IJspret
SCHARENDIJKE - Hulpdiensten zijn rond twaalf uur op zoek geweest naar een schaatser die in een wak gereden was, in een vaart tussen Brijdorpe en Looperskapelle. Omstanders sloegen alarm toen ze een schaatsspoor richting het wak zagen en de hoed van de man in het wak zagen drijven. Even later bleek dat de man zelf uit het wak geklommen was en verkleumd naar huis was gegaan. Hij vergat z'n hoed mee te nemen.
Op veel plaatsen brak water hier, dat slecht bevriest. Veel vaarten zijn dan ook nog niet, of niet helemaal bevroren.
Ik heb geen schaatsen meer en ik ga ze ook niet meer kopen, al kriebelt het wel een beetje hoor, ik deed het erg graag vroeger.
Eerst op friese doorlopers, daarna bootjes (of botjes) en toen ik een jaar of twaalf was kreeg ik kunstschaatsen.
Daar heb ik erg veel plezier van gehad, want er waren vroeger toch wel meer winters waarin je kon schaatsen geloof ik. We reden op 'de Kreeke' bij Delst in de polder, of op 'de pit' tegenover ons huis, bij Mevrouw Hocke Hoogenboom.
Met mijn vriendinnen Nelly en Suus Fondse zwierden we er lustig op los. We konden overrijden en walsen, maar ook hard natuurlijk.
Als ik nu zie hoeveel letsel mensen oplopen blijf ik maar een beetje aan de kant.
Gisteren eens bij onze ijsbaan gekeken, daar viel op dat moment weinig te beleven.
twaalf reacties
Ik had meteen hoge noren, of zo. Ik vond er nooit zoveel aan, en nu hoef ik gelukkig niet meer.
Een hoed, dat is ook wel het laatste waar je aan denkt.
Vandaag moest zelfs het leger er aan te pas komen vanwege alle ongelukkig op het ijs! Ik blijf ook maar veilig aan de kant!
Groetjes en fijne zondag,
Elmar (via Me!)
heb gister de schaatsen geslepen en ben vandaag voor het eerst in zo ongeveer 15 jaar weer eens even wezen schaatsen. twas wennen, maar na een kwartier voelde ik alweer de juiste slag komen. toch fijn dat het weer eens kan. morgen ga ik weer, maar dan trek ik wel wat dunnere sokken aan dan vandaag, want de noren die ik 25 jaar geleden heb gekocht zijn echt precies pas. vroeger trok ik ze aan zonder sokken (er zit een vachtje in die schaatsen….)
Ik durf het niet meer. Op kunstschaatsen draaide ik pirouettes alsof het niets was. Totdat ik, inmiddels moeder van een zoon en 30 jaar, keihard op mijn achterhoofd gevallen ben. Het is nooit meer goed gekomen tussen mij en het ijs. Verder ben ik wel orde denk ik zelf.
Lueke foto… niet zo wit als alhier. Maar toch wel leuk. Maar deze ook maar eens in de zomer, dan kunen we gaan vergelijken.
Schitterende foto, Ria. Ik heb momenteel mijn benen en armen hard nodig, dus ik ga ook maar niet schaatsen.
Het is prachtig daar. Ik heb nog altijd mijn kunstschaatsen van toen ik 13 was, ze passen nog, maar R heeft de zijne ooit weggegeven en vertoont ook geen neigingen om alsnog een paar te gaan aanschaffen. Hier moet je trouwens altijd eerst op zoek naar ijs waar iemand sneeuw heeft geveegd. Bijna niemand schaatst. Als we eens gingen, in voorgaande jaren, kwamen de Luxemburgers en de hier wonende zuidelijke buitenlanders wel naar ons kijken, en dan vroeg iedereen, echt ie-der-een die langskwam, of dat niet gevaarlijk was, zo op dat bevroren water.
hoppetee, weer zo’n prachtige foto!
tja schaatsen, dat is nooit een echte liefhebberij geweest. ik had ze wel en ook heb ik wel plezier gehad van de kunstijsschaatsen die ik op gegeven moment kreeg maar ik heb zwakke enkels en zwikte en verzwikte me elke schaatsbare winter wel. Rolschaatsen ging me beter af, in elk geval zonder blessures.
Maar wat tje nou om het schaatsen nog eens te proberen? je kunt ze vast wel huren of tweedehands op marktplaats scoren. het levert je geheid heel veel lol op om het weer te proberen 
Mooie foto!!! En met een hoed op schaatsen… dat heb ik nog nooit gezien!
Ik ben ooit van kunstschaatsen op noren overgestapt en heb zelfs nog een winter les genomen. En nu: ik schaats wel, hoor, heerlijk. Ik ben geen fanatiekeling, maar het gaat hier vanzelf kriebelen bij de geringste temperaturen onder nul. Eerlijk gezegd kan het me ook niet lang genoeg duren….
Nou die man heeft wel voor paniek gezorgd. Ik dacht eerst dat het een studentenmopje was of zo, dat van die hoed, maar gelukkig goed afgelopen.
Bij mij kriebelt ook het schaatsbloed…hier wordt heel veel geschaatst.