Bezigheden
Gewoon op je ochtendwandelingetje een hert tegenkomen, dat kan hier in de polder.
Er was veel wind vandaag, niet echt fijn onder de parasol want dat klappert en beweegt dan veel te veel.
Ik schilderde de verschrikkerskop, eindelijk droog en de balon eruit, ik vermaak me er wel mee. Hij heeft nu dus ook een gezicht, nu alleen nog de handen.
De tekening waar ik mee bezig was afgemaakt. De kleuren van Joke, tenminste ongeveer. Rode haren, een zware last op de rug, een omhelzing van iets kostbaars en een verlichtte weg omhoog, zoiets zat er in mijn hoofd, zoals er meestal wel iets in mijn hoofd zit bij het kleuren, maar dat ga ik natuurlijk niet elke keer vertellen. Nu was het logisch dat het over haar zou gaan, iets waar je de hele dag nog aan denkt. Het groen is gewoon groen, buiten, even weg, eruit, het hadden ook muzieknoten kunnen zijn, maar dat zou te druk worden. Ach het gaat om het idee. Veel woorden hadden wij nooit nodig om te weten waar het over ging.
Hier in het zuiden is weer niets gevallen en lijkt alles kurkdroog. Ik wil water…