Zweet
Het is dit stuk waar ik me de laatste dagen in het zweet werk. Trouwe lezers weten nog wel dat ik een paar jaar geleden alles tot op de grond afzaagde, de bosjes groeiden me boven het hoofd en door de omheining.
Dat is weer mooi terug gekomen en op een paar kale plekken heb ik er laurier geplant. Om de boel toegankelijk te houden wil ik de bosjes toch kort houden, maar dat waren ze al lang niet meer, dus ik knip en ontwortel en ruim op. Tegen de rietmatjes heb ik stokrozen gezet en een beetje van dat witte kruipspul dat nu bloeit. Rond de laurier houd ik het nu open.
De gele rozen bloeien al prachtig, de lavendel ook bijna..
De Pauwlonia heeft inmiddels mijn hart gestolen, zo mooi was ze nog nooit en we hebben afgesproken volgend jaar weer.
Na het zweetwerk een rondje door de polder en daarna een knipbeurt bij de kapper, dat was nodig.
De rat heeft het opgegevn, het bakje met de blauwe brokjes blijft vol...
zeven reacties
Ja, daar ga je van zweten. Ik moet eigenlijk nog heel wat snoeien en een kopje kleiner maken. Het probleem bij ons is altijd: waar laten we dat afgeknipte spul? Hoe doen jullie dat?
De tuin ziet er prachtig uit. Je hebt wel eer van je werk.
Dank je Joke!
In de Kliko en de rest gooien we achter de houthokken Therese, maar je kunt het hier ook naar de milieu-straat brengen, succes!
Het ziet er prachtig uit. Wat zul je daar straks lekker op je lauweren kunnen rusten als het nog eens echt lekker weer wordt. 
Wat een onderhoud toch!!Complimenten…..