Stukje bij beetje
'Is de hond al helemaal aan je gewend' vroeg Sjoerd gisteren.
Nou dat gaat prima hoor, wederzijds. Het zijn wel echt uitlaat rondjes, het is een reutje dus je staat om de paar meter stil voor een plas en ik kan merken dat hij gewend is om na de poep om te draaien, maar dat doen wij dus mooi niet natuurlijk, als we net onderweg zijn. Af en toe trek ik hem mee als ik merk dat hiij weer wil gaan plassen, dat lukt dan ook wel.
Als ik kom krijgt hij wat lekkers en daarna niet meer, maar nadat hij zo netjes geposeerd had vanmorgen wel natuurlijk, hij weet donders goed dat het in mijn tasje zit.
Vanmiddag nog een klein eindje alleen gewandeld. Ook een stukje gebreid, maar dat wil niet zo lukken, mijn arm is snel moe, of eigenlijk mijn schouder.
'Elke dag een steek is een hemdsmouw in een jaar', luidt een oud Zeeuws gezede, kwestie van volhouden dus, dan heb ik over een jaar of vier wel een trui.
och, je hebt nog een seizoen voor het winter wordt… En mooi dat jullie elkaar begrijpen…