Pa
Govert Cornelis van Felius geboren 22-01-1914 en overleden op 15-09-2000.
Hij werd dus 86.
De foto is gemaakt op onze trouwdag, tweeenvijftig is hij daar en tekent mijn vonnis. Acht jaar later zou hij met pensioen gaan, waar hij dus nog ruimschoots van heeft genoten.
Mijn vader, met zijn rare kromme vingers, die hij later niet meer recht kon krijgen, vergroeid van het werken op het land wat hij deed tot na de oorlog.
Daarna ging hij bij de politie.
Een man van weinig woorden, verscholen achter de krant of met een puzzeltje in zijn stoel. Met tuinieren en vissen vermaakte hij zich in zijn vrije tijd.
Of hij aan tuinieren veel plezier beleefde weet ik eigenlijk niet en vissen deed hij meer om alleen te zijn volgens mij. Soms 's morgens vroeg als hij thuiskwam van een nachtdienst pakte hij zijn hengel en ging naar de dijk.
dertien reacties
@Marijke: hahaha, ja, ‘t was een beetje moeilijk poetsen daar en ik dacht er nog even aan het maar weg te doen, maar ‘t hoort er 
Ja, ik snap het. Het was je vaders verjaardag. “…..en tekent mijn vonnis.” Laat het maar niet aan Joop lezen of wel? Ha ha. Volgens mij is Joop ook tamelijk zwijgzaam; zouden wij, vrouwen, de man kiezen, die op onze vader lijkt, wat karakter betreft dan?
Ria, goed dat je aan hem denkt!
Dat vissen doe ik een beetje om de zelfde reden, en een beetje tuinieren om de geest vrij te krijgen 
Ik snap je vader wel
@Therese: Joop kan daar ook wel om lachen hoor en die lijkt in de verste verte niet op mijn vader. Ondernemend als hij is, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, nee zo was mijn vader in geen geval.
@Redstar: Ik denk dat mijn vader in zijn jonge leven teveel voor zijn kiezen heeft gehad. Eerst de oorlog daarna de ramp, zulke dingen gaan je niet in je kouwe kleren zitten. Het is ook pas de laatste jaren dat ik dat besef en daardoor ook wat milder over hem denk.
@Me en Renesmurf: Gek is dat hè, je denkt dat alles blijft zolang je het maar op het net gooit, maar ook dat verjaart en de webloggers van nu (inclusief familie) zullen ook in het niets verdwijnen.
@ Ria, Dat zijn idd gebeurtenissen die er hard inhakken. Het doet iets met een mens. Goed dat je er nu wat zachter over denken kunt.
Koekoek!
Met zijn rechterhand kan hij nog goed schrijven zo te zien, had hij die vergroeiingen alleen links?
Mooie foto’s maakten ze toen toch, met die malle ouderwetse camera’s.
Een mooie echt Zeeuwse kop! Jammer dat hij niet zo’n rond hoedje droeg, en dat jasje met zilveren knoopjes…..
Mooi verhaal!
Wat ik zo schattig vind, is dat weerbarstige lokje bovenop zijn hoofd…