Niet leuk
Vanmorgen dacht ik echt even dat Simba doodging, ze lag heel stil, heel kortademig en een beetje borrelend geluid maakte ze. Het is al een paar dagen dat ze niet echt de oude is, maar ook loops en ik dacht dat het daardoor kwam. Ze geeft ook steeds wat slijm op en hoest. Vanmiddag dus eerst maar eens naar de dierenarts geweest die vertelde dat de klachten die ze heeft op een vergroot hart kunnen wijzen. Een rontgenfoto maken om te kijken hoe groot de afwijking is ben ik niet aan begonnen, ik heb ook gelijk gezegd dat ik op haar leeftijd niet met haar ga zeulen. We hebben nu pillen, drie soorten en over tien dagen kijken we hoe het dan is. Het viel me de laatste dagen ook op dat ze niet de trap bij de dijk op wilde, we liepen dan gewoon onder aan de dijk verder. Gisteravond heeft ze ook nog leuk even met een reutje gespeeld, dan lijkt er niets aan de hand.
We wachten het rustig af, hopelijk helpen de pillen…
Vanmiddag voor de afleiding even naar Zierikzee, waar ik mijn verjaarscadeautje tegenkwam, ook dat is bijna weer zover, maar mogen eerst naar de tandarts, kwart voor negen in Vlissingen, dat is geen kattepis.
acht reacties
Dat zijn de mindere kanten van het hebben van dieren. Soms zou je willen dat ze konden praten en zeggen wat er aan de hand is.
Ach Ria, al ken ik Simba niet in ‘t echt, ik ben toch van haar gaan houden!
Ik hoop maar dat de pillen helpen…..veel liefs!
Dat is inderdaad even schrikken. Ik hoop dan ook dat de medicijnen helpen, en dat Simba een beetje een zomerdipje had. Sterkte
Oh jee, je bent je vast naar geschrokken. Misschien had Simba gewoon een dipje. Dat heeft Yazou tegenwoordig ook zo nu en dan. Heel diep slapen, niet echt zin om uit te gaan, beetje reutelig ademen. Maar de volgende dag gaat het dan weer beter. Goh, Simba een vergroot hart, Yazou een hartlekje. Het is toch wat met die ouwetjes
Die pillen helpen vast, hoor.
Sterkte bij de tandensmid.