Onderaan de dijk vanmiddag, speenkruid?
Verder geen bijzonderheden te melden, behalve dan dat het onweerde vanmiddag en dat vanavond Ina en Martin nog gezellig even langskwamen. Ik zat net weer in de foto's te neuzen op zoek naar de barak van mijn opa en oma, die ik nog niet heb kunnen vinden. Ina is er zodoende ook nog een tijdje zoet mee geweest, allemaal herinneringen die weer naar boven komen. Ik ben nog wel een paar andere foto's tegengekomen waar ik ook al een tijdje naar op zoek was, daarover later meer.
Al dagen ben ik op zoek naar een geschikt plaatje voor bij mijn jaarlijkse Lenteliedje, ik kon het maar niet vinden, vandaar dat ik vanavond de fotoalbums maar weer eens in dook. Daarin kwam ik deze tegen, zomer 1953 net na de ramp voor de Zweedse geschenkwoning van mijn opa en oma in Burgh Haamstede. Mijn moeder, mijn zus en ik (de kleinste met het tasje).
Update:
Ik zit net nog eens naar de foto te kijken en realiseer me nu, dat ik daar ongeveer net zo oud ben als Yara nu en mijn moeder zevenendertig, dus ook ongeveer van dezelfde leeftijd als Miriam en Silvia, wat een wereld van verschil toch.
De bubbeltjes en de wijntjes erna smaakten prima gisteravond bij Ina en Martin, vandaar dat ik vanmorgen een beetje "wadderig" hoofd had. Na lange tijd de sauna maar weer eens aangezet en uitgebreid gebadderd, daar knapt een mens dan wel weer wat van op, ik zou het vaker moeten doen. Een lange wandeling zat er niet in omdat Simba nog wel erg last van haar poot heeft,
voorzichtig aan maar even.
Joop en Cor hebben de garagevloer afgetegeld, er waren tegels te weinig, maar die konden Ina en Martin gelukkig nog te pakken krijgen, nu is hij klaar en voor de helft gevoegd. Daarna zijn ze nog een tijdje aan het kloven geweest, want die klamp hout moet ook nog klein en in het hok. Verder zijn ze druk plannen aan het maken, want komende donderdag gaan ze een weekje wandelen, het Drenthe pad deze keer, als voorbereiding voor de trektocht die Joop in april in Nepal gaat maken.
Wandelen met mij is niet leuk, ik sta te vaak stil om naar bloemetjes of vogeltjes te kijken en eigenlijk kan ik hem daar ook helemaal niet bij gebruiken. Bij Joop moet wandelen een inspanning zijn, stevige pas en het liefst bepakt, afzien en daarna een primitief maaltijdje koken, ik moet daar niet aan denken en daarom doen we gewoon elk ons eigen ding.
Verscholen onder de Rozemarijn zag ik hem ineens staan, normaal gesproken bloeien ze aan het eind van de zomer, maar deze is er dus vroeg- of laat bij. Vandaag ook het Kein Hoefblad gesignaleerd, ook in de tuin, dat zal toch op Dreischor zo langzamerhand ook wel bloeien.
Update:
Ik ging er vanuit dat het de Japanse Anemoon was, maar toen ik vanmiddag met Elly eens iets beter keek, herkende zij de Helleboris, omdat ze hem zelf een paar keer gekocht had en het ding maar niet wilde aanslaan. Het blad is ook heel anders dan van de Japanse Anemoon. Helleboris bloeit wel om deze tijd.
Hij begon al raar. Joop moest er vroeg uit (half vijf) voor een ritje met de limo naar Zavethem. Zodoende was ik ook al vroeg present en toen ik Joop thuis hoorde komen reed hij gelijk weer weg, ik had niet eens tijd om te vragen waar hij heen ging. Toen hij weer terug was bleek dat hij de tas die hij altijd meeneemt als hij in de taxi rijdt verloren was in Renesse, hij had hem even op het dak van de auto gelegd en bij het wegrijden vergeten er vanaf te pakken, die moest dus ergens op de Hogezoom liggen, not! Gelijk de bank en de politie gebeld, want zijn portemonnee (hoe schrijf je dat in hemelsnaam tegenwoordig) zat erin. Na een uurtje ging de bel en jawel er stond een vriendelijke meneer met de tas. Wat een opluchting weer, want je moet er toch niet aan denken dat je al die pasjes en rijbewijs enzo weer kwijt bent, gelukkig een eerlijke vinder.
Ja, en verder was er eigenlijks niks bijzonders, maar de lucht is anders, ik voel me vreemd (zou dat nou door mijn haar komen?) en oh ja, Simba had vorige week al haar poot verstuikt met een tonnetje op het strand, ze piepte ervan, en ik dacht dat het zo langzamerhand wat beter werd, tot ze vanmiddag weer achter een rooie kat aanging in de Platteweg, daarna was ze weer helemaal mank, arm beest. Zulke fratsen moet je ook niet meer uithalen op je ouwe dag, dat doet het vrouwtje ook niet.
Afijn, morgen hebben we Sjampie op "het Strand" bij Ina en Martin, ze hebben iets te vieren en daar moet op geproost worden natuurlijk, iets om naar uit te kijken.
Mir gaat lekker, de eerste afspaken zijn er al.
Het kacheltje is uitgepakt en de tuinstoelen staan ook weer op 'zn plek. Dat komt omdat Joop ook last heeft van opruimwoede en dan moet alles LEEG, zodat hij de boel kan aanvegen. Verder nog een beetje promotie gelopen voor Mir met mijn mooie hoofd (voorzover mijn hoofd dan mooi kan zijn natuurlijk). Ik geniet van mijn dagelijkse föhnbeurt, straks kan ik niet meer zonder.
De bijtjes beginnen ook voorzichtig weer wat te vliegen, het wordt tijd want ik ben bijna door de honing heen
Heerlijk! Ik begin er al van te snoepen als ik ze uit de verpakking haal, kleine reepjes vet. Bij het zouten nog eens een paar stukjes en eenmaal in de pan, als ze een beetje glazig worden moeten de reepjes "zweerde" eraan geloven. Slecht voor mijn pan natuurlijk, want ik doe dat met een scherp mes, maar dat kan me niets schelen, ik moèt ze dan opeten.
Vroeger, op de lagere school, als in het najaar de boeren gingen slachten werd er soms 's morgens op school al gefluisterd: "Pietje is aan het slachten". Zo gauw het dan twaalf uur was renden we naar Pietje voor een paar lekkere stukjes "zweerde". Altijd weer een genot, je moest wel zorgen dat je er op tijd bij was, anders was het op.
Er lag een koffer in de berm vanmiddag, dat zie je ook niet elke dag. Er zat wel iets in, maar geen lijk volgens mij, daar was hij te licht voor en rammelde het teveel. Ik kreeg hem niet open want er zat een cijfercode op het slot. Toen ik even later met de auto richting Renesse reed was hij verdwenen, jammer, anders had ik hem wel even meegenomen en er een klap met een grote hamer op gegeven, nieuwschierig als ik ben. Nu zal ik het nooit weten, of er moet morgen een berichtje in de krant staan over een gevonden koffer met geheimzinnige inhoud.
De gans verblijft nog steeds bij het picknickplaatsje. De kooi is verdwenen en er staan nu bakjes, hij wordt gevoerd.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7049-7056 van 7984 |
Volgende Pagina »
