Ik zie ik zie wat jij niet ziet... en het is...
De tweede keer al deze week dat ik een hoop troep tegenkom. Twee grote zakken vol met rommel en vooral blikjes. Ik kan er niet tegen hoor en ga het bij deze maar eens op het web gooien, misschien helpt het, al heb ik daar zwaar hoofd in.
Lieden die zoiets flikken hebben vaak een dik bord voor hun kop, eigenlijk hebben ze zelfs niet eens een kop, als ze hun rotzooi maar kwijt zijn, terwijl er echt op elke straathoek bijna, bakken staan. Ik denk ook dat ze nooit zijn opgevoed en ook maar enige liefde voor iets kennen, behalve bier.
Ik ken een vrouwtje dat elke keer als ze gaat wandelen een plastic zak meeneemt en elke keer alle rommel opraapt. Geweldig natuurlijk, zeker haar weg is schoon, maar achter haar rug wordt het eerste blikje alweer neergegooid.
Ik ga er niet aan beginnen, laat elk mens zijn eigen verantwoordelijkhed kennen tegenover zijn medemens.
Deprimerend, zeer deprimerend.