Moet en koet
Eerst even dit, ik plaatste het ook al ergens anders maar niemand schijnt te begrijpen wat ik bedoel.
's Morgens als de zon nog niet al te hoog staat en ik loop op de dijk, zie ik mijn schaduw onderaan de dijk in de slootkant, niets bijzonders zou je zeggen, ware het niet dat ik dan omrand ben, een soort wit aura heb en dat loopt gewoon met me mee. Ik heb me al zo vaak afgevraagd hoe dat komt. Heeft het met vocht te maken, dat denk ik haast. Nou hopelijk zet ik iedereen eens goed aan het denken. Google kent het verschijnsel ook (nog) niet.
Vanmiddag wandelden Heleen en ik weer eens samen. Er was corona en ander gedoe en soms heb je gewoon geen zin om samen te lopen, maar nu zijn we weer behoorlijk bijgekletst want dat moet wel op zijn tijd gebeuren natuurlijk. We kennen elkaar nu al zo ongeveer honderd jaar, dus we moeten wel op de hoogte blijven.
Wandelclubjes, buurvrouwen, verplichte rondjes, het is allemaal niets voor mij, maar dat zei ik vast al eens eerder. Onverwachte ontmoetingen en samen oplopen is weer wat anders.
Het meerkoetje was net een andere meerkoet aan het wegjagen toen wij het nest ontdekten, ze wilde maar wat graag terug naar haar eieren maar durfde het niet aan, we zijn maar snel doorgelopen.
Een fijne dag, maar de wolken zijn er alweer.
zeven reacties
Dat verschijnsel ken ik wel, het heet heiligenschijn. Het ontstaat meestal ’s ochtends wanneer op het gras allemaal kleine dauwdruppeltjes liggen, die als bolle lensjes werken. Die weerkaatsen het zonlicht in een hoek van ongeveer 180 graden, daarom zie je de lichtvlek rond je hoofd.:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Heiligenschijn
Wat leuk Jan. Het is niet alleen mijn hoofd maar hele lijf, maar dat komt misschien omdat ik bovenop de dijk loop. Op Instagram zei iemand dat als je met z’n tweeen bent je dan alleen die van jezelf ziet. Dankjewel!
Dus het zijn niet alleen de contouren van de schaduw maar de gehele schaduw (dus ook binnenin) die verlicht is want dan is het geen heiligenschijn.
Ik ken het verschijnsel niet van je schaduw. Ik wandel ook het liefst alleen. Dan kan ik gaan wanneer ik wil en mijn eigen tempo aanhouden. Maak onderweg wel eens een praatje met iemand.