Rust
De bloemen puilen weer mijn bloembak uit, zo leuk elk jaar en bijna net zo mooi van kleur als de Tibouchina die er ook weer erg lang over doet om zijn bloemen open te laten springen, maar het komt er aan.
Heerlijk rustig weer. Ik wandel, fiets en brei eens een stukje en doe verder eigenlijk niets.
Joop fietste ook en ging nog eens op bezoek bij de chirurg, waar hij ook weer werd goedgekeurd.
Nu nog een beetje mijn conditie verbeteren en ik ben weer de oude, zei hij, beter zelfs...
Nou dat weet ik zo net nog niet, wel met verborgen gebreken dan en dromen over mannen met knuppels en pakken hagelslag is ook best raar.
Wat een mooie kleuren heeft die tibouchina.