaal van Hum Raj Sharma, je weet maar nooit of er goede gevers onder de lezers zitten, het hoeft niet veel te zijn, maar alle beetjes helpen natuurlijk. Voor vragen kan je
Joop mailen.
Wil je gelijk iets storten kan dat natuurlijk ook.
ABN 49.64.22.022 t.n.v. J.W.Kristelijn
733-0411796-61 t.n.v. Kristelijn Joop (voor de Belgen)
Wees er van overtuigd dat het voor de volle honderd procent op de goede plek terecht komt.
Voor de watersnoodramp van 1953 was op de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden een uitgebreid tramlijnennetwerk te vinden. Personen en goederen konden op Schouwen-Duiveland per tram van Zijpe bij Bruinisse via Nieuwerkerk naar Zierikzee en vandaar via Schuddebeurs, Noordgouwe, Zonnemaire, Noordwelle en Renesse naar Burgh. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakten spoor- en spoormaterieel zwaar beschadigd. De watersnoodramp van 1953 was de genadeklap voor de tramlijnen op het eiland. De tram verdween, de bus kwam.
Mijn moeder ging weleens een weekendje naar haar ouders in Serooskerke met de tram toen ze pas getrouwd was, ikzelf heb er nooit in gezeten.
Nu is hij
weer terug. Op een heel andere plek en een kort traject, maar toch een leuke attractie.
Kijk hier voor de dienstregeling. Leuk om eens met de kleinkinderen te ondernemen komende zomer.
Zo langzamerhand krijgt alles weer een beetje kleur. Hoofd en handen zijn eigenlijk nooit spierwit, maar de rest heeft toch echt even een paar uur zon nodig voordat het weer een beetje toonbaar is en ik er fatsoenlijk mee onder de mensen kan komen. Dat gaat lekker hard nu, vooral als je de tijd neemt om er even voor te gaan liggen en dat doe ik dan ook maar. Voor het eerst met blote benen en sandalen gewandeld, want kleur op de benen is erg belangrijk, dat moet het snelst, anders vallen de (donkere, lange) haren teveel op. Rond deze tijd is mijn twijfel ook altijd het grootst, zal ik wel of zal ik niet, het is toch eigenlijk geen gezicht en
iedereen doet het, waarom zou ik dan niet.... Nee! Ik doe het niet! Want net als hoofdhaar, bleekt ook benenhaar in de zon en als mijn benen bruin zijn, heb ik een mooie gouden gloed die niemand anders heeft, die lopen namelijk met harde donkere stoppels als ze niet dagelijks het scheermes ter hand nemen, lekker puh!
Al is hij dan een tijdje geleden wel per ongeluk
goedgekeurd, er moet toch nog het één en ander gebeuren, zoals twee nieuwe banden, maar omdat de andere twee ook niet meer zo geweldig waren heeft de Spit vandaag vier nieuwe gekregen, dat zal weer lekker lopen de komende tijd en ze zijn gelijk ingereden wegens een ritje naar Putte, terwijl ik lag te dutte. Afgelopen nacht geen oog dichtgedaan, geen idee waarom, maar wel erg vervelend. Joop ook al niet, dus het was een onrustige nacht. Dan dut je tegen de ochtend in en is het zomaar ineens tien uur, vreselijk vind ik dat. Eer je dan een beetje op dreef bent is de dag al half voorbij. Zo kwam het ook dat ik eigenlijk nergens toe kwam en 'alleen maar' een beetje van de zon heb genoten.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6569-6576 van 7988 |
Volgende Pagina »
