Gekriebel
Het was vanmorgen vroeg al lenteachtig. De vogels gingen tekeer en de boeren deden mee, het begint te kriebelen. Er werd geploegd, gesproeid, heen en weer gereden en vanmiddag gingen de eerste (voorzover ik dat kan zien dan) uitjes de grond in.
Vanmiddag wandelden we met z'n drietjes een rondje, bij mij stond het zweet op mijn rug toen we thuiskwamen, maar Joop liep nog een stuk met zijn capuchon op. Gelukkig doen zijn nieuwe schoenen het goed.
Ik moet er ook bij vertellen dat hij het altijd maar zo koud heeft door zijn lage (40) onregelmatige hartslag, dat is gewoon heel vervelend en ik vergeet dat weleens.
'Alles in en om mij,
danst met schaduw.
Het leven draait door'.
schreef Dagmar er bij.
Ik heb het op de achterkant geschreven. Altijd leuk als iemand er een gedichtje bij maakt.
Leuk die foto met Didi en de ezel.
Hans heeft dat ook een tijd gehad zo’n lage hartslag, maar nu niet meer. Gelukkig gaat het lopen bij Joop weer beter. Doe hem mijn groeten.