Buitenkans
Zo zag het er zo'n beetje de hele dag uit vandaag met daarbij een stevige bries uit het westen deze keer. Frisjes maar wel lekker om te wandelen, waar ik de dag mee begon, met hier en daar een praatje onderweg.
Joop fietste naar Scharendijke en ondertussen maakte ik wat lawaai met de stofzuiger en zette eens een paar kamerplanten buiten, die vorig jaar ook buiten hebben gestaan, dat kan nu wel weer. Ze moeten nu wel goed hun best gaan doen anders komen ze niet meer binnen, het zijn twijfelgevallen.
Joop bracht appelflappen mee voor bij de koffie, die hadden we al best verdiend.
Daarna ging ik alweer op pad, dat is goed voor me. Lekker om me heen kijken, bloemetjes, beestjes, luchten, een beetje prakiseren en ik kan lekker doorlopen, dat is dan ook het enige voordeel dat Didi er niet meer is. Ik zeg het ook tegen iedereen, dat ik nu zo fijn door kan lopen, het enige positieve. Als ik ga vertellen dat ik haar zo mis en de hele dag aan haar denk dan word ik alleen maar sentimenteel, daar heb ik geen zin in, dat doe ik wel als ik alleen ben.
Ik zag meneer en mevrouw lepelaar in de polder, ze stonden daar maar een beetje en ik was net tever weg om bang van te worden denk ik.
Geen avondwandelingetje meer, genoeg gelopen. Zo maar eens aan een nieuwe tekening beginnen, dat is er nog niet van gekomen.
Lepelaars, goh, ik wist niet dat je die zomaar dichtbij je huis kon vinden. Bijzondere dieren.