Licht!
Na een fijn ochtendrondje, overwegend in de zon, was het tijd om de oliebollen op te halen in het Dorpshuis. De jaarlijkse actie van de muziekvereniging om de kas wat te spekken.
Daarna gingen we de tuin maar eens in, ik om te vegen vooral en Joop om de meegebrachte bijenspullen op te ruimen. De bijen mogen hun zelf vergaarde honing houden om zo de winter door te komen, hij hoeft dus geen suikerwater te voeren. We hoeven niet te persen en potjes te vullen, iedereen blij!
De boel netjes aangeveegd, alles even van zijn plek gehad en opnieuw geordend. Een beetje groepjes gemaakt en gladde schauwplekken ook even geschuurd met een sopje met azijn. Het wordt weer leger en leger, maar de blaren vallen voorlopig nog wel even, de boom is nog niet half leeg, al staat de wind nu wel de goede kant op.
Mir kwam ook nog even op de thee, we zoenen maar even niet meer en zitten gewoon aan de eettafel net als altijd.
Zo langzamerhand glijden we de donkerte in. 's Morgens vooral wil ik toch wel even weten hoe laat het is voordat ik mijn bed uit stap. Acht uur vind ik een mooie tijd, maar zeker met donker weer lijkt het dan nog lang niet zo laat.
Silvia zou eigenlijk dit weekend komen, maar ja nu maar even niet.
Soms denk ik weleens, straks gaan we onverwachts dood en zien we elkaar nooit meer, ook met broers en zussen, het kan toch zomaar gebeuren dat we elkaar al voor de laatste keer gezien hebben.... zulke gedachten heb ik soms.
Mijn binnenkant is vaak veel somberder dan mijn buitenkant lijkt. Hebben jullie dat ook?
Tijd voor kaarsen. Jaren niet veel kaarsen gebrand, wel met krst soms, maar nu voel ik de behoefte af en toe wat aan te steken. Ik had al een bord gepakt wat Joop ooit eens kreeg in verwegistan, maar dat liep rond, dan staan ze niet mooi recht. De asbakken had ik al op de vensterbank gezet vorige week, maar ineens wist ik waarom!
negen reacties
Elke dag kan het noodlot toestaan, het is goed om dat af en toe eens te beseffen, het is niet goed als het gaat overheersen. Het leven is helemaal niet zo leuk, maar soms wel, en daar doen we het dan maar voor. Bezig blijven en genieten en er het beste maar van maken.
Ja hoor. Ook ik ben heel vaak somber van binnen en vrolijk van buiten zoals velen met ons denk ik, maar nu ik die oude asbakken zag op je foto was ik weer blij van binnen. Wat hebben we daar een gebruik van gemaakt al die jaren, wijntje of zo erbij. Heerlijk tijd.
Het is al met al geen erg fleurige tijd. Donker en herfstachtig weer en opnieuw de toenemende dreiging van Corona. Dat stemt mij af en toe ook wel eens wat somber, maar dat zijn meestal maar kortdurende momenten.
De kaarsen branden hier ook alweer in de avond. Nou fijn, nu heb ik zin in oliebollen :)
Als ik wakker word is het buiten gitzwart. Nog een paar maanden.
Ja dat heb ik ook die sombere binnenkant die zo af en toe de kop komt opsteken, het gevoel dat ik niet meer pas in de huidige samenleving, genoeg heb van al dat gedoe. Ik lees de krant maar niet meer en kijk geen Nederlandse zenders met praatprogramma’s over actualiteiten meer en dat voelt al een stuk beter.
Net als Dhyan ben ik ook opgeknapt sind ik het journaal niet meer kijk en geen praatprogramma’s over al die ontzettend belangrijke onderwrpen die je de volgende dag alweer vergeten bent.
Oliebollen in oktober??! Vries je die dan in to oudjaar?
Oliebollen, die eten we hier alleen met nieuwjaar… Wel zelfgemaakte dan.