Zinloos
Hoe depressief kan een mens zijn in het voorjaar... nou best wel hoor.
Soms zie ik het helemaal niet meer zitten en bedenk dan dat ik gewoon maar moet stoppen met ALLES! Behalve het leven dan, dat is me wat te rigoureus. Ik vind dan dat ik alles fout doe, niet goed genoeg. Dat webloggen stelt niets meer voor, iedereen weet nu alles wel zo'n beetje van me en veel dingen herhalen zich. Die foto's slaan ook al nergens op, prutswerk, miljoenen fotografen die het allemaal veel beter kunnen dan ik, met hun joekels van camera's, daar kan ik met mijn goedkope prutsdingetje toch niet aan tippen. Niet dat ik dat wil hoor, maar hoe zinloos is het dan allemaal hè.
En dan gaat de zon schijnen, dan zou je denken dat dat helpt, maar nee hoor, want het is toevallig nog steeds erg koud, dikke sokken, een trui, dikke jas en vooral nog een das. Niks lekker buiten een beetje in de zon keutelen, want die koude oostenwind ontneemt je wel het plezier.
Denk nu niet dat ik naar complimenten vis hoor, ik weet ook wel dat jullie het best leuk vinden, ik vind het ook meestal leuk. Maar soms vraag ik me af, waar doe ik het allemaal voor, is het niet ontzettend zinloos allemaal. Als ik er niet meer ben kijkt niemand er meer naar om.
Foetsie! Dat was Ria! Weg is Ria!
En dan haal ik het ook nog eens in mijn hoofd om te gaan mopperen op de mensen die de moeite nemen om die onzin te komen lezen, ik moest me schamen...
Ik wandelde in de zon op het strand bij de vuurtoren vandaag. Het was heerlijk en ik knapte er best wat van op. Veel Duitsers met hondjes waar Didi leuk mee kon spelen en ik af en toe een praatje met de baasjes maakte.
En nu staat het hier, dat wat me bezig houdt, want waarom zou ik een weekje niet loggen zoals ik eerst van plan was, daar heeft niemand iets aan,'t is alles of niets.
21 reacties
@Sjoerd: Ja, je hebt gelijk. Ik weet ook dat ik niet zonder zou kunnen. Mijn fout is dat ik te veel rekening hou met die lezers, dat moet ik eens van me af zien te zetten.
Tja….wat moet ik hierop zeggen? Ik zeg maar niks, denk ik. Nou ja, één ding dan, ik ben ook niet ALTIJD vrolijk, hoor! Morgen of overmorgen is vast alles weer anders.
@Thérèse: Gek doen en humor helpt, dat doe ik ook vaak hoor.
@Joke: Oh, bin’t de Zeeuwse genen? Nou de bin’k mooi kler mee dan 
In mijn dag, die ook niet extreem spectaculair of wereldberoemd is, is het altijd een prettig moment als ik even bij jou kijk wat je vandaag aan het doen bent. Het leuke van ria lezen is juist dat je gewoon jezelf bent en het leven niet anders voorstelt dan het is. En jouw foto’s vind ik prachtig. Als ik een dure beroepsfotograaf wil zien, kan ik die ook wel vinden op internet hoor, maar jij maakt iets moois van kleine dingetjes die je onderweg ziet.
Ik ben nooit depri. Je kan eens een mindere dag hebben, maar dan sla je gewoon een bord stuk. Die grieken leven maar wat lekker.
Als die zon wat meer kracht krijgt zal je zien dat alles er weer mooier uitziet.
Ennuhhh gewoon blijven loggen, twitteren etc etc hoor.
Erg toevallig, maar ik ging mijn lijstje ontsnapten langs en ik dacht juist: Op Ria kun je tenminste rekenen. Die blogt lustig door.
Het leven is best wel een kunst. Ik zelf heb moeite met het verstrijken van de tijd. Er zijn altijd een paar dingen waarvan je wilde dat ze anders waren gelopen maar je hebt er nooit wat voor gedaan. De grote kunst is om ook tevreden te zijn met wat je wel hebt bereikt. Ik zit tegenwoordig te studeren omdat ik het maar niks vond dat ik daartoe nog wel in staat ben, maar het niet deed. Dwangmatig! Ik ben wel eens jaloers op mannen die tevreden zijn met hun dagelijkse sleur, hun kratje bier en hun sport op televisie.
