Vaag
Het wordt er allemaal niet duidelijker op.
Vanmiddag ging ik terug naar de dierenarts om te kijken hoe het gegaan was met de pillen en de reactie daarop. De computer was stuk, plus dat er een andere dokter was, dus ik mocht alles opnieuw vertellen, niet fijn. Het hoesten of overgeven van het slijm is wel iets minder, al doet ze het nog wel elke avond een keer, of twee. Ik weet ook niet het verschil tussen hoesten en braken, dat blijkt moeilijk bij honden, tenminste voor mij. Als ze braken komt het echt uit de buik en bij hoesten niet, er komen ook af en toe wat brokjes mee, dus zou je aan braken moeten denken. Het verschil is wel dat het ene met het maagdarmkanaal te maken heeft en het ander met de luchtwegen. Om nu weer te gaan gissen, want zo kom je ook niets verder, besloten we toch een scan van de buikholte te maken en bloedonderzoek te doen, daarvoor mocht ik vanmiddag naar Zierikzee, dat kan niet in Haamstede.
Weer een andere dokter, wel een computer, maar toch maar weer het hele verhaal. Ook de medicijnen doorgenomen, de harttabletjes hadden al een paar dagen op moeten zijn, terwijl ik nog een halve strip heb, de tabletjes die ik bijgehaald heb waren ook eigenlijk genoeg, hadden dus halverwege de week op moeten zijn. Heel slordig allemaal.
Afijn, de buik van Simba is kaalgeschoren en er is een scan gemaakt, ik kan daar net als bij baby’s weinig wijs uit, maar ook de dokter zag niets bijzonders, de baarmoeder was goed, nieren goed, lever ook niets bijzonders te zien. Daarna bloed afgenomen, met bandje rond haar bek, dat vind ik altijd zo zielig en eigenlijk onnodig bij haar, maar goed, geen suikerziekte, eiwitgehalte goed, leverfunctie ook, al wordt daar nu nog een andere test voor gedaan, waarvan maandag de uitslag.
De dokter adviseerde te stoppen met de harttabletten, de slijmoplossers mocht ik blijven geven maar daar stop ik dus ook mee, de bijwerkingen zijn dat ze er ook maagklachten van kunnen krijgen en sinds een paar dagen eet ze dus haar bak niet leeg. Ze heeft me nu pillen gegeven om de maag rustig te krijgen en ik moet de helt van haar eten vervangen door rijst, lichter verteerbaar. Toen ik die pillen kreeg aan de balie zei de assistente dat er antibiotica in zat, mijn reactie daarop was dat ze daar net een kuur van gehad had, ze keek het nog even na en mooi dat ik bijna de verkeerde pillen had gekregen. Erg slordig alweer.
Vanavond geef ik geen enkele pil meer, ze heeft lekker haar bak met rijst en gewoon voer leeggegeten en als toetje nog een paar overgebleven worteltjes. Tot nog toe blijft alles er keurig in, morgen zien we weer verder.
Update: Ik vergis me geloof ik, het moet echo zijn i.p.v. scan….
veertien reacties
Onze hond mocht bisolvon nemen voor het slijm op te lossen en ik wens je sterkte met simba,geef maar een knuffeltje van mij.
Ja hoor ma ik had dat vorig jaar ook met Kasper. Hij werd overal meer ziek van dan beter en dan ook van die foute diagnoses die ze tussendoor geven. Het beest had nooit iets gemankeerd en toen rolden we van het een in het ander.
Wat is dat toch vreselijk irritant, die slordigheid. Je voelt je vertrouwen in die mensen met de minuut afnemen en je staat helemaal op scherp om alles zélf heel goed te controleren. Maar ik begrijp dat er toch een heleboel kan worden weggestreept na die echo en het bloedonderzoek. Dat is toch weer heel gunstig, Ria. Sperzieboontjes goed zacht gekookt vind Simba misschien ook wel lekker door haar rijst.
@Wieneke: Ik heb vanmorgen de eerste pil gegeven, het stukje ham is er al drie keer uitgekomen, met een hap slijm, ze likt het allemaal weer netjes op, zo lekker die ham… 
Die meiden van ons zijn dol op leverpastei (uit een blikje). Ik maak er een soort balletje van en daarin verstop ik dan de pil en haphaphap… weg. Misschien spuugt Simba leverpastei niet uit. Het valt te proberen, toch?
Ik hoop niet dat ze dat gras aan de koeien geven. Dan krijgen de melk drinkers toch veel rommel binnen.
Wat naar om dit van Simba te vernemen. Ik ben blij dat je zelf in elk geval goed oplet, voordat je het weet ben je overgeleverd aan die dierenartsen. Vinger aan de pols, euh, poot!
Wat een zorgen, Ria!! En je moet zelf ook nog verdomde goed opletten. Ik wens jou en in de eerste plaats Simba het beste.