@Irene, juist dat mezelf zijn moet ik niet vergeten, het is zo makkelijk je anders voor te doen en dat wil ik niet. Met mijn foto’s probeer ik ook altijd wel iets te zeggen, of ze tenminste bij het verhaaltje te laten passen. Het bewerken ervan vind ik heerlijk om te doen, het plaatje net iets mooier te maken dan het in werkelijkheid is. En dan denk ik ook weer, ik ben er toch zoet mee en beleef er plezier aan… 
@Leidse Glibber: Tuurlijk!
@Mack: Het leven is zeker een kunst en voordat je het weet is het voorbij, dat zit me ook dwars. Niet dat ik nog zoveel wil, maar ik wil ook niet zomaar zinloos een beetje rondhangen, dan heb ik toch altijd nog het idee dat ik mooie foto’s nalaat en al die andere dingen die ik gemaakt heb.
Ik blijf nog wel even doorgaan hoor, dus je kunt op me rekenen
ja, dat heb ik ook wel eens.
Meestal als de reactie`s me niet aanstaan, terwijl ik weet dat ze het goed bedoelen.
En dat gaat altijd weer over.
Ria. Nou moet ik je even streng toespreken. Je maakt prachtige, JA, PRACHTIGE foto’s! Nu woon je in een prachtig stukje wereld, maar daar kun je ook flutfoto’s van maken. Ik zeg het echt niet als ik het niet echt meen hoor! Je legt er een sfeer in waar ik jaloers op ben.
En ja, soms denk ik ook wel eens, wat heeft het allemaal voor zin? Nou ja het antwoord is gewoon; we zijn op de wereld gezet, zonder een bijzonder doel en maken het de jaren die we krijgen zo leuk mogelijk! Alles hoeft geen zin te hebben. Het hoeft allemaal niet Hoogdravend en Belangrijk!
Ik lees je iedere avond en ik vond het gewoon leuk! Het is luchtig en dat hoort zo bij een Zeeuwse!
Gewoon lekker over het strand banjeren met je hond, veel foto’s maken en hier verslag doen.
Ik reken op je!
Iedereen zit wel eens in een dip. Je komt er ook wel weer uit. Daarnaast heeft alles wat een mens doet zin. Je doet het tenslotte niet voor niets.
Je zegt dat er niemand meer naar omkijkt als je er niet meer bent. Grappig, want jij deed dat bij mij zelfs terwijl ik er nog was ;)
het leven is/heeft zijn eigen zin hoewel alles zinloos is. je hoeft niets en doet maar wat, hoe vrijblijvend kan het leven zijn!!!genieten of balen, alles is oké.leef!(af en toe, nou ja eigenlijk best vaak, kan ik mezelf lekker aan je opkrikken en me herkennen in je schrijfsels)
Ik had dit gisteren al gelezen, maar ik wilde dit niet afdoen met een haastig commentaar. Het is heel normaal dat je af en toe de zinloosheid van het bloggen en misschien wel ons hele bestaan glashelder ziet. Wie heeft dat niet, vooral de 50 plussers zijn er goed in. Maar we zijn nu eenmaal erge groepsdieren en we kunnen niet zonder elkaar. Het feit dat we virtueel (nou ja, toevallig ken ik wel een heleboel bloggers persoonlijk) vriendschappen hebben en belangstelling voor elkaars doen en laten, zegt toch al genoeg? Jij leeft nu en wij ook. Wij genieten van jouw prachtige foto’s en van je kijkjes in je leven op het mooie Zeeuwsche land. Ik ben zelf dol op strand en zee (het enige dat ik in Friesland mis) dus ik vind je filmpjes en de foto’s altijd een feestje. De andere reageurs hebben ook duidelijk laten merken dat ze jouw weblog op prijs stellen. Het maakt ons leven een beetje leuker. Zo… genoeg complimenten maar weer
Die wind is goed irritant ja! Denk je “ha, lente!” blijkt het een heldere Noordpooldag te zijn!
Niks doen is niet erg. Vervelend als je het gevoel hebt iets te moeten doen maar tegelijkertijd nergens zin in hebt. Het waait wel weer over, maar het lastige is dat dat nooit zo voelt op het moment zelf.
In de eerste plaats is een blog jouw eigen stukje op het wereldwijde web. Waar je je frustratie, zoals vandaag kwijt kunt, de leuke dingen kunt neerpoten en waar een stukje historie over en van jezelf staat. Dat mensen dat ook nog komen lezen is mooi meegenomen… Maar het is jouw blog. Ooit heb ik ook gedacht ik stop ermee. Vanaf de dag dat ik dat zei kon ik het niet laten om te kijken wanneer ik weer zou beginnen